Ο θυμός είναι μία φυσική αντίδραση που κυκλοφορεί ανάμεσα μας από τότε που μέναμε στις σπηλιές. Ενεργοποιείται όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε υπό απειλή και ταξιδεύει στα γονίδια μας από τότε που επιχειρούσαμε να χτυπάμε τα μαμούθ με τα ακόντια. Τώρα βέβαια, το αισθάνεσαι μέσα στο αυτοκίνητο, στα μπαρ και όταν μαλώνεις με τον κολλητό σου για το ποδόσφαιρο.
Όταν αυτή η διαδικασία ενεργοποιείται, το σώμα στέλνει πιο γρήγορα το αίμα στην καρδιά και στους πνεύμονες, που έχει ως αποτέλεσμα να αναπνέεις πιο γρήγορα και να αυξάνονται οι ρυθμοί της καρδιάς σου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχεις περισσότερη αδρεναλίνη, άρα και ενέργεια. Το αν θα παλέψεις ή θα τρέξεις μακριά είναι δική σου επιλογή.
Οι κόρες των ματιών σου διαστέλλονται έτσι ώστε να μπορείς να έχεις καλύτερη αντίληψη και οπτική της απειλής. Ειδικότερα, οι αισθήσεις σου κορυφώνονται έτσι ώστε να μπορέσεις να προστατευτείς και ανεβαίνει ταυτόχρονα και η θερμοκρασία του σώματός σου.
Γνωστό και ως βήμα αντίδρασης. Σε αυτό το σημείο μπορείς να κάνεις δύο διαφορετικά πράγματα. Είτε να προσπαθήσεις να ανακτήσεις τον έλεγχο του σώματός σου και να ρίξεις τους καρδιακούς παλμούς ή να συνεχίσεις να αφήνεις ανεξέλεγκτο τον θυμό σου που θα οδηγήσει στο να σε ελέγξει το ίδιο σου το σώμα.
Τελικά την κέρδισες την αντιπαράθεση ή όχι; Το άνοιξες το κεφάλι σου ή μπα; Όποια και αν ήταν η κατάληξη, ακόμη και αν κέρδισες την μάχη έχασες τον πόλεμο. Μάλλον τον χάνεις κάθε φορά που έρχεσαι σε μία τέτοια κατάσταση, γιατί η απότομη αύξηση αρτηριακής πίεσης οδηγεί σε προβλήματα υγείας που έχουν να κάνουν τόσο με το καρδιοαγγειακό σύστημα όσο και με τον ψυχισμό σου.
Αξίζει άραγε όλο αυτό;
Φυσικά και όχι!
.jpg)
Δημοσίευση σχολίου