αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στην ψυχική κατάσταση, αλλά και στη σωματική υγεία των παιδιών τους
Τα
παιδιά αυτά, όταν γίνουν ενήλικες, έχουν τριπλάσια πιθανότητα να
κολλήσουν τον ιό του κρυλογήματος, σε σχέση με τους ανθρώπους, των
οποίων οι γονείς έμειναν παντρεμένοι, είτε συνέχισαν να επικοινωνούν
φιλικά και μετά τον χωρισμό.
Αυτό δείχνει μια νέα αμερικανική
επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Μάικλ Μέρφι του
Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της
Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Οι ερευνητές
πειραματίσθηκαν με 201 άτομα ηλικίας 18 έως 55 ετών, τα οποία εξέθεσαν
στον ιό του κοινού κρυολογήματος και τα παρακολούθησαν στη συνέχεια για
πέντε μέρες για να δουν ποιος αρρώστησε και ποιος όχι. Οι 109 είχαν
γονείς που δεν είχαν χωρίσει, οι 41 που είχαν χωρίσει αλλά μιλούσαν και
μετά τον χωρισμό, ενώ οι 51 είχαν γονείς που μετά το διαζύγιο δεν είχαν
καμία επικοινωνία.
Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που είχαν
βιώσει ένα επώδυνο και μη φιλικό διαζύγιο, με συνέπεια οι γονείς τους να
μην ξαναμιλήσουν ποτέ, ήσαν αυτοί που κινδύνευαν περισσότερο να
κρυολογήσουν (είχαν τουλάχιστον τριπλάσια πιθανότητα). Αν οι γονείς
κάποιου είχαν χωρίσει «πολιτισμένα» και κράτησαν πάντα επαφές, τότε το
παιδί ως ενήλικας δεν ήταν πιο ευάλωτο στα κρυολογήματα.
Ο
αυξημένος κίνδυνος αποδίδεται κυρίως στο ψυχολογικό στρες που επιδρά στο
ανοσοποιητικό σύστημα. «Τα ευρήματά μας δείχνουν τις σημαντικές
επιπτώσεις που έχει μακροπρόθεσμα για το ανοσοποιητικό σύστημα μια
πρώιμη οικογενειακή σύγκρουση. Δείχνουν επίσης ότι όλα τα διαζύγια δεν
είναι ίδια, καθώς η συνεχιζόμενη επικοινωνία ανάμεσα στους γονείς
αποτελεί ανάχωμα για τις δηλητηριώδεις συνέπειες του χωρισμού πάνω στην
μελλοντική υγεία των παιδιών», δήλωσε ο καθηγητής ψυχολογίας Σέλντον
Κοέν.
«Οι στρεσογόνες εμπειρίες στα αρχικά στάδια της ζωής κάτι
κάνουν στη φυσιολογία και στις φλεγμονώδεις αντιδράσεις, που αυξάνει
τον κίνδυνο για χειρότερη υγεία και για χρόνιες παθήσεις. Η μελέτη μας
αποτελεί ένα βήμα προόδου για την καλύτερη κατανόηση του πώς το
οικογενειακό στρες στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μπορεί να κάνει ένα
παιδί πιο ευάλωτο σε αρρώστιες μετά από 20 έως 40 χρόνια» πρόσθεσε ο
Μέρφι.
Πολυάριθμες προηγούμενες μελέτες έχουν συσχετίσει το
παιδικό βίωμα του χωρισμού των γονιών (με ή χωρίς διαζύγιο) με ποικίλες
αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις για τα παιδιά αυτά, χειρότερες
επιδόσεις στο σχολείο, χαμηλότερα εισοδήματα ως ενήλικες κ.α. Τα παιδιά
χωρισμένων γονιών είναι πιθανότερο μετά την ενηλικίωσή τους να νιώθουν
πιο δυστυχισμένα, να έχουν περισσότερα ψυχικά προβλήματα και μεγαλύτερες
δυσκολίες στις σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους.
Είναι ακόμη
πιθανότερο να αναφέρουν διάφορους σωματικούς πόνους, να εκδηλώσουν
άσθμα, να πάθουν έμφραγμα, εγκεφαλικό ή ορισμένα είδη καρκίνου, καθώς
επίσης να πεθάνουν πρόωρα από διάφορες αιτίες, ιδίως καρδιαγγειακές.
Πάντως οι κάθε είδους επιπτώσεις φαίνεται να μην είναι συνήθως μεγάλες,
ενώ ποικίλουν πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Παύλος Δρακόπουλος
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υγεία Παροχές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υγεία Παροχές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Θερίζουν καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά στην Ελλάδα
Οι δύο κυριότερες αιτίες απώλειας της ζωής στην Ελλάδα και παγκοσμίως είναι οι καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά,
ενώ οι δύο σημαντικότερες αιτίες αναπηρίας που εμποδίζουν την υγιή ζωή ιδίως στην τρίτη ηλικία, είναι οι πόνοι στη μέση και οι ημικρανίες.
Μια νέα μεγάλη διεθνής έρευνα (Global Burden of Disease), με τη συμβολή άνω των 2.500 ερευνητών από 130 χώρες, η οποία δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", αποκαλύπτει ότι ενώ οι θάνατοι από λοιμώδεις μεταδοτικές νόσους και πρόωρους τοκετούς μειώνονται διαχρονικά, αντίθετα αυξάνονται οι θάνατοι από καρδιοπάθειες, τρομοκρατία και πολεμικές συγκρούσεις.
Σύμφωνα με την μελέτη, που ανέλυσε στοιχεία για 195 χώρες και περιοχές, οι άνθρωποι στη Γη ζουν όλο και περισσότερα χρόνια, καθώς το προσδόκιμο ζωής σταθερά εμφανίζει αύξηση, ενώ από την άλλη οι αιτίες θανάτου δεν παραμένουν σταθερές στο πέρασμα του χρόνου. Το μέσο παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής σήμερα είναι 72,5 έτη ανεξαρτήτως φύλου, ενώ ειδικότερα για τις γυναίκες είναι τα 75,3 έτη και για τους άνδρες τα 69,8 έτη. Το μέσο προσδόκιμο ζωής εμφανίζει συνεχή αύξηση, αφού το 1990 ήταν 65,1 έτη και το 1970 μόνο 58,4 έτη.
Δηλαδή μέσα σε σχεδόν μισό αιώνα (1970-2017) το προσδόκιμο ζωής για έναν άνθρωπο έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 14 χρόνια. Το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής συνεχίζει να έχει η Ιαπωνία (83,9 έτη) και το μικρότερο η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (50,2).
Το 2016 γεννήθηκαν στον πλανήτη μας 128,8 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ 54,7 εκατομμύρια πέθαναν από διάφορες αιτίες (έχουν καταγραφεί πάνω από 330), έναντι 42,8 εκατ. θανάτων το 1970. Σχεδόν τρεις στους τέσσερις θάνατοι (72,3%) οφείλονταν σε μη μεταδοτικές ασθένειες, κυρίως σε καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά και καρκίνους.
Οι θάνατοι από μη μεταδοτικές και συνήθως χρόνιες παθήσεις εμφανίζουν αύξηση 16% μεταξύ 2006-2016. Η Νο 1 αιτία θανάτου παραμένει η ισχαιμική καρδιοπάθεια (σχεδόν 9,5 εκατομμύρια θάνατοι πέρυσι), εμφανίζοντας αύξηση 19% από το 2006. Σημαντική αύξηση 31% από το 2006 εμφανίζουν και οι θάνατοι λόγω διαβήτη, που έφθασαν τα 1,4 εκατ. το 2016. Οι θάνατοι που σχετίζονται με το κάπνισμα, υπολογίζονται σε τουλάχιστον 7,1 εκατομμύρια.
Θερίζουν καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά
Το 19% των θανάτων οφείλονταν σε μεταδοτικές νόσους, σε ασθένειες κατά την εγκυμοσύνη, τη βρεφική και παιδική ηλικία, καθώς και σε παθήσεις σχετικές με την ελλιπή και ανθυγιεινή διατροφή. Η κατηγορία αυτή των θανάτων εμφανίζει μείωση σχεδόν 24% μέσα στην τελευταία δεκαετία (2006-2016).
Μείωση καταγράφεται στη θνησιμότητα όλων των ηλικιακών ομάδων, αλλά ιδιαίτερη πρόοδος έχει επιτευχθεί στη μείωση των θανάτων παιδιών έως πέντε ετών. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία οι θάνατοι μωρών, βρεφών και νηπίων έπεσαν κάτω από τα πέντε εκατομμύρια ετησίως, έναντι 11 εκατομμυρίων το 1990 και 16,4 εκατ. το 1970.
Οι θάνατοι από HIV/AIDS έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό (κατά 46%) από το 2006, ενώ από ελονοσία κατά 26%. Από την άλλη, η παχυσαρκία και η κακή διατροφή σχετίζονται με ολοένα περισσότερους θανάτους (με το 18,8%, δηλαδή σχεδόν με έναν στους πέντε).
Από τις μεταδοτικές νόσους γενικά η θνησιμότητα είναι ολοένα μικρότερη, αλλά αντίθετα αύξηση εμφανίζουν οι θάνατοι από δάγκειο πυρετό (82% μεταξύ 2006-2016) και από ανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση (αύξηση 68%). Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι οι θάνατοι από ηπατίτιδες και συναφείς ιογενείς παθήσεις του ήπατος έφθασαν τα 1,34 εκατομμύρια το 2016, ξεπερνώντας τους θανάτους από φυματίωση (1,2 εκατ.), από HIV/AIDS (1 εκατ.) και από ελονοσία (719.000).
Το υπόλοιπο 8% των θανάτων παγκοσμίως προέρχονται από κάθε είδους τραύματα, από πτώσεις και τροχαία έως πολέμους και τρομοκρατικές επιθέσεις. Ειδικότερα οι θάνατοι από συγκρούσεις και τρομοκρατικές ενέργειες το 2016 έφθασαν περίπου τους 150.500, αυξημένοι κατά 143% έναντι του 2006, κυρίως λόγω της πρόσφατης έντασης στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.
Στην κόσμο οι δέκα κυριότερες αιτίες Χαμένων Ετών Ζωής (προκύπτουν από το συνδυασμό του αριθμού των θανάτων από κάθε αιτία με το προσδόκιμο ζωής σε κάθε ηλικία) είναι κατά σειρά οι εξής:
1. Ισχαιμική καρδιοπάθεια
2. Εγκεφαλικό
3. Λοιμώξεις κατώτερου αναπνευστικού
4. Διάρροια
5. Τροχαία
6. Ελονοσία
7. Επιπλοκές πρόωρου τοκετού
8. HIV/AIDS
9. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (XAΠ)
10. Επιπλοκές τοκετού-Εγκεφαλοπάθεια νεογνού
Παγκοσμίως οι δέκα κυριότερες σωματικές και ψυχικές αιτίες για τα λεγόμενα Έτη με Αναπηρία λόγω πάθησης, τραυματισμού κ.ά., είναι κατά σειρά τα εξής:
1. Πόνοι στη μέση
2. Ημικρανία
3. Απώλεια ακοής
4. Έλλειψη σιδήρου
5. Σοβαρή κατάθλιψη
6. Πόνοι στον αυχένα
7. Άλλες μυοσκελετικές παθήσεις
8. Διαβήτης
9. Άγχος
10. Πτώσεις
ΕΛΛΑΔΑ
Στην Ελλάδα οι δέκα κυριότερες αιτίες Χαμένων Ετών Ζωής (συνδυασμός των θανάτων από κάθε αιτία με το προσδόκιμο ζωής) είναι οι εξής:
1. Ισχαιμική καρδιοπάθεια
2. Εγκεφαλικό
3. Καρκίνος πνευμόνων
4. Αλτσχάιμερ
5. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
6. Τροχαία
7. Καρκίνος παχέος εντέρου
8. Καρκίνος μαστού
9. Χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ)
10. Καρκίνος παγκρέατος
Θερίζουν καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά
Στη χώρα μας το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση είναι τα 83,5 έτη για τις γυναίκες και τα 78,4 έτη για τους άνδρες, δηλαδή υπάρχει μια διαφορά τουλάχιστον πέντε ετών ανάμεσα στα δύο φύλα. Όμως στην αρχή της τρίτης ηλικίας, στα 65 έτη, ένας Έλληνας έχει προσδόκιμο ζωής 18,3 έτη και μια Ελληνίδα 21 έτη, δηλαδή η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων έχει πλέον μειωθεί σε λιγότερα από τρία έτη.
Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση εμφανίζει συνεχή αύξηση στη χώρα μας, καθώς το 1990 ήταν 79,5 χρόνια για τις γυναίκες και 74,5 χρόνια για τους άνδρες, ενώ το 2006 ήταν 82,6 χρόνια για τις γυναίκες και 77,1 για τους άνδρες.
Ανάλογη διαχρονική βελτίωση εμφανίζει και το προσδόκιμο της υγιούς ζωής στην Ελλάδα, δηλαδή πόσα χρόνια αναμένεται να ζήσει κανείς υγιής χωρίς κάποια χρόνια ασθένεια ή αναπηρία. Το προσδόκιμο αυτό ήταν το 2016 τα 72 χρόνια για τις γυναίκες και τα 69,2 για τους άνδρες, το 2006 ήταν τα 71,2 και τα 68,2 χρόνια, ενώ το 1990 τα 68,7 και τα 66 χρόνια αντίστοιχα.
Στην Ελλάδα οι θάνατοι μωρών κατά τη γέννα το 2016 ήσαν 1,9 ανά 1.000 γεννήσεις, οι θάνατοι κατά τον πρώτο μήνα ζωής του βρέφους 2,2 ανά 1.000 γεννήσεις, οι θάνατοι κατά το πρώτο έτος ζωής του παιδιού 1,1 ανά 1.000 γεννήσεις, ενώ οι θάνατοι έως την ηλικία των πέντε ετών 3,9 ανά 1.000.
Όσον αφορά τις δέκα κυριότερες σωματικές και ψυχικές αιτίες για τα λεγόμενα Έτη με Αναπηρία που ζουν οι άνθρωποι στην Ελλάδα λόγω πάθησης, τραυματισμού κ.α., είναι κατά σειρά οι εξής:
1. Πόνοι στη μέση
2. Ημικρανία
3. Απώλεια ακοής
4. Πόνοι στον αυχένα
5. Μείζων κατάθλιψη
6. Αγχώδης διαταραχή
7. Πτώσεις
8. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
9. Νωδότητα (απώλεια δοντιών)
10. 'Αλλες μυοσκελετικές παθήσεις
Βρέθηκε καρκινογόνα ουσία σε δημητριακά, όσπρια και ζυμαρικά
Υπολείμματα γλυφοσάτης, μιας ουσίας που έχει χαρακτηριστεί ως "πιθανόν καρκινογόνα"
από μια υπηρεσία του ΟΗΕ, βρέθηκαν σε πολλά τρόφιμα. Πρόκειται δημητριακά , όσπρια και ζυμαρικά όπως ανακοίνωσε η μη κυβερνητική οργάνωση Generations Futures, αφού προχώρησε στη χημική ανάλυση τριάντα δειγμάτων.
Από τις αναλύσεις αυτές ωστόσο δεν διαπιστώθηκε καμία υπέρβαση του ανώτατου ορίου καταλοίπων (ΑΟΚ) που αφορά τα υπολείμματα των ζιζανιοκτόνων.
«Βρέθηκαν υπολείμματα σε περισσότερα από τα μισά δείγματα», ανέφερε ο Φρανσουά Βεϊγερέτ, ο εκπρόσωπος και διευθυντής της ΜΚΟ, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. «Τα 16 από τα 30 δείγματα περιείχαν γλυφοσάτη, δηλαδή το 53,3%», σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης.
Στο κείμενο αυτό πάντως δεν εξετάζεται ο κίνδυνος για την υγεία από την έκθεση στη γλυφοσάτη, μια ουσία που περιέχεται στο Roundup, ένα από τα βασικά προϊόντα της εταιρείας Monsanto. «Προφανώς, δεν υπάρχει κίνδυνος οξείας δηλητηρίασης όμως γνωρίζουμε ότι η έκθεση σε ένα καρκινογόνο προϊόν μαζί με άλλα, σε άλλους περιβαλλοντικούς τομείς, επί χρόνια και χρόνια, δεν είναι καθόλου καλή είδηση για την υγεία των ανθρώπων», συνέχισε ο Βεϊγερέτ.
Τα προϊόντα που αναλύθηκαν (ζυμαρικά, μπισκότα, φακές, καρότα και άλλα) είχαν όλα αγοραστεί από το σουπερμάρκετ. Μόνο δύο από τα 7 δείγματα των ζυμαρικών περιείχαν γλυφοσάτη, ενώ η ουσία εντοπίστηκε σε 7 από τα 8 πακέτα των δημητριακών για το πρόγευμα.
(newsit)
Αυξήθηκαν δραματικά οι θάνατοι από παθήσεις των πνευμόνων παγκοσμίως
Οι δύο συχνότερες χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το άσθμα,
παρά τις προόδους στη θεραπεία τους, συνεχίσουν να αποτελούν μείζον πρόβλημα υγείας παγκοσμίως.
Οι ετήσιοι θάνατοι από ΧΑΠ έφθασαν τα 3,2 εκατομμύρια το 2015 και από άσθμα τα 0,4 εκατομμύρια, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Η σχετική διεθνής μελέτη, με επικεφαλής τον καθηγητή Θίο Βος του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης της Υγείας του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet Respiratory Medicine».
Η ΧΑΠ είναι μια ομάδα παθήσεων των πνευμόνων, που περιλαμβάνουν το εμφύσημα και τη χρόνια βρογχίτιδα και οι οποίες προκαλούν αναπνευστικές δυσκολίες. Η ΧΑΠ οφείλεται κυρίως στο κάπνισμα και στην ατμοσφαιρική ρύπανση και, σε μικρότερο βαθμό, στη ρύπανση του αέρα στους κλειστούς χώρους (π.χ. από καύση ξύλων και βιομάζας σε τζάκια και κουζίνες), στο όζον και στο παθητικό κάπνισμα. Οι βασικοί παράγοντες κινδύνου για άσθμα είναι επίσης το κάπνισμα, καθώς και διάφορες αλλεργιογόνες ουσίες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το άσθμα είναι η συχνότερη χρόνια αναπνευστική πάθηση παγκοσμίως, με διπλάσιο αριθμό περιστατικών ετησίως σε σχέση με τη ΧΑΠ. Όμως οι θάνατοι από τη ΧΑΠ είναι περίπου οκταπλάσιοι σε σχέση με τους θανάτους από άσθμα.
Αρκετές περιπτώσεις τόσο ΧΑΠ όσο και άσθματος είναι δυνατό να θεραπευθούν ή να προληφθούν (π.χ. με διακοπή του καπνίσματος και αποφυγή της ρύπανσης του αέρα), όμως συχνά οι εν λόγω παθήσεις διαγιγνώσκονται με καθυστέρηση ή και καθόλου, με συνέπεια να μη θεραπεύονται έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Από το 1990 μέχρι σήμερα παρατηρείται μια μείωση στη συχνότητα και στη θνησιμότητα από ΧΑΠ και άσθμα, όμως αφενός η διαρκής αύξηση και αφετέρου η συνεχής γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν ως συνέπεια οι απόλυτοι αριθμοί θανάτων να εμφανίζουν αύξηση. Έτσι, οι θάνατοι από ΧΑΠ διεθνώς αυξήθηκαν κατά σχεδόν 12% μεταξύ 1990-2015, από 2,8 σε 3,2 εκατομμύρια, ενώ ο αριθμός των διαγνωσμένων περιστατικών στο ίδιο διάστημα αυξήθηκε κατά 44% από 121 εκατομμύρια σε σχεδόν 175 εκατομμύρια.
Από την άλλη, οι θάνατοι από άσθμα εμφάνισαν μείωση κατά 26% μεταξύ 1990-2015, από 0,55 σε 0,4 εκατομμύρια, παρότι τα περιστατικά αυξήθηκαν την ίδια περίοδο κατά σχεδόν 13%, από 318,2 εκατομμύρια σε 358,2 εκατομμύρια.
Οι περισσότεροι ασθενείς με ΧΑΠ (ως ποσοστό του γενικού πληθυσμού) ζουν στην Παπούα Νέα Γουινέα, στην Ινδία, στο Λεσότο και στο Νεπάλ, ενώ οι περισσότεροι ασθματικοί στο Αφγανιστάν, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στα νησιά Φίτζι.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι τουλάχιστον ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός χρησιμοποιεί βιομάζα ως καύσιμο για το μαγείρεμα, με συνέπεια μια σοβαρή ρύπανση του εσωτερικού αέρα των σπιτιών. Γι' αυτό, τόνισαν την ανάγκη να αυξηθεί η χρήση καθαρότερων καυσίμων, κάτι όμως όχι εύκολο στις αγροτικές περιοχές και στις παραγκουπόλεις των φτωχών γύρω από τις μεγάλες πόλεις των αναπτυσσομένων χωρών. Εκτιμάται ότι ακόμη και το 2040 τουλάχιστον 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα εξαρτώνται από τη στερεή βιομάζα για το μαγείρεμά τους.
Γυναικομαστία σε άντρες εξαιτίας των fast food!
Αυτό που έπαθε ένας 19χρονος δεν έχει προηγούμενο.
Πριν από μερικά χρόνια, όταν ακόμα ήταν 13 ετών, παρατήρησε ότι ο δεξιός του μαστός είχε αρχίσει να μεγαλώνει ελαφρώς περισσότερο από τον αριστερό. Αυτό που άκουσε από τους γιατρούς λίγα χρόνια αργότερα άφησε εκείνον και την οικογένειά τους… άφωνους.
Βλέπετε, οι γιατροί που τον εξέτασαν (και εν τέλει τον χειρούργησαν) πιστεύουν ότι η γυναικομαστία που ανέπτυξε στον ένα του μαστό οφείλεται (εν μέρει) στα fast food, δηλαδή στα «γρήγορα φαγητά», τα «πρόχειρα γεύματα» που αποτελούσαν σημαντικό μέρος της διατροφής του!
Το μετά
Σύμφωνα με την κινεζική εφημερίδα Qianjiang Evening Post, η οποία δημοσίευσε το θέμα και τις συνοδευτικές φωτογραφίες ο 19χρονος ασθενής, Xiao Yang, ζει στο νομό Cangnan της επαρχίας Zhejiang στην Κίνα.
Ο έφηβος παρατήρησε μια σημαντική αύξηση στο δεξιό του μαστό πριν από έξι χρόνια. Αυτός και οι γονείς του επισκέπτονταν πολλά νοσοκομεία, αλλά απέτυχαν να βρουν μια θεραπεία.
Πήγαν στο κεντρικό νοσοκομείο της πόλης Wenzhou στις αρχές Ιουλίου και την υπόθεση ανέλαβε ο δρ. Pan Zhongliang.
Έκανε στον Xiao Yang ένα υπερηχογράφημα τύπου B-scan, που έδειξε αύξηση στον μαστικό αδένα του δεξιού μαστού, ο οποίος είχε φτάσει στο μέγεθος «Α» ενός σουτιέν! Ο αριστερός του μαστός εμφανίστηκε κανονικός και δεν έδειξε κανένα σημάδι αύξησης.
Ο γιατρός και η ομάδα του πραγματοποίησαν μαστεκτομή στον Xiao Yang, ο οποίος βγήκε από το νοσοκομείο πέντε ημέρες αργότερα.
Η ανάπτυξη του μαστού του Xiao Yang πιστεύεται ότι έχει προκληθεί από ορμονική ανισορροπία, αλλά δεν είναι πιθανό να αναπτυχθεί ξανά μετά τη χειρουργική επέμβαση, δήλωσε ο δρ. Pan σε στην εφημερίδα. Η κατάσταση ονομάζεται γυναικομαστία, η οποία χαρακτηρίζει άνδρες με ανάπτυξη θηλυκών μαστών.
Ο δρ. Pan είπε ότι το νοσοκομείο λαμβάνει περισσότερους από 100 εφήβους ασθενείς κάθε χρόνο που πάσχουν από την ίδια πάθηση. Πρόσθεσε ότι η κατάσταση είναι πιθανό να προκληθεί από την κατανάλωση πολλών fast food και άλλων επεξεργασμένων τροφών, λόγω των χημικών ουσιών που περιέχουν και τα οποία αλλάζουν την ορμονική ισορροπία στον οργανισμό.
Το πριν
iatropedia
Δημιούργησαν το πρώτο φυτικό εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας
Επιστήμονες στη Βρετανία «χειραγώγησαν φυτά προκειμένου να παράγουν ένα νέο εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας.
Το επίτευγμα χαρακτηρίσθηκε σημαντικό, επειδή όχι μόνο μπορεί να βοηθήσει στο οριστικό ξερίζωμα της συγκεκριμένης νόσου, αλλά επίσης να μεταμορφώσει γενικότερα τον τρόπο ανάπτυξης των εμβολίων από τις φαρμακοβιομηχανίες.
Η νέα μέθοδος παραγωγής εμβολίων με τη βοήθεια των φυτών είναι εύκολη, φθηνή και γρήγορη. Στο μέλλον θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και για άλλες νόσους, όπως αυτές που προκαλούνται από τους ιούς Έμπολα και Ζίκα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζορτζ Λομονόσοφ του Κέντρου John Innes στο Νόργουιτς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικ«Nature Communications», δήλωσαν ότι
«πρόκειται για μια πολλά υποσχόμενη τεχνολογία, που στο όχι μακρινό μέλλον μπορεί να επιτρέψει την ανάπτυξη εμβολίων μέσα στα φυτά.
Το αβλαβές εμβόλιο μιμείται εξωτερικά τον ιό της πολιομυελίτιδας και, με αυτό τον τρόπο, μπορεί να«εκπαιδεύσε το ανοσοποιητικό σύστημα να έχει έτοιμες άμυνες, όταν συναντήσει τον πραγματικό ιό.
Οι επιστήμονες τροποποίησαν γενετικά τον μεταβολισμό ενός φυτού, ώστε να μετατρέπει τα φύλλα του σε εργοστάσιοπαραγωγής μη παθογόνων σωματιδίων που μοιάζουν με τον ιό. Στη συνέχεια, τα φυτά παράγουν στα φύλλα τους μεγάλες ποσότητες αυτών των σωματιδίων, χρησιμοποιώντας τις δικές τους πρωτεΐνες. Στο τελικό στάδιο, τα φύλλα ανακατεύθηκαν με νερό και από το εκχύλισμα ελήφθη το εμβόλιο. Το εμβόλιο αποδείχθηκε αποτελεσματικό σε δοκιμές που έγιναν σε ζώα, ενώ θα ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.
Η σχετική έρευνα χρηματοδοτείται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος αναζητά εναλλακτικές πιο ασφαλείς λύσεις σε σχέση με τα υπάρχοντα δύο εμβόλια. Η πολιομυελίτιδα, μια ασθένεια γνωστή από την αρχαιότητα, που μεταδίδεται κυρίως από μολυσμένο νερό και οφείλεται στην καταστροφή των κινητικών νευρώνων του κεντρικού νευρικού συστήματος, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη παράλυση ή θάνατο. Έχει σε μεγάλο βαθμό (έως 99%) εξαφανισθεί ως αρρώστια στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη από το τέλος της δεκαετίας του 1980, όμως οι μολύνσεις εξαιτίας της δεν έχουν εξαλειφθεί.
Τα πρώτα εμβόλια κατά της πολιομυελίτιδας εμφανίσθηκαν στα μέσα του 20ού αιώνα και σταδιακά η νόσος τέθηκε υπό έλεγχο. Σήμερα κάθε χρόνο καταγράφονται μόνο μερικές εκατοντάδες κρούσματα παγκοσμίως, όμως ο ιός παραμένει στο περιβάλλον και αποτελεί πάντα μια δυνητική απειλή.
Η χρήση εξασθενημένων μορφών του ιού στα υπάρχοντα εμβόλια κρύβει κινδύνους ότι σταδιακά ο ιός μπορεί να κερδίσει ξανά έδαφος. Για να παραχθούν τα τωρινά εμβόλια, χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες ζωντανού ιού, ο οποίος όμως μπορεί τυχαία να ξεφύγει και να εξαπλωθεί. Η ανάπτυξη φυτικών εμβολίων που περιέχουν απλώς εξωτερικές απομιμήσεις και όχι εξασθενημένες μορφές του ίδιου του ιού, εξαλείφει αυτό τον κίνδυνο που πάντα ελλοχεύει.
Η ίδια τεχνολογία φυτικής παραγωγής εμβολίων είναι πιθανό να αξιοποιηθεί για πολλούς ακόμη ιούς στο μέλλον, ακόμη και για την κλασική γρίπη. Σήμερα τα αντιγριπικά εμβόλια παράγονται μέσα σε αυγά κοτόπουλων και χρειάζονται μήνες μέχρι να είναι έτοιμα για χρήση.
Τα φυτικά εμβόλια θα μπορούσαν να είναι έτοιμα σε τρεις έως τέσσερις εβδομάδες, πράγμα πολύ σημαντικό σε περίπτωση επιδημίας ή, ακόμη χειρότερα, πανδημίας. Τα φυτά έχουν το πλεονέκτημα ότι μεγαλώνουν γρήγορα και ότι χρειάζονται μόνο το φως του ήλιου, χώμα, νερό και αέρα.
Όμως ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, είναι η αποδοτική μαζική παραγωγή των φυτικών εμβολίων και επίσης πρέπει να διασφαλισθεί ότι αυτά δεν προκαλούν απρόβλεπτες παρενέργειες (π.χ. αν χρησιμοποιηθεί το φυτό του καπνού, υπάρχει κίνδυνος το εμβόλιο να περιέχει νικοτίνη;).
Ποια μορφή καρκίνου σκοτώνει συχνότερα τους νέους
Οι διάφορες μορφές καρκίνου εκδηλώνονται συχνότερα και χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη θνησιμότητα στις μεγάλες ηλικίες.
Ωστόσο, μια συγκεκριμένη μορφή καρκίνου φαίνεται να «προτιμά» τους νέους και μάλιστα τους στερεί χρόνια ζωής.
Σύμφωνα με νέα στοιχεία, οι θάνατοι από ορθοκολικό καρκίνο έχουν αυξηθεί στις ΗΠΑ στην ηλικιακή ομάδα κάτω των 55 ετών από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και μετά, ενώ για δεκαετίες παρουσίαζαν πτωτικές τάσεις.
Η σχετική μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης (JAMA), ενισχύει παλαιότερα ευρήματα που έδειχναν ότι τα αυξημένα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου στους νέους δεν είναι δυνατό να αποδοθούν αποκλειστικά και μόνο στην καλύτερη διάγνωση μέσω του συστηματικού προληπτικού ελέγχου (π.χ. κολονοσκόπηση).
Παλαιότερη έκθεση της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Ένωσης είχε υποδείξει ότι τα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου αυξάνονται σταθερά μεταξύ των ενηλίκων κάτω των 55 ετών. Καθώς η συνολική θνησιμότητα από τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου μειώνεται και μάλιστα με γρήγορο ρυθμό, «συγκαλύπτονται» οι τάσεις στις νεότερες ομάδες του πληθυσμού.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, η Ένωση εξέτασε τη θνησιμότητα από ορθοκολικό καρκίνο συγκεκριμένα στις ηλικίες 20-54 ετών από το 1970 μέχρι και το 2014. Το δείγμα περιλάμβανε 242.637 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από ορθοκολικό καρκίνο κατά το διάστημα αυτό.
Όπως υπέδειξαν τα νέα στοιχεία, η θνησιμότητα μειώθηκε από 6,3 θανάτους ανά 100.000 άτομα το 1970 σε 3,9 το 2004, όμως έκτοτε παρατηρήθηκε ετήσια αύξηση 1%, φτάνοντας τους 4,3 θανάτους ανά 100.000 άτομα το 2014.
Οι δείκτες θνησιμότητας παρέμειναν σταθεροί στους ενήλικες 20-29 ετών μεταξύ 1988-2014, όμως αυξήθηκαν κατά 1,6% ανά έτος στα άτομα ηλικίας 30-39 ετών μεταξύ 1995-2014, κατά 1,9% ανά έτος στα άτομα ηλικίας 40-49 ετών μεταξύ 2005-2014 και κατά 0,9% ανά έτος για την ηλικιακή ομάδα 50-54 ετών.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτές οι τάσεις εκπλήσσουν, καθώς ο προληπτικός έλεγχος, βασικό εργαλείο πρόληψης αλλά και έγκαιρης αντιμετώπισης του καρκίνου, συνιστάται από την ηλικία των 50 ετών και έπειτα εδώ και δεκαετίες. Παράλληλα, έχει διαπιστωθεί ότι η συχνότητα προληπτικού ελέγχου έχει αυξηθεί για όλες τις ηλικιακές ομάδες άνω των 50. Έτσι, οι ερευνητές χαρακτηρίζουν τις παραπάνω τάσεις ως «αναπάντεχη κλιμάκωση» της νόσου που πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω.
onmed
Ποια η επιστημονική αλήθεια για την ακτινοβολία της κινητής τηλεφωνίας
Οι μύθοι για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας και τις επιδράσεις τους εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, και να μπαίνουν εμπόδιο σε αρκετές περιπτώσεις,
στη διείσδυση της ψηφιακής τεχνολογίας, την ψηφιακοποίηση της οικονομίας και εν τέλει την ανάπτυξη της χώρας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η Διεθνής Επιτροπή για την Προστασία από τη Μη Ιοντίζουσα Ακτινοβολία (ICNIRP) έχουν αξιολογήσει κατά τα τελευταία 30 χρόνια που λειτουργεί η κινητή τηλεφωνία χιλιάδες επιστημονικές μελέτες, εξαντλώντας κάθε πτυχή και αναδεικνύοντας την ανυπαρξία σύνδεσης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας με δυσμενείς επιδράσεις.
Η επιστημονική αλήθεια για την ακτινοβολία
Τα Ελληνικό Υπουργείο Υγείας και η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος.
Σε τοποθέτησή της σε πρόσφατη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, η Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας κυρία Βασιλική Καρασούλη, επισήμανε ότι από επιστημονικές μελέτες και πειράματα δεν προκύπτουν βιολογικές αντιδράσεις, καθώς το επίπεδο ενέργειας των κυμάτων της κινητής τηλεφωνίας είναι αρκετά χαμηλό και δεν επαρκεί για να κάνει διάσπαση των δεσμών του DNA. Επίσης, το μήκος κύματος είναι αρκετά μεγάλο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συγκεντρωθεί σε μικρά κύτταρα και να τα επηρεάζει και τρίτον, το επίπεδο ακτινοβολίας κοντά στο έδαφος που είναι ο άνθρωπος, σε σχέση με την εκπομπή των κεραιών που είναι σε ψηλότερο επίπεδο, είναι αρκετά χαμηλό, ώστε να μην υπάρχουν δυσμενείς επιδράσεις.
Στην ίδια συνεδρίαση ο κ. Ευθύμιος Καραμπέτσος, υπεύθυνος του Γραφείου Μη-Ιοντιζουσών Ακτινοβολιών της ΕΕΑΕ, τόνισε ότι στην Ελλάδα διενεργούνται εκτεταμένες μετρήσεις των εκπομπών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, καθώς ελέγχεται κάθε χρόνο, διά νόμου, το λιγότερο το 20% των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας, και τα αποτελέσματά τους δημοσιεύονται στη σελίδα της ΕΕΑΕ.
ΕΕΑΕ: έως και 100 φορές χαμηλότερες οι εκπομπές από τα θεσμοθετημένα όρια
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ΕΕΑΕ και που αφορούν στις μετρήσεις ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που διενεργήθηκαν το 2016 σε σταθμούς κεραιών, αλλά και από την έκθεση απολογισμού του πρώτου έτους λειτουργίας του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων (ΕΠΗΠ), οι τιμές που έχουν καταγραφεί από όλους τους σταθμούς μέτρησης είναι πολύ χαμηλότερες, έως και 100 φορές, από τα όρια ασφαλούς έκθεσης του κοινού.
Καθηγητής Σαμαράς: οι σταθμοί βάσης τοποθετούνται με οδηγό την τηλεπικοινωνιακή ζήτηση
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο emea.gr, ο ακτινοφυσικός Θεόδωρος Σαμαράς, καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Πανεπιστήμιο της Μάλτας και μέλος πολλών επιστημονικών συμβουλευτικών σωμάτων για την μη-ιοντίζουσα ακτινοβολία, μεταξύ των οποίων και η επιτροπή SCHEER που αποτελεί τον επίσημο σύμβουλο της ΕΕ σε θέματα δημόσιας υγείας και περιβαλλοντικών κινδύνων, υποστήριξε ότι στην Ελλάδα έχουν αναπτυχθεί πρωτοποριακά δίκτυα συνεχούς μέτρησης, καταγραφής και δημοσιοποίησης των επιπέδων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο περιβάλλον, τα οποία διαχειρίζονται δημόσιοι φορείς, όπως η ΕΕΑΕ και τα πανεπιστήμια.
Επιβεβαίωσε επίσης ότι η τήρηση των τρεχουσών οδηγιών έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως έχουν προταθεί από την ICNIRP, τον ΠΟΥ και την ΕΕ είναι ικανή να διασφαλίσει τη δημόσια υγεία. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα η Πολιτεία επέλεξε να υιοθετήσει ακόμη αυστηρότερα όρια.
Ο καθηγητής εξήγησε επίσης, γιατί χρησιμοποιούνται διάφοροι τύποι κεραιών, καθώς και γιατί οι κεραίες τοποθετούνται σε κατοικημένες περιοχές. Οι διαφορετικοί τύποι κεραιών, όπως διευκρίνισε, εξυπηρετούν είτε διαφορετικά συστήματα κινητών επικοινωνιών που λειτουργούν με διαφορετικά πρωτόκολλα επικοινωνίας, είτε τη διασύνδεση μεταξύ των σταθμών βάσης. Το πλήθος των κεραιών έχει να κάνει με την τηλεπικοινωνιακή κίνηση. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για διακίνηση πληροφορίας με τη μορφή φωνής ή πολυμεσικού περιεχομένου σε μια περιοχή, τόσο μεγαλύτερος πρέπει να είναι και ο αριθμός των κεραιών, καθώς κάθε σταθμός βάσης μπορεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα ορισμένο αριθμό συνδρομητών.
(onmed)
Άσχημα τα νέα για όσους έχουν τατουάζ! Τι βρέθηκε στα μελάνια
Πολλά μελάνια τατουάζ περιέχουν βαρέα μέταλλα που έχουν συνδεθεί με ένα μεγάλο αριθμό προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και νευροεκφυλιστικών ασθενειών.
Ανάμεσα στα άλλα μέταλλα που βρίσκονται στα τατουάζ είναι υδράργυρος, μόλυβδος, αντιμόνιο, βηρύλλιο, κάδμιο και το αρσενικό.
Ο υδράργυρος είναι μια νευροτοξίνη, που σημαίνει ότι έχει αρνητικές επιπτώσεις στο νευρικό σύστημα. Μπορεί να προκαλέσει βλάβη στον εγκέφαλο και να οδηγήσει σε σωματικές και συναισθηματικές διαταραχές.
Ο Μόλυβδος παρεμβαίνει σε μία ποικιλία διεργασιών του σώματος και είναι τοξικός για πολλά από τα όργανα και τους ιστούς του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, των οστών, τα έντερα, τα νεφρά, το νευρικό και το αναπαραγωγικό σύστημα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα συμπτώματα δηλητηρίασης από μόλυβδο κοινώς μολυβδίαση, μπορεί να περιλαμβάνουν επιληπτικές κρίσεις, κώμα και θάνατο. Άλλα συμπτώματα που συνήθως συνδέονται με την έκθεση στο μόλυβδο περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, σύγχυση, κεφαλαλγία, αναιμία και ευερεθιστότητα.
Το Βηρύλλιο αναφέρεται ως καρκινογόνο της πρώτης κατηγορίας Α EPA. Η έκθεση σε αυτό, μπορεί να προκαλέσει την Χρόνια Νόσο του βηρυλλίου, μια συχνά θανατηφόρα ασθένεια των πνευμόνων.
Το κάδμιο είναι ένα βαρύ μέταλλο που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών, των οστών και πνευμονική βλάβη.
Το αρσενικό είναι ένα γνωστό καρκινογόνο και οι νέες μελέτες έχουν επίσης βρεί ότι η έκθεση σε υψηλότερα επίπεδα αρσενικού οδηγεί σε γενετικές βλάβες.
Το Αντιμόνιο, έκθεση σε αντιμόνιο, μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στα μάτια, το δέρμα και τους πνεύμονες. Καθώς συνεχίζεται η έκθεση, μπορεί να προκύψουν πιο σοβαρά προβλήματα, όπως ασθένειες των πνευμόνων, καρδιακά προβλήματα, διάρροια, σοβαρό έμετο και έλκη στομάχου.
Οι φθαλικές ενώσεις, υδρογονάνθρακες και άλλες επικίνδυνες ενώσεις στο μελάνι των τατουάζ.
Πολλά μελάνια τατουάζ περιέχουν επικίνδυνες φθαλικές ενώσεις και υδρογονάνθρακες.
Οι φθαλικές ενώσεις, που περιέχονται επίσης σε πολλά καλλυντικά προϊόντα που θεωρούνται μη ασφαλη από την Περιβαλλοντική Ομάδα Εργασίας, έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να βλάψουν το συκώτι, τα νεφρά, τους πνεύμονες και το αναπαραγωγικό σύστημα σε μελέτες σε ζώα.
Τα μαύρα μελάνια τατουάζ συχνά κατασκευασμένα από προϊόντα που περιέχουν πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (PAH).
Μεταξύ των PAH στα μελάνια είναι το βενζο (α ) πυρένιο , μια ένωση που προσδιορίζεται στην έκθεση της τοξικότητας της Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος ως « μια από τις πιο ισχυρές και καλά τεκμηριωμένες καρκινογόνες ουσίες του δέρματος . “
Η Αφαίρεση του Τατουάζ μπορεί να προκαλέσει μια σειρά επικίνδυνων χημικών αντιδράσεων σε όλο το σώμα.
Καθώς ο χρόνος περνά, πολλοί άνθρωποι που αρχικά επέλεξαν ένα τατουάζ αποφασίζουν ότι θέλουν να το αφαιρέσουν.
Σύμφωνα με μια έρευνα του 2006 στο περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Δερματολογίας 17 τοις εκατό στις ηλικίες των 18-50 ετών ανθρώπων με τατουάζ έχουν εξετάσει την αφαίρεση του τατουάζ.
Ωστόσο, η αφαίρεση τατουάζ μπορεί να είναι ακόμη πιο επικίνδυνη από το να κάνετε ένα τατουάζ.
Μέχρι στιγμής η πιο κοινή μέθοδος για την αφαίρεση τατουάζ σήμερα είναι η αφαίρεση τατουάζ με λέιζερ – μια τεχνική όπου ένα λέιζερ χρησιμοποιείται σε επαναλαμβανόμενες συνεδρίες για να διαλυθεί το τατουάζ.
Μόλις διαλύονται τα μελάνια του τατουάζ, οι ουσίες που περιέχουν, συμπεριλαμβανομένων των επικίνδυνων καρκινογόνων, όπως αυτές που περιγράφονται παραπάνω – απορροφώνται από τον οργανισμό και το κυκλοφορικό σύστημα.
Πολλοί μπορεί να μην καταφέρουν να τα εξαλείψουν πλήρως από το σώμα τους ποτέ, αλλά ακόμη και να το καταφέρουν, έως ότου αποβληθούν από το σώμα, θα έχουν προλάβει να προκαλέσουν βλάβες πριν να εξαλειφθούν .
Υπολογίζεται ότι 45 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν τουλάχιστον ένα τατουάζ, εκ των οποίων τουλάχιστον 36 τοις εκατό των ενηλίκων στα τέλη των ’30 τους.
Επίσης το αυτοάνοσο νόσημα της σαρκοείδωσης μπορεί να αναπτυχθεί δεκαετίες μετά τη στιγμή που έγινε το τατουάζ.
Επιπλέον, οι καθηγητές Μπομπ Χάλεϊ και Πολ Φίσερ του University of Texas Southwestern διαπίστωσαν πως η διαδικασία του τατουάζ αποτελεί τη νούμερο ένα πηγή μετάδοσης της ηπατίτιδας C, εξαιτίας του ελλιπούς καθαρισμού των μηχανημάτων.
Οι βακτηριακές λοιμώξεις είναι επίσης συνήθεις στα τατουάζ, ενώ έχει διαπιστωθεί και σχέση με τη σύφιλη και την ηπατίτιδα Β.
Για όσους έχουν ήδη τατουάζ, η καλύτερη συμβουλή μπορεί να είναι για αυτούς να το κρατήσουν – αν δεν το θέλετε, τότε να χρησιμοποιήσετε ξεπερασμένες τεχνικές αφαίρεσης τατουάζ, όπως η χειρουργική επέμβαση η οποία αφήνει σημάδια στο χώρο του τατουάζ, αλλά είναι λιγότερο επικίνδυνη.
Αν δεν έχετε ήδη ένα τατουάζ, η καλύτερη συμβουλή είναι να μην κάνετε κανένα.
Τατουάζ, δερματοστιξἰα, στιγματισμός, μαρκάρισμα.
Στην αρχαία Αίγυπτο τατουάζ είχαν οι βασιλικοί ακόλουθοι και οι ιερείς των ειδώλων για να διακρίνονται.
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τη τεχνική της δερματοστιξίας ήδη από τη Μυκηναϊκή εποχή, ωστόσο δεν έπαυαν να την θεωρούν ως συνήθεια των βαρβάρων!
Χαρακτηριστικό δουλείας, υποτέλειας και υποταγής!
Ο Πλούταρχος αναφέρει πως οι Συρακούσιοι μετά τη συντριβή των Αθηναίων στις Συρακούσες της Σικελίας, έβαλαν ένα άλογο με τη μορφή τατουάζ στα μέτωπα των αιχμαλώτων!
Οι Ρωμαίοι σημάδευαν με τατουάζ τους σκλάβους και τους εγκληματίες και με το γράμμα D τους λιποτάχτες! Αργότερα, το 750 μ. Χ. το ίδιο έκαναν και οι Κινέζοι στους εγκληματίες!
Στη Νέα Γουινέα και στην Βιρμανία χρησιμοποιούταν ως διακριτικό των φυλών ενώ στη Νέα Ζηλανδία αποτελούσε έμβλημα τιμής!
Οι Ινδιάνοι Τόμσον έλεγχαν το κουράγιο τους, κυρίως των νέων, εφαρμόζοντας τον οδυνηρότερο τρόπο τατουάζ!
Στην Παραγουάη ήταν σύμβολο της εφηβείας ενώ κάποιες φυλές στην Ινδία το χρησιμοποιούσαν σαν μέσο καλλωπισμού και σεξουαλικής διέγερσης!
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα τατουάζ ήταν “προνόμιο” των ναυτών και των εγκληματιών. Στη φυλακή, τα τατουάζ –επαγγελματικά και ερασιτεχνικά– αποτύπωναν ανεξίτηλα στο σώμα τους την επιθυμία που είχαν αυτοί οι άντρες στη ψυχή τους: την αυτονομία και την ταυτότητα.
Το υπέρτατο σύμβολο για τα μέλη συμμοριών ήταν τα τατουάζ της συμμορίας τους: ένα μόνιμο σημάδι που έδειχνε το σύνολο των υποχρεώσεων προς τη συμμορία.
Αυτά τα τατουάζ μπορούν να αποκαλύψουν πολλά πράγματα, όπως: ποιος είσαι, ποιά είναι η συμμορία σου, ποιές είναι οι πεποιθήσεις σου (ρατσιστής κ.λπ.), τι έχεις κάνει, που ήσουν, πόσα χρόνια ήσουν στη φυλακή (που αναφέρεται επίσης ως “νεκρός χρόνος”), ακόμη και πράγματα, όπως πόσους έχεις σκοτώσει.
Στα γνωστά σύμβολα συμπεριλαμβάνονται τα δάκρυα κάτω από το μάτι και ο ιστός αράχνης στους αγκώνες, που συμβολίζουν τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν.
Αν και τα τελευταία χρόνια η σύνθεση των μελανιών των τατουάζ έχει αλλάξει, καθώς έχουν αφαιρεθεί ο μόλυβδος και οι αρωματικοί υδρογονάθρακες, έρευνα του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σιάτλ έχει επισημάνει ότι ακόμη και τα νέας γενιάς μελάνια περιέχουν οργανικά χρώματα, όπως είναι τα αζωχρώματα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία, που είναι δυνητικά επικίνδυνα και μπορεί να προκαλέσουν αλλεργίες, φαγούρα και εξανθήματα. Για τον λόγο αυτό οι ερευνητές είχαν υπογραμμίσει ότι όσοι πάσχουν από ψωρίαση ή έκζεμα πρέπει να προσέχουν περισσότερο, καθώς τα τατουάζ μπορεί να προκαλέσουν έξαρση της νόσου.
Κάποιοι πιστεύουν ότι τα προσωρινά τατουάζ από χένα αυτά που μέχρι και δωδεκάχρονα κάνουν το καλοκαίρι, είναι πιο αθώα.
Τα προσωρινά τατουάζ από χένα δεν είναι τόσο αθώα όσο θέλουμε να πιστεύουμε, σύμφωνα με ανακοίνωση του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων (FDA) .
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε πως επειδή το τατουάζ με χένα δεν είναι μόνιμο– κρατάει από 3 ημέρες μέχρι μερικές εβδομάδες- δεν είναι και επικίνδυνο για την υγεία μας.
Η Linda Katz, υπεύθυνη του τομέα Καλλυντικών του FDA δηλώνει: “Μόνο και μόνο επειδή δεν είναι μόνιμο ένα τατουάζ δε σημαίνει ότι δεν κρύβει κινδύνους»
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τατουάζ, η χένα γίνεται στην επιφάνεια του δέρματος και δεν χρησιμοποιούνται βελόνες.
Παρατηρούνται όμως σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στο δέρμα που διαρκούν πολύ περισσότερο από όσο διαρκεί το ίδιο το τατουάζ. Τα δερματικά προβλήματα αρχίζουν αμέσως μετά το σχεδιασμό του τατουάζ ή λίγες εβδομάδες αργότερα.
Τα πιο συχνά δερματικά προβλήματα από τη χρήση χένας είναι:
Φουσκάλες
Κοκκινίνιλες
Φωτοαλλεργία
Μόνιμα σημάδια
Κόκκινα σπυράκια με πύον
Η χένα είναι φυτικό προϊόν Τα φύλλα αποξηραίνονται, μετατρέπονται σε σκόνη η οποία αναμειγνύεται με κάποιο υγρό και γίνεται πάστα που μπορεί να χρωματίσει το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια. Το χρώμα που αφήνει είναι κόκκινο-κάστανο. Αυτή είναι η κανονική πάστα χένας που παραδοσιακά χρησιμοποιούσαν μέχρι σήμερα.
Η μαύρη χένα που αφήνει έντονο μάυρο χρώμα – και όχι γκρί- και διαρκεί περισσότερες απο 2 ημέρες θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνη.
Τι έχει λοιπόν η Μαύρη χένα που την κάνει τόσο βλαβερή για την υγεία μας;
Περιέχει τη χημική ουσία P-Phenylenediamine, PPD, ουσία ιδιαίτερα επικίνδυνη που μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες και χρόνιες αλλεργικές αντιδράσεις και για το λόγο αυτό δεν πρέπει ποτέ να έρχεται σε επαφή με το δέρμα.
Ο λόγος που χρησιμοποιείται το χημικό αυτό συστατικό στις βαφές είναι για να δίνει πιο έντονο, σκούρο χρώμα στα τατουάζ και με μεγαλύτερη διάρκεια.
Τα ύποπτα νανοσωματίδια στα χρώματα
Ακόμη και για την εκδήλωση καρκίνου σε βασικά όργανα του ανθρώπινου οργανισμού ενοχοποιούνται τα τατουάζ.
Ερευνητές επισημαίνουν ότι τα νανοσωματίδια από το μελάνι μπορούν να διεισδύσουν στο κυκλοφορικό σύστημα κι εν συνεχεία να συσσωρευτούν στη σπλήνα και στους νεφρούς, μπλοκάροντας έτσι την ικανότητα των οργάνων να φιλτράρουν τις βλαβερές ουσίες.
Ερευνα του καθηγητή Δερματολογίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, Γιόργκεν Σέραπ, έδειξε ότι σε 13 από τα 21 πιο δημοφιλή μελάνια για τατουάζ που χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη περιέχονται καρκινογόνες χημικές ουσίες, γεγονός που είχε επιβεβαιωθεί και από παλαιότερες έρευνες, οι οποίες ανέφεραν ότι το μπλε και το πράσινο μελάνι περιέχουν, για παράδειγμα, κοβάλτιο, το κόκκινο υδράργυρο και το μαύρο βενζοπυρένιο, ουσία που έχει διαπιστωθεί ότι προκαλεί καρκίνο του δέρματος στα ζώα.
«Εκατομμύρια Ευρωπαίοι κάνουν τατουάζ με χημικές ουσίες αγνώστου προελεύσεως» δήλωσε χαρακτηριστά ο Σέραπ, ζητώντας παράλληλα να γίνουν περαιτέρω μελέτες για τους πιθανούς κινδύνους τους, αλλά και να δίνονται γραπτές πληροφορίες σχετικά με αυτούς σε όσους επιθυμούν να κάνουν τατουάζ.
«Πιστοποιημένα τα μελάνια μας, αλλά υπάρχουν κάποιοι που επιλέγουν κινεζικά».
Εκκληση για ακόμη πιο αυστηρή νομοθεσία και περαιτέρω έρευνα σχετικά με τα μελάνια που χρησιμοποιούνται στα τατουάζ ζητούν οι επιστήμονες, που κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα tattoo ενδέχεται να ευθύνονται για περιπτώσεις εμφάνισης καρκίνου σε βασικά όργανα του ανθρώπινου σώματος, όπως αναφέρει το tonwtiko.
Παρά το γεγονός πως σχετικές επιστημονικές μελέτες που διεξήχθησαν τα τελευταία χρόνια έχουν καταγράψει ελάχιστα περιστατικά καρκίνων στην περιοχή ενός τατουάζ, οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν από τις αρμόδιες αρχές να ερευνήσουν εξονυχιστικά κάθε ενδεχόμενο.
athensmagazine
Νέες ελπίδες από τους επιστήμονες για «φρένο» στη νόσο Πάρκινσον
Οι επιστήμονες τρέφουν τις πρώτες βάσιμες ελπίδες ότι θα είναι δυνατό να επιβραδύνουν ή και να σταματήσουν την εξέλιξη της έως σήμερα ανίατης νόσου Πάρκινσον,
χάρη σε ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται ήδη για μια άλλη ασθένεια, το διαβήτη τύπου 2.
Τα τωρινά φάρμακα απλώς μετριάζουν τα συμπτώματα της νευροεκφυλιστικής νόσου, αλλά αδυνατούν να «φρενάρουν» το θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων που παράγουν τη χημική ουσία ντοπαμίνη, με συνέπεια το Πάρκινσον σταδιακά να επιδεινώνεται. Οι ασθενείς σιγά-σιγά μπορεί να εμφανίσουν τρέμουλο, μυική ακαμψία, κινητικές δυσκολίες, προβλήματα μνήμης, διαταραχές ύπνου, χρόνια κόπωση κ.α.
Η κλινική δοκιμή του αντιδιαβητικού φαρμάκου (εξενατίδη) σε 60 παρκινσονικούς ασθενείς, από τους οποίους οι μισοί πήραν το φάρμακο και οι άλλοι μισοί ψευδοφάρμακο (πλασίμπο), έδειξε ότι η εξενατίδη μπορεί να βάλει κάποιο φρένο στην πρόοδο της νόσου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τομ Φολτάινι του Ινστιτούτου Νευρολογίας του University College του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", δήλωσαν «ενθουσιασμένοι», αλλά συνέστησαν συγκράτηση, καθώς χρειάζονται περισσότερες δοκιμές του φαρμάκου, καθώς επίσης να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητά του σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Τρεις μήνες μετά τη διακοπή της πειραματικής θεραπείας, που κράτησε ένα έτος περίπου (με χορήγηση του φαρμάκου μία φορά την εβδομάδα), οι ασθενείς που είχαν πάρει την εξενατίδη, συνέχιζαν να νιώθουν καλύτερα και να έχουν καλύτερη κινητική λειτουργία, σε σχέση με όσους είχαν πάρει το πλασίμπο. Το ζητούμενο όμως είναι αν το φάρμακο θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα όχι απλώς για μήνες, αλλά για χρόνια.
Όπως είπε ο Φολτάινι, «είναι η πρώτη κλινική δοκιμή σε πραγματικούς ασθενείς με Πάρκινσον, στην οποία έχει υπάρξει τέτοιο αποτέλεσμα. Μας δημιουργεί εμπιστοσύνη ότι η εξενατίδη δεν 'καμουφλάρει' απλώς τα συμπτώματα, αλλά ότι επιδρά στην υποκείμενη παθολογία. Έχουμε πάρει θάρρος από αυτό, αλλά είμαστε επιφυλακτικοί, επειδή πρέπει να επαναλάβουμε αυτά τα πρώτα αποτελέσματα».
Η εξενατίδη βοηθά στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα, δρώντας πάνω στην ορμόνη GLP-1 του παγκρέατος, βοηθώντας έτσι στην παραγωγή περισσότερης ινσουλίνης. Κυτταρικοί υποδοχείς της GLP-1 υπάρχουν και στον εγκέφαλο. Φαίνεται πως η ενεργοποίησή τους βοηθά στην παραγωγή περισσότερης ντοπαμίνης. Ήδη το φάρμακο -που αρχικά απομονώθηκε από το δηλητήριο μιας σαύρας- άρχισε να δοκιμάζεται και σε άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.
Το Πάρκινσον είναι η δεύτερη συχνότερη νευροεκφυλιστική πάθηση μετά το Αλτσχάιμερ. Εμφανίζεται περίπου σε έναν άνθρωπο στους 500 και τα συμπτώματά του δεν γίνονται ορατά, προτού έχει καταστραφεί τουλάχιστον το 70% των εγκεφαλικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, όταν δηλαδή είναι πια πολύ αργά.
Θα ακολουθήσει κλινική δοκιμή της εξενατίδης σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών με Πάρκινσον, για να διερευνηθεί η ασφάλειά της και κατά πόσο όντως μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών σε βάθος χρόνου, έτσι ώστε κάποια στιγμή πιθανώς να εγκριθεί για τη θεραπεία της νόσου. Οι παρενέργειές του φαρμάκου μέχρι στιγμής φαίνεται να είναι απλώς στομαχικές διαταραχές και απώλεια βάρους.
Για πρώτη φορά ενδείξεις ότι ο διαβήτης μπορεί να μεταδίδεται σαν τη νόσο των τρελών αγελάδων
Για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν υποψίες, μετά από πειράματα σε ζώα,
ότι ο διαβήτης μπορεί να μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο με τρόπο παρόμοιο με τη νόσο των τρελών αγελάδων.
Η τελευταία αυτή νόσος μεταδίδεται μέσω τοξικών πρωτεϊνών (των λεγομένων πριονίων), που εξαπλώνονται όπως ένας λοιμογόνος παράγων. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μία άλλη πρωτεΐνη που εμπλέκεται στο διαβήτη και έχει ομοιότητες με τα πριόνια, μπορεί επίσης να μεταδώσει τη νόσο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροβιολόγο Κλαούντιο Σότο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό πειραματικής ιατρικής "Journal of Experimental Medicine", μετέδωσαν το διαβήτη από το ένα πειραματόζωο (ποντίκι) στο άλλο, χορηγώντας στα ζώα την εν λόγω τοξική πρωτεΐνη.
Τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν ακόμη ότι ο διαβήτης είναι κολλητική ασθένεια όπως η γρίπη, αλλά δείχνουν ότι πιθανώς μπορεί να εξαπλωθεί μέσω των μεταγγίσεων αίματος, των μεταμοσχεύσεων ή ακόμη και μέσω της τροφής.
'Αλλοι επιστήμονες χαρακτήρισαν «πολύ συναρπαστική» και «καλά θεμελιωμένη» τη νέα έρευνα, αλλά επεσήμαναν ότι είναι πρόωρο να εξαχθεί το συμπέρασμα πως ο διαβήτης εξαπλώνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όπως είπαν, υπάρχει αυτή η πιθανότητα, αλλά προς το παρόν μένει να αποδειχθεί.
Τα πριόνια είναι πρωτεΐνες με ελαττωματική δομή, που «κολλάνε» και άλλες γειτονικές φυσιολογικές πρωτεΐνες, ωθώντας και αυτές να αποκτήσουν αφύσικο σχήμα. Με αυτό τον τρόπο, συσσωρεύονται μέσα στα εγκεφαλικά κύτταρα και τα καταστρέφουν.
Παρόλο που οι ασθένειες που οφείλονται στα πριόνια, είναι σπάνιες στους ανθρώπους, υπάρχουν κοινές νευροεκφυλιστικές παθήσεις (Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον, Χάντιγκτον κ.α.) που συνδέονται επίσης με αφύσικες και τοξικές πρωτεΐνες στον εγκέφαλο, διαφορετικές από τα πριόνια, όπως το βήτα αμυλοειδές.
Εκ πρώτης όψεως, ο διαβήτης τύπου 2, στον οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να ρυθμίσουν το επίπεδο του σακχάρου (γλυκόζης) στο σώμα τους, δεν έχουν σχέση ούτε με τα πριόνια ούτε με τις πρωτεΐνες των νευροεκφυλιστικών παθήσεων. Όμως και στο πάγκρεας των διαβητικών συσσωρεύεται μια άλλη πρωτεΐνη (Islet Amyloid Polypeptide-ΙΑΡΡ), που μοιάζει με το β-αμυλοειδές του Αλτσχάιμερ και η οποία τελικά μπορεί να καταστρέψει τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν την ορμόνη ινσουλίνη.
Οι ερευνητές για πρώτη φορά διερεύνησαν κατά πόσο είναι δυνατό η πρωτεΐνη ΙΑΡΡ από μόνη της να προκαλέσει διαβήτη στα πειραματόζωα και έδειξαν ότι αυτό όντως μπορεί να συμβεί. Όταν εισήγαγαν «πλάκες» αυτής της πρωτεΐνης από διαβητικά σε υγιή ζώα, τα τελευταία «κόλλησαν» διαβήτη, αποκτώντας σταδιακά τα συμπτώματα της νόσου (υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης, μειωμένη ινσουλινοαντοχή, αυξημένος αριθμός θανάτου βήτα ινσουλινοπαραγωγών κυττάρων στο πάγκρεας κ.α.).
«Μπορέσαμε να προκαλέσουμε κανονικό διαβήτη στα πειραματόζωα, απλώς εισάγοντας στο σώμα τους τις ελαττωματικές πρωτεΐνες» δήλωσε ο Σότο. Διευκρίνισε πάντως πως αυτό δεν σημαίνει ότι ο διαβήτης μπορεί να μεταδοθεί μέσω της καθημερινής επαφής των ανθρώπων όπως η γρίπη.
Όμως, οι ερευνητές θα ερευνήσουν τώρα κατά πόσο ο διαβήτης είναι δυνατό να μεταδοθεί, όπως συμβαίνει με τα πριόνια και με τη νόσο των τρελών αγελάδων που αυτά προκαλούν, δηλαδή μέσω μετάγγισης μολυσμένου αίματος, μεταμόσχευσης μολυσμένου οργάνου και κατανάλωσης μολυσμένης τροφής (αν π.χ. κανείς φάει κρέας ζώου, του οποίου το πάγκρεας είχε συσσωρεύσει την τοξική πρωτεΐνη ΙΑΡΡ).
Με ποιο είδος καρκίνου συνδέεται η έλλειψη της βιταμίνης D
Τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D μπορεί να αποτελούν σημαντικό δείκτη για πιο επιθετικής μορφής καρκίνο του προστάτη, σύμφωνα με ερευνητές από το πανεπιστήμιο Northwestern.
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο διαδεδομένος καρκίνος μεταξύ των ανδρών. Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες που είχαν βρει ότι ασθενείς με έλλειψη της συγκεκριμένης βιταμίνης στο αίμα τους, είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να εκδηλώσουν πιο επιθετικούς καρκινικούς όγκους. Αλλά η νέα μελέτη κατάφερε να δείξει μια άμεση συσχέτιση με βάση το πότε ένας ασθενής έχει κάνει σχετικές εξετάσεις.
Τα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό είναι ήδη γνωστό ότι αποτελούν ένα βιολογικό δείκτη για την πυκνότητα των οστών και ότι κάνουν διάφορες άλλες ασθένειες πιο επιθετικές. Έτσι, οι συγγραφείς της έρευνας σχολίασαν ότι υπό αυτή την έννοια τα αποτελέσματα της δουλειάς τους δεν αποτελούν έκπληξη με επιστημονικούς όρους.
Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας θα μπορούσαν να ρίξουν φως στις διαφορές στα ποσοστά που παρουσιάζει ο καρκίνος του προστάτη και της επιθετικότητας που αυτός εμφανίζει, ειδικά σε άνδρες με πιο σκούρα απόχρωση επιδερμίδας, οι οποίοι, σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη, είναι ακόμα και 150% πιο πιθανό να έχουν ανεπάρκεια βιταμίνης D σε σύγκριση με τους λευκούς άνδρες.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το σώμα του ανθρώπου παράγει με φυσικό τρόπο βιταμίνη, όταν εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία. Οι άνθρωποι με πιο σκούρο τόνο δέρματος έχουν αυξημένα επίπεδα μελανίνης και απορροφά το σώμα τους μικρότερα ποσοστά ηλιακής ακτινοβολίας (γι' αυτό, άλλωστε και έχουν μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του δέρματος).
“Η ανεπάρκεια βιταμίνης D μπορεί να προβλέψει τον επιθετικό καρκίνο του προστάτη ως ένα βιοδείκτη”, ανέφερε ο δρ Adam Murphy, επίκουρος καθηγητής Ουρολογίας στο πανεπιστήμιο Northwestern.
Για τις ανάγκες της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Clinical Oncology, οι επιστήμονες εξέτασαν τις περιπτώσεις 190 ανδρών που είχαν κάνει επέμβαση αφαίρεσης καρκινικών όγκων στον προστάτη μεταξύ 2009 και 2014.
Μεταξύ των συμμετεχόντων, οι ερευνητές ανέφεραν ότι το 45,8 % είχε πιο επιθετικό καρκίνο του προστάτη, με ένα σημαντικό μέρος αυτών να έχει επίσης ανεπάρκεια βιταμίνης D, η οποία είχε διαγνωστεί προτού υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.
(http://www.upi.com, iatropedia)
Γιατί οι διακοπές είναι ευεργετικές για τη σωματική και την ψυχική υγεία
Οι διακοπές είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ανάπαυλα μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Yπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν ότι οι άνδρες oι οποίοι επί πέντε χρόνια δεν είχαν κάνει καθόλου διακοπές, είχαν 20% υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης καρδιακών παθήσεων – θνησιμότητας, και αντίστοιχα οι γυναίκες, που δεν απολάμβαναν καλοκαιρινό διάλειμμα εμφάνιζαν συχνότερα συμπτώματα κατάθλιψης, περισσότερο άγχος και δυσκολίες στον ύπνο. Τα παραπάνω επισημαίνει η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Άννα Καλυμνιού, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τις ευεργετικές επιδράσεις των διακοπών στη σωματική και ψυχική υγεία.
«Η επαφή με τη φύση είναι ευεργετική για όλους» τονίζει η κ. Καλυμνιού και προσθέτει: «Μελέτες και κλινική εμπειρία έχουν δείξει ότι ένα πολύ ψηλό ποσοστό (94%) ανθρώπων με ψυχική νόσο, παρουσίαζαν βελτίωση των συμπτωμάτων όταν έρχονταν σε επαφή με τα φύση. Εκτιμάται επίσης ότι η φυσική δραστηριότητα (άσκηση) σε εξωτερικούς χώρους, μαζί με την ταυτόχρονη πρόσληψη βιταμίνης D από τον ήλιο συμβάλλουν στη βελτίωση της διάθεσης και τη μείωση της κατάθλιψης. Επιπλέον τονώνονται οι νοητικές λειτουργίες της συγκέντρωσης και της προσοχής, δεδομένου ότι τα ερεθίσματα και οι πληροφορίες από το φυσικό περιβάλλον δεν είναι βομβαρδιστικές όπως είναι στα αστικά κέντρα».
Απαριθμώντας τα οφέλη των διακοπών στη ψυχική και σωματική υγεία αναφέρει ότι:
-Μειώνουν τα επίπεδα των ορμονών του στρες (όπως η κορτιζόλη), με αποτέλεσμα να διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα η πίεση και ο καρδιακός ρυθμός.
-Έχει παρατηρηθεί ότι ο σωματικός πόνος (ημικρανίες, πονοκέφαλοι-αυχενικό σύνδρομο) που σχετίζεται με το στρες αμβλύνεται, όπως επίσης και ψυχοσωματικά συμπτώματα.
-Τονώνονται νοητικές λειτουργίες (μνήμη, συγκέντρωση, προσοχή) μέσα από την κοινωνική συναναστροφή και καινούργια ερεθίσματα, όπως όταν πάμε σε ένα καινούριο προορισμό, ή διαβάζοντας ένα βιβλίο.
-Παρέχονται περισσότερες ευκαιρίες για κίνηση και βελτίωση της φυσικής κατάστασης: περπάτημα στη θάλασσα, κολύμπι, χορός.
-Βελτιώνεται η διάθεση με την απουσία των «πρέπει» της καθημερινότητας και με την επαφή με τις επιθυμίες μας (συναναστροφή μας με αγαπημένα πρόσωπα, η επαφή μας με τη φύση, η δυνατότητα να ακολουθήσουμε τους δικούς μας προσωπικούς ρυθμούς και να ασχοληθούμε κυρίως με όσα μας αρέσουν).
-Προλαμβάνουν την επαγγελματική εξουθένωση (burn-out), ειδικά σε όσους ασχολούνται με επαγγέλματα παροχής κοινωνικών υπηρεσιών και υγείας, οι οποίοι είναι πιο επιρρεπείς.
-Μας κάνουν πιο παραγωγικούς (περισσότερες ιδέες μας έρχονται στο νου όταν είμαστε εκτός δουλειάς)
Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί, οι οποίοι για διάφορους λόγους (π.χ. επαγγελματικούς, οικονομικούς κλπ) δεν έχουν τη δυνατότητα να φύγουν για διακοπές, με την έννοια που τις ορίζουν οι περισσότεροι, δηλαδή σε ένα διαφορετικό μέρος, για αρκετές μέρες κλπ. Σε όσους δεν μπορούν να πάνε κάπου για διακοπές η κ. Καλυμνιού συνιστά να εντάξουν στην καθημερινότητά τους μικρές διακοπές- «διαλείμματα» με τη μορφή δραστηριοτήτων που τους ευχαριστούν, ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτιμήσεις τους. Όπως για παράδειγμα μία βόλτα κοντά στη θάλασσα, ποδηλασία, επισκέψεις και έξοδοι με φίλους, μικρές εξορμήσεις τα Σαββατοκύριακα σε κοντινούς προορισμούς, συμμετοχή σε κοινωνικά-πολιτιστικά δρώμενα που οργανώνονται μέσα στην πόλη κλπ.
«Χρειάζεται να τονίσουμε δύο πράγματα: Πρώτον, ότι οι διακοπές χρειάζεται να είναι εξατομικευμένες και προσαρμοσμένες στις ανάγκες και στον τρόπο ζωής του καθένα και δεύτερον ότι συχνά κάτι που μας "χαλάει" τις διακοπές είναι οι υπέρμετρες προσδοκίες που έχουμε από αυτές: ότι πρέπει να πάμε στο καλύτερο μέρος, με το καλύτερο ξενοδοχείο, ότι θα ξεκουραστούμε τόσο, που μετά στη δουλειά μας δεν θα έχουμε καμιά δυσκολία, ότι θα ερωτευτούμε κεραυνοβόλα και θα αλλάξει η ζωή μας. Οι προσδοκίες αυτές ενισχύονται απο το lifestyle που μας επιτάσσουν τα ΜΜΕ αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ας μην ξεχνάμε ότι οι διακοπές δεν είναι κάτι εξωπραγματικό, αλλά είμαστε εμείς οι ίδιοι σε πιο χαλαρή διάθεση. Τέλος, είναι σημαντικό να φροντίζουμε και κατά τη διάρκεια της χρονιάς να περνάμε όμορφα και να επιδιώκουμε μικρες διακοπές-αποδράσεις από την καθημερινότητα, ώστε να μην καταλήγουμε να υπερεπενδύουμε αποκλειστικά στις καλοκαιρινές μας διακοπές».
Αγγέλα Φωτοπούλου
Mini εξωσωματική: Τι είναι και για ποιες γυναίκες ενδείκνυται
Πολλές γυναίκες που χρειάζονται εξωσωματική γονιμοποίηση αποθαρρύνονται να την κάνουν
εξαιτίας των καθημερινών ενέσεων και του υψηλού κόστους των φαρμάκων, τα οποία καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία για συγκεκριμένους κύκλους.
Ωστόσο, αν οι γυναίκες αυτές πληρούν ορισμένα κριτήρια, μπορεί να έχουν μια εναλλακτική λύση: τη mini-IVF, η οποία γίνεται με ελάχιστη ή και χωρίς καθόλου χρήση ενέσιμων φαρμάκων.
Όπως εξηγεί ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος Δρ Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, η mini εξωσωματική είναι μια εναλλακτική τεχνική κατά την οποία χρησιμοποιούνται λιγότερα φάρμακα και λιγότερο επιθετική διέγερση των ωοθηκών, η οποία μιμείται τον φυσικό κύκλο της γυναίκας.
«Με τη χρήση της mini-IVF είτε δεν απαιτούνται καθόλου ενέσεις είτε χρειάζονται πολύ λίγες –τρεις ή τέσσερις έναντι των οκτώ έως δώδεκα που απαιτούνται στην συμβατική εξωσωματική για να διεγερθούν επιθετικά οι ωοθήκες ώστε να παραχθούν πολλά ώριμα ωοθυλάκια» λέει. «Η mini-IVF γίνεται κυρίως με λήψη φαρμάκων από το στόμα, με αποτέλεσμα να συλλέγονται μόνο ένα έως τρία ωάρια που έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν υψηλής ποιότητας έμβρυα. Αντίθετα, στην κλασική εξωσωματική συλλέγονται 7 έως 15 ωάρια, από τα οποία όμως μόνο τα 5 έως 7 (ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας) δημιουργούν υψηλής ποιότητας έμβρυα».
Η λιγότερο επιθετική διέγερση των ωοθηκών έχει το πλεονέκτημα ότι «αποφεύγεται το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, το οποίο χαρακτηρίζεται από διόγκωση και πόνο των ωοθηκών και της κοιλιάς, για χρονικό διάστημα που τυπικά διαρκεί περίπου μία εβδομάδα. Η γυναίκα μπορεί επίσης να έχει τυμπανισμό (φούσκωμα), ενώ μερικές φορές παρατηρούνται ναυτία, έμετος και διάρροια» συνεχίζει. «Με τη mini-IVF οι παρενέργειες που παρατηρούνται στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπια κεφαλαλγία και/ή κόπωση που διαρκεί λίγες ημέρες».
Η mini-IVF έχει και άλλα πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, πολλές ασθενείς που έχουν κακή ποιότητα ωαρίων, επιτυγχάνουν με αυτήν σαφή βελτίωση της ποιότητας των παραγόμενων εμβρύων, ενώ με τη χρήση της τα επίπεδα των ορμονών στο αίμα συμβαδίζουν με αυτά που ανευρίσκονται υπό φυσιολογικές συνθήκες σύλληψης, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται σημαντικά η πιθανότητα εμφύτευσης των εμβρύων.
Η πιθανότητα αυτή αυξάνεται εξαιτίας της μειωμένης δόσης διεγερτικών φαρμάκων. «Η εξαιρετικά υψηλή δόση των διεγερτικών φαρμάκων που χρησιμοποιείται στη συμβατική εξωσωματική συχνά καταλήγει σε χειρότερο ποσοστό εμφύτευσης μετά την εμβρυομεταφορά» εξηγεί ο Δρ Βασιλόπουλος.
Αυτό σχετίζεται με το ενδομήτριο, το οποίο «βομβαρδίζεται» από τις ορμόνες και είναι εχθρικό για το έμβρυο, ενώ με τη mini-IVF ουσιαστικά παραμένει φυσικό, χωρίς ορμόνες, και έτοιμο να δεχτεί την εμφύτευση των εμβρύων στο φυσικό τους περιβάλλον.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την επίτευξη εγκυμοσύνης σε αρκετές περιπτώσεις που πρακτικά ήταν αδύνατο να συμβεί, τονίζει ο Δρ Βασιλόπουλος. Έτσι, το ποσοστό επίτευξης εγκυμοσύνης ανά κύκλο της mini-IVF είναι 20-35%, όταν για τα γόνιμα ζευγάρια που προσπαθούν να πετύχουν εγκυμοσύνη με φυσικό τρόπο το αντίστοιχο ποσοστό ανά μήνα είναι 20-25% (στις γυναίκες ηλικίας έως 30 ετών).
Μεγάλο πλεονέκτημα της mini-IVF είναι και το κόστος των φαρμάκων, το οποίο είναι το πολύ 200-300 ευρώ, όταν στη συμβατική εξωσωματική κυμαίνεται μεταξύ 1.000 και 2.000 ευρώ.
Στον αντίποδα, στα μειονεκτήματα της μεθόδου συμπεριλαμβάνεται το αρκετά αυξημένο ποσοστό ακύρωσης της προσπάθειας (φθάνει το 25%) εξαιτίας της χαμηλής ανταπόκρισης των ωοθηκών στα λιγοστά φάρμακα (δεν παράγονται επαρκή ώριμα ωοθυλάκια) και ο αυξημένος κίνδυνος αυτόματης ωορρηξίας, που επίσης οδηγεί σε ακύρωση του κύκλου της θεραπείας.
Ποιες γυναίκες, όμως, είναι οι κατάλληλες υποψήφιες για mini-IVF;
- Οι γυναίκες που έχουν μικρή ανταπόκριση στην ορμονική διέγερση σε προηγούμενες εξωσωματικές και οι οποίες έχουν χαμηλή ωοθηκική εφεδρεία (τιμή στην εξέταση AMH κάτω από 1 ng).
- Οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας (άνω των 42 ετών) ή ακόμη και μικρότερες που παρουσιάζουν διαταραγμένο ορμονικό προφίλ (επίπεδα της ορμόνης FSH πάνω από 12).
- Οι γυναίκες που αποθαρρύνονται από το κόστος των συμβατικών εξωσωματικών.
- Οι γυναίκες με ιστορικό καρκίνου.
- Οι γυναίκες που είχαν άσχημες εμπειρίες με την ορμονική διέγερση.
- Οι γυναίκες με υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών.
- Οι γυναίκες με αποτυχίες εμφύτευσης μετά από συμβατική εξωσωματική γονιμοποίηση.
«Οι ασθενείς με παθολογικές ορμόνες, πριν αποφασίσουν να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση με τη χρήση δωρεάς ωαρίων, καλό θα ήταν να δοκιμάσουν τουλάχιστον μία φορά την mini-IVF, διότι είναι πιθανό να αποδώσει σε αυτές» συνιστά ο Δρ. Βασιλόπουλος.
(onmed)
3 σημάδια για να μη χρησιμοποιήσετε ξανά το ίδιο πλαστικό μπουκάλι
Ένα πλαστικό μπουκάλι αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα δοχεία που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη συσκευασία υγρών και ως επί το πλείστον
κανείς δε σκέφτεται ότι θα μπορούσε να βλάψει τον εαυτό του, χρησιμοποιώντας το ίδιο μπουκάλι ξανά και ξανά.
Ήρθε όμως η στιγμή να μάθετε ότι αυτή είναι μια συνήθεια που θα πρέπει να σταματήσετε να έχετε, αν θέλετε να προστατέψετε τον εαυτό σας.
Υπάρχουν τρεις λόγοι που σας εξηγούν ακριβώς το γιατί. Διαβάστε τους παρακάτω.
Ποια είδη πλαστικών απελευθερώνουν επιβλαβείς χημικές ουσίες;
Ένα πλαστικό μπουκάλι μπορεί να αποβάλει επικίνδυνες χημικές ουσίες. Δώστε προσοχή στις ειδικές πινακίδες στο κάτω μέρος των μπουκαλιών, καθώς τα αριθμημένα τρίγωνα που θα δείτε εκεί, δείχνουν ποιο είδος πλαστικού χρησιμοποιήθηκε.
Μια φιάλη που φέρει την ένδειξη 1 (PET ή PETE) είναι ασφαλής μόνο για μία χρήση. Όταν εκτεθεί σε οξυγόνο (το εσωτερικό του) ή σε υψηλές θερμοκρασίες, συμπεριλαμβανομένης της ηλιακής θερμότητας, μια τέτοια φιάλη θα βγάλει τοξικές ουσίες, οι οποίες θα εισέλθουν στο νερό.
Αποφύγετε τα μπουκάλια με σήμανση 3 ή 7 (PVC και PC) καθώς εκπέμπουν τοξικές χημικές ουσίες που μπορούν να εισχωρήσουν στα τρόφιμα και τα ποτά σας, ενώ η παρατεταμένη χρήση τους, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Οι φιάλες από πολυαιθυλένιο (2 και 4) και πολυπροπυλένιο (5 και PP) είναι κατάλληλες για πολλαπλές χρήσεις, αφού είναι σχετικά ασφαλείς εάν σε αυτές αποθηκεύετε μόνο κρύο νερό και τις απολυμαίνετε τακτικά.
Τα πλαστικά μπουκάλια αποτελούν εξαιρετικό περιβάλλον για την ανάπτυξη βακτηρίων.
Το πόσιμο νερό από ένα χρησιμοποιημένο πλαστικό μπουκάλι είναι σχεδόν το ίδιο βρώμικο με το να γλείψετε το κάθισμα μιας τουαλέτας, το παιχνίδι που μασάει ένας σκύλος ή και ακόμα χειρότερα λένε οι επιστήμονες.
Η ποσότητα των βακτηρίων σε τέτοιες φιάλες υπερβαίνει συχνά τα όρια ασφαλείας. Επιπλέον, δυστυχώς δημιουργείτε για τον εαυτό σας τις τέλειες συνθήκες ανάπτυξης βακτηρίων, πιάνοντας το μπουκάλι με βρώμικα χέρια, χωρίς να το ξεπλένετε αρκετά καλά και διατηρώντας ζεστό νερό μέσα σε αυτό.
Μπορείτε να αποφύγετε την παραπάνω κατάσταση, πλένοντας τακτικά τα μπουκάλια σας με ζεστό σαπουνόνερο, ξίδι ή αντιμικροβιακό στοματικό διάλυμα.
Δώστε προσοχή στο λαιμό του μπουκαλιού
Ακόμη και με το καλό πλύσιμο των μπουκαλιών, μπορείτε να πάθετε τροφική δηλητηρίαση ή ακόμα και ηπατίτιδα Α. Σχετική έρευνα έδειξε ότι τα περισσότερα βακτήρια ζουν στους λαιμούς των μπουκαλιών, τους οποίους δε μπορείτε να πλύνετε αρκετά καλά.
Τα περιστρεφόμενα και τα συρόμενα καπάκια είναι γεμάτα με μικρόβια που καταπίνετε μαζί με το νερό. Για να είστε εντελώς ασφαλείς, χρησιμοποιήστε ένα καλαμάκι.
(cityportal)
Τα προβλήματα του ύπνου μπορεί να "δείχνουν" Αλτσχάιμερ
Οι διαταραχές του ύπνου μπορεί να αποτελούν σημάδι
ότι, κατά τα άλλα υγιείς, άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν τη νόσο Αλτσχάιμερ αργότερα στη ζωή τους, σε σχέση με όσους κοιμούνται χωρίς πρόβλημα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Μπάρμπαρα Μπέντλιν της Ιατρικής Σχολής και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Neurology" της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανακάλυψαν την ύπαρξη μιας σχέσης ανάμεσα στα προβλήματα του ύπνου και στους βιοδείκτες της νόσου Αλτσχάιμερ στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Προηγούμενες μελέτες είχαν παράξει ενδείξεις ότι ο διαταραγμένος ή ανεπαρκής ύπνος μπορεί να επηρεάσει την εκδήλωση ή την πρόοδο του Αλτσχάιμερ με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων αυξάνοντας το «σήμα κατατεθέν» της νόσου, τη συσσώρευση των πλακών της πρωτεΐνης βήτα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο. Αυτό συμβαίνει, επειδή ο εγκέφαλος «καθαρίζει» από αυτές τις τοξικές ουσίες στη διάρκεια του ύπνου.
Η νέα μελέτη έγινε σε 101 ανθρώπους με μέση ηλικία 63 ετών, οι οποίοι δεν είχαν ακόμη προβλήματα μνήμης ή νοητικής συγκέντρωσης. Θεωρούνταν όμως ότι ανήκαν σε ομάδα αυξημένου κινδύνου, είτε επειδή κάποιος γονιός τους είχε Αλτσχάιμερ, είτε επειδή οι ίδιοι διέθεταν ένα γονίδιο (το ΑpoΕ), που αυξάνει τον κίνδυνο για την εν λόγω ανίατη νευροεκφυλιστική πάθηση. Οι επιστήμονες έλαβαν από όλους τους συμμετέχοντες δείγματα από το εγκεφαλονωτιαίο υγρό τους, το οποίο αναλύθηκε για την παρουσία βιοδεικτών που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ. Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που είχαν χειρότερη ποιότητα και περισσότερα προβλήματα ύπνου και ένιωθαν νυσταγμένοι την επόμενη μέρα, εμφάνιζαν περισσότερες ενδείξεις για Αλτσχάιμερ (αυξημένη παρουσία των πρωτεϊνών βήτα αμυλοειδούς και ταυ, βλάβες στα εγκεφαλικά κύτταρα τους και φλεγμονή).
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι είναι σημαντικό να μπορεί να εντοπισθούν έγκαιρα οι άνθρωποι που κινδυνεύουν περισσότερο από Αλτσχάιμερ, έτσι ώστε με τις κατάλληλες αλλαγές στη ζωή τους ή φαρμακευτικές παρεμβάσεις να καθυστερήσει η έναρξη των συμπτωμάτων της νόσου. Όμως διευκρίνισαν ότι δεν είχαν όλοι οι άνθρωποι με προβλήματα ύπνου ενδείξεις Αλτσχάιμερ στο υγρό του νωτιαίου μυελού τους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που πάσχουν από αποφρακτική υπνική άπνοια, δεν εμφανίζουν τέτοιους βιοδείκτες κινδύνου.
«Παραμένει ασαφές αν ο ύπνος επηρεάζει την εξέλιξη της νόσου ή αν, αντίστροφα, η νόσος επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα πάνω στη σχέση μεταξύ του ύπνου και των σχετικών βιοδεικτών», δήλωσε η Μπέντλιν.
Ανακαλύφθηκε γονιδιακή μετάλλαξη που χαρίζει έως δέκα παραπάνω χρόνια ζωής αλλά μόνο στους άνδρες
Επιστήμονες ανακάλυψαν μια -όχι σπάνια- γονιδιακή παραλλαγή
που αποτελεί το «κλειδί» για την αύξηση της διάρκειας ζωής κατά περίπου μία δεκαετία αλλά μόνο στους άνδρες και όχι στις γυναίκες (οι οποίες συνήθως ζουν πέντε χρόνια παραπάνω από τους άνδρες).
Η εν λόγω γονιδιακή μετάλλαξη έρχεται να προστεθεί σε ένα σχετικά μικρό κατάλογο γενετικών παραγόντων, που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα ότι επηρεάζουν την ανθρώπινη μακροζωία.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και το Ισραήλ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή ενδοκρινολογίας Τζιλ 'Ατζμον του Κολλεγίου Ιατρικής 'Αλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου της Χάϊφα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", σύμφωνα με τους «Τάιμς της Ν.Υόρκης».
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι, μελετώντας τα γονίδια της μακροζωίας, θα καταφέρουν να αναπτύξουν φάρμακα που θα μιμούνται τη δράση τους και θα έτσι επιβραδύνουν τη γήρανση - μια προσπάθεια που μέχρι στιγμής πάντως προχωρά αργά και εν μέσω ποικίλων εμποδίων.
Τα καθόλου αμελητέα κέρδη στο προσδόκιμο ζωής από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα (π.χ. ένας Γερμανός το 1875 περίμενε νε ζήσει με το ζόρι έως τα 39, ενώ σήμερα ξεπερνά τα 80) οφείλονται κυρίως στις προόδους στην υγιεινή, στην ιατρική, στη διατροφή κ.α.
Από την άλλη, η κληρονομικότητα παίζει πάντα ένα ρόλο (αν και όχι εξίσου σημαντικό) στο πόσα χρόνια οι άνθρωποι θα ζήσουν. Έτσι, όπως έχουν δείξει προηγούμενες μελέτες, οι πανομοιότυποι δίδυμοι που έχουν κοινό το 100% των γονιδίων τους, τείνουν να έχουν παρόμοιες διάρκειες ζωής. Ενώ άλλη έρευνα έχει δείξει ότι οι στενοί συγγενείς είναι πιθανότερο να πεθάνουν σε παρόμοια ηλικία από ό,τι οι μακρινοί συγγενείς.
Παρόλη όμως αυτή τη γενετική συνιστώσα που επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής, μέχρι σήμερα οι γενετιστές έχουν ανακαλύψει ελάχιστα γονίδια που ξεκάθαρα επιδρούν στη διάρκεια της ζωής. Για «πραγματική απογοήτευση» έκανε λόγο ο γενετιστής Νιρ Μπαρζιλάι του Κολλεγίου 'Αλμπερτ Αϊνστάιν.
Η νέα γονιδιακή μετάλλαξη, που ανακαλύφθηκε αρχικά σε μια μελέτη μεταξύ 567 Εβραίων άνω των 60 ετών και των παιδιών τους, υπάρχει στο 12% των ανδρών που ξεπερνούν τα 100 έτη. Η αναλογία αυτή είναι περίπου τριπλάσια από το ποσοστό που το γονίδιο υπάρχει στους 70χρονους. Στις γυναίκες όμως η συχνότητα του γονιδίου δεν διαφέρει ανάμεσα στις 70χρονες και σε όσες τα έχουν εκατοστήσει.
Ακολούθησε μια δεύτερη έρευνα μεταξύ 814 υπερηλίκων σε ΗΠΑ και Γαλλία., η οποία επιβεβαίωσε την ύπαρξη του εν λόγω γονιδίου σε περίπου έναν στους δέκα υπερηλίκους (μόνο άνδρες και πάλι). Το γονίδιο αυτό ρυθμίζει τη λειτουργία των κυτταρικών υποδοχέων της ορμόνης της ανάπτυξης.
'Αλλοι επιστήμονες χαρακτήρισαν ενδιαφέρουσα την ανακάλυψη, αλλά επεσήμαναν την ανάγκη να γίνουν περαιτέρω γενετικές αναλύσεις σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και, επιπλέον, να διευκρινισθεί γιατί το γονίδιο αυτό δείχνει «προτίμηση» στους άνδρες και δεν χαρίζει ανάλογη μακροζωία στις γυναίκες.
Πάντως το 2008 η ερευνητική ομάδα του Μπαρζιλάι είχε ανακαλύψει μια γενετική μετάλλαξη σε ένα άλλο γονίδιο που ρυθμίζει την ανάπτυξη και η οποία επεκτείνει τη ζωή μόνο στις γυναίκες. Σε συνδυασμό με τη νέα ανακάλυψη, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι τα δύο φύλα ακολουθούν διαφορετικά γενετικά «μονοπάτια» προς την μακροζωία, κάτι που ο Μπαρζιλάι χαρακτήρισε «σοκαριστικό».
Από την άλλη, η νέα έρευνα περιπλέκει τη σχέση μεταξύ ύψους και μακροζωίας. Καθώς οι κοντοί τείνουν να ζουν περισσότερο, οι επιστήμονες περίμεναν ότι η μετάλλαξη στο νέο γονίδιο θα οδηγούσε σε μακρόβιους άνδρες που θα είναι πιο κοντοί. Όμως διαπίστωσαν ότι το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, καθώς η νέα μετάλλαξη της μακροζωίας συνδέεται με την αύξηση του ύψους ενός άνδρα κατά περίπου δυόμισι εκατοστά.
Νέο τεστ αίματος βοηθά στη φαρμακευτική αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου του προστάτη
Επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος
που πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει μεγάλη βελτίωση στη φαρμακευτική θεραπεία των ανδρών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.
Το τεστ αποκαλύπτει ποιοι ασθενείς είναι κατάλληλοι και ποιοι όχι για θεραπεία με το νέο αντικαρκινικό φάρμακο ολαπαρίμπη, το πρώτο που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων PARP». Τα εν λόγω φάρμακα μπλοκάρουν ορισμένα ένζυμα, τα οποία εμπλέκονται στην επιδιόρθωση των καρκινικών κυττάρων, βοηθώντας έτσι στην καταστροφή τους.
Επίσης, το νέο τεστ ανιχνεύει τα πρώιμα σημάδια αντίστασης μερικών ασθενών στην ολαπαρίμπη λόγω γενετικών μεταλλάξεων του όγκου και επίσης παρακολουθεί την εξέλιξη του καρκίνου διαχρονικά. Πρόκειται για ένα τεστ υγρής βιοψίας, που αναλύει το DNA των καρκινικών κυττάρων στην κυκλοφορία του αίματος και είναι λιγότερο επεμβατικό από τη βιοψία ιστού.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Καρκίνου (ICR) και του Νοσοκομείου Royal Marsden του Λονδίνου (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής Ζαφείρης Ζαφειρίου), με επικεφαλής τον καθηγητή Γιόχαν ντε Μπόνο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα καρκίνου "Cancer Discovery", σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς. Οι επιστήμονες μελέτησαν δείγματα αίματος από 49 ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο προστάτη, οι οποίοι συμμετείχαν στην κλινική δοκιμή της ολαπαρίμπης.
Το νέο τεστ μπορεί να μετατρέψει το φάρμακο Lynparza (ολαπαρίμπη) της AstraZeneca σε εξατομικευμένο φάρμακο ακριβείας για τον καρκίνο του προστάτη. Το εν λόγω φάρμακο έχει ήδη εγκριθεί από το 2014 για τον καρκίνο των ωοθηκών και πρόσφατα εμφάνισε ενθαρρυντικά αποτελέσματα κατά του καρκίνου του μαστού, ενώ ήδη δοκιμάζεται κλινικά σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη.
Όπως έχει ήδη φανεί, μερικοί ασθενείς ανταποκρίνονται θετικά στην ολαπαρίμπη, αλλά άλλοι όχι ή ο καρκίνος τους αναπτύσσει αντίσταση. Το νέο τεστ διακρίνει ποιος ασθενής έχει ελπίδες να ωφεληθεί από το νέο φάρμακο.
«Αναπτύξαμε ένα ισχυρό τριπλό τεστ που στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τους γιατρούς να επιλέγουν θεραπεία, να ελέγχουν κατά πόσο αυτή φέρνει αποτελέσματα και να παρακολουθούν τον καρκίνο σε βάθος χρόνου. Πιστεύουμε ότι με το νέο τεστ θα είναι δυνατό να λαμβάνονται κλινικές αποφάσεις για το κατά πόσο ένα φάρμακο αναστολέας PARP δουλεύει, μέσα σε μόνο τέσσερις έως οκτώ εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας», δήλωσε ο ντε Μπόνο. Πρόσθεσε ότι «το τεστ θα μπορούσε μελλοντικά να προσαρμοσθεί προκειμένου να ανοίξει νέες δυνατότητες ιατρικής ακριβείας για ασθενείς και άλλων μορφών καρκίνου».
Θα χρειαστούν όμως κλινικές δοκιμές του τεστ σε περισσότερους ασθενείς, προτού οι ογκολόγοι μπορούν να βασισθούν σε αυτό για τον καρκίνο του προστάτη, τη συχνότερη μορφή καρκίνου στους άνδρες.
Τα παιδιά των γονιών που χώρισαν κρυολογούν πιο εύκολα!
Όταν οι γονείς χωρίζουν και δεν ξαναμιλιούνται μεταξύ τους,
Τα αυξημένα επίπεδα αιμοπεταλίων δείχνουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο
Η ύπαρξη αυξημένων επιπέδων αιμοπεταλίων
στο αίμα αποτελεί ισχυρό δείκτη πιθανού καρκίνου, ιδίως στους άνδρες, και θα πρέπει επειγόντως να διερευνάται περαιτέρω, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σώσει ζωές, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που για πρώτη φορά κάνει αυτή τη συσχέτιση.
Περίπου το 2% των ανθρώπων, άνω των 40 ετών, έχουν υψηλά επίπεδα αιμοπεταλίων (ή θρομβοκυττάρων), μια κατάσταση που περιγράφεται και ως θρομβοκυττάρωση. Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι η ύπαρξη αυτής της διαταραχής σε έναν άνθρωπο μπορεί να αποτελεί καρκινικό δείκτη και άρα πρέπει να οδηγεί άμεσα σε περαιτέρω διερεύνηση του ασθενούς.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Έξετερ, με επικεφαλής τη δρα Σάρα Μπέιλι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "British Journal of General Practice", συνέκριναν στοιχεία για περίπου 30.000 ανθρώπους με θρομβοκυττάρωση και για άλλους 8.000 με φυσιολογικά επίπεδα αιμοπεταλίων.
Διαπιστώθηκε ότι πάνω από το 11% των ανδρών και το 6% των γυναικών ηλικίας άνω των 40 ετών με αυξημένα αιμοπετάλια διαγνώσθηκαν με καρκίνο μέσα σε ένα έτος από την πρώτη εξέταση που έδειξε ότι είχαν θρομβοκυττάρωση. Τα ποσοστά ήσαν ακόμη μεγαλύτερα (18% και 10% αντίστοιχα για άνδρες και γυναίκες), αν μια δεύτερη εξέταση αίματος μετά από ένα εξάμηνο είχε επίσης δείξει αυξημένα αιμοπετάλια.
Οι δύο συχνότεροι καρκίνοι που διαγνώσθηκαν σε άτομα με θρομβοκυττάρωση, ήσαν των πνευμόνων και του παχέος εντέρου. Το ένα τρίτο των ασθενών δεν είχαν κανένα σύμπτωμα, που θα αποτελούσε ένδειξη για τον γιατρό, ώστε να διαγνώσει καρκίνο. Γι΄αυτό, οι ερευνητές καλούν τους παθολόγους να εξετάζουν την πιθανότητα καρκίνου, όταν βλέπουν απρόσμενα υψηλά επίπεδα αιμοπεταλίων σε ασθενείς.
«Γνωρίζουμε ότι η πρόωρη διάγνωση είναι απολύτως το κλειδί για το αν ένας άνθρωπος θα σωθεί από τον καρκίνο. Η μελέτη μας δείχνει ότι σημαντικοί αριθμοί ανθρώπων θα μπορούσαν να διαγνωσθούν έως τρεις μήνες νωρίτερα, αν η ανίχνευση της θρομβοκυττάρωσης αποτελέσει το έναυσμα για τη διερεύνηση τυχόν καρκίνου» δήλωσε η Μπέιλι.
Παύλος Δρακόπουλος
Το πρόχειρο φαγητό γερνάει το μυαλό
Με γήρανση του εγκεφάλου πριν από την ώρα του και περιορισμένες νοητικές ικανότητες
κινδυνεύουν στην ενήλικη ζωή τους οι νέοι που καπνίζουν ή τρώνε συχνά πρόχειρο φαγητό, σύμφωνα με νεότερη μελέτη.
Η έρευνα διεξήχθη στη Φινλανδία από το Πανεπιστήμιο Turku σε 3.596 άτομα και είχε ως στόχο να διερευνήσει το αν η έκθεση του ανθρώπου σε παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού (φαστ-φουντ), κατά τα πρώιμα στάδια της ζωής του, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του αργότερα στη ενήλικη ζωή του.
Οι επιστήμονες για τις ανάγκες της έρευνας παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες στην έρευνα για ένα διάστημα 31 χρόνων (1980-2011), καταγράφοντας τις συνήθειές τους (διατροφικές και άλλες) και τα ιατρικά τους δεδομένα κατά την παιδική, εφηβική και ενήλικη ζωή τους.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι ανεξάρτητα από το πόσο υγιής είναι κανείς στην ενήλικη ζωή του, μια κακή διατροφή στην εφηβεία μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον εγκέφαλο.
H επικεφαλής της έρευνας δρ. Suvi Rovio δήλωσε σχετικά: «Τα ευρήματά μας αναδεικνύουν την ανάγκη για την ανάπτυξη, από την εφηβική κιόλας ηλικία, στρατηγικών παρακολούθησης και αντιμετώπισης των καρδιαγγειακών κινδύνων».
Εξετάζοντας πιο διεξοδικά τα δεδομένα η δρ. Rovio ανακάλυψε ότι οι έφηβοι με υψηλή πίεση είχαν εγκέφαλο κατά 8,4 χρόνια πιο γερασμένο και καταπονημένο σε σχέση με τους εφήβους που είχαν φυσιολογική αρτηριακή πίεση.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ακόμη ότι τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης προσέθεταν κατά μέσο όρο 6,6 χρόνια στην ηλικία του εγκεφάλου και ότι οι καπνιστές ήταν κατά 3,4 χρόνια πιο γερασμένοι όσον αφορά τις νοητικές τους ικανότητες σε σχέση με τους μη καπνιστές.
Τα ευρήματα έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτά μιας όλο και διογκούμενης έρευνας σχετικά με το πώς η υγεία της καρδιάς μπορεί να επηρεάσει τις γνωστικές λειτουργίες.
Πλήθος ερευνών έχουν δείξει μια συσχέτιση μεταξύ της παχυσαρκίας και της κακής εγκεφαλικής λειτουργίας.
Πρόσφατη μελέτη μάλιστα διαπίστωσε ότι η παχυσαρκία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας. Η εν λόγω μελέτη έδειξε ακόμη ότι οι άνθρωποι που ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και έπασχαν από διαβήτη τύπου 2 είχαν πιο σοβαρές ανωμαλίες στη δομή του εγκεφάλου τους συγκριτικά με όσους διατηρούσαν ένα φυσιολογικό βάρος. Τέτοιες ανωμαλίες στον εγκέφαλο είναι πιο πιθανό να οδηγήσουν σε ασθένειες όπως η άνοια και το Αλτσχάιμερ.
Με τέτοιες επιβλαβείς μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη γήρανση του εγκεφάλου, που απορρέουν από την κακή διατροφή και το υπερβάλλον βάρος, ειδικά σε νεαρή ηλικία, είναι σημαντικό η επιστήμη να εστιάσει περισσότερο την προσοχή της στη διατροφή των παιδιών κατά τα χρόνια της ανάπτυξής τους.
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι τροφές που προσφέρονται στα παιδιά είναι συνήθως πλούσιες σε θερμίδες και υψηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λιπαρά και νάτριο παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται τελευταία ώστε τα εστιατόρια γρήγορου φαγητού (φαστφουντάδικα) να προσφέρουν λιγότερο θερμιδογόνα και πιο υγιεινά γεύματα.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of the American College of Cardiology».
(vita)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
