Ποινή φυλάκισης στον Λάμπη Λιβιεράτο για ακάλυπτες επιταγές!

Ποινή φυλάκισης στον Λάμπη Λιβιεράτο για ακάλυπτες επιταγές!

Σε φυλάκιση έξι μηνών με αναστολή καταδικάστηκε, σύμφωνα με δημοσίευμα της Espresso, ο Λάμπης Λιβιεράτος, ο οποίος κάθισε στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας για δύο ακάλυπτες επιταγές συνολικού ύψους 36.000 ευρώ. Στον γνωστό τραγουδιστή είχε επιβληθεί σε πρώτο βαθμό ποινή φυλάκισης 10 μηνών με τριετή αναστολή. Αυτή τη φορά εμφανίστηκε χωρίς δικηγόρο για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, με το δικαστήριο να του αναγνωρίζει το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων.

«Ζητάμε απλά την επιείκειά σας, να μειωθεί η προηγούμενη ποινή», ήταν τα λόγια του δημοφιλούς καλλιτέχνη, όταν η πρόεδρος του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου ρώτησε αν δηλώνει αθώος ή ένοχος. Όπως αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα, απολογούμενος ο Λάμπης Λιβιεράτος, ανέφερε ότι έχει περάσει μια πολύ δύσκολη περίοδο, με θέματα υγείας και με την οικονομική καταστροφή του, και εξήγησε πώς σε άλλες περιπτώσεις έχει πληρώσει προσωπικά χρέη της εταιρίας. «Είχαμε μία ατυχία… καταλαβαίνω τον άνθρωπο που έχασε τα λεφτά του, αλλά κι εγώ πλέον κάνω μία εφήμερη εργασία. Τραγουδάω, αλλά πλέον η δουλειά έχει πέσει πάρα πολύ…», τόνισε ο τραγουδιστής.

Στο εδώλιο κάθισε και ο πρώην συνεταίρος του τραγουδιστή στο καφέ-μπαρ που διατηρούσαν στην Αγία Παρασκευή, ο οποίος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών, με το ίδιο ελαφρυντικό. Το «παρών» στο δικαστήριο, όπως γίνεται λόγος στην εφημερίδα, έδωσε και ο έμπορος που έλαβε το 2011 από τους κατηγορούμενους τρεις επιταγές, συνολικού ύψους 46.000 ευρώ, ο οποίος τόνισε πώς έως σήμερα δεν έχει πάρει χρήματα για τα εμπορεύματα που αγόρασαν οι κατηγορούμενοι.

Ο Ρουβάς τραγουδάει στο Παρίσι! Η Ζυγούλη πρώτο τραπέζι πίστα!

Ο Ρουβάς τραγουδάει στο Παρίσι! Η Ζυγούλη πρώτο τραπέζι πίστα!

Ταξίδι αστραπή για το ζευγάρι


Όταν ο Σάκης τραγουδά στους δρόμους του Παρισιού και η Κάτια τον απαθανατίζει!

Ο Σάκης Ρουβάς πήρε την αγαπημένη του, Κάτια Ζυγούλη, ταξίδεψαν στο ρομαντικό Παρίσι και ... είπαν κι ένα τραγούδι!

Το ζευγάρι ταξίδεψε μόνο του στην Γαλλία και μακριά από την ρουτίνα της καθημερινότητας, απόλαυσε στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, περνώντας ποιοτικό χρόνο ο ένας στο πλευρό του άλλου.

Το ζευγάρι δημοσίευσε φωτογραφίες και βίντεο από την απόδρασή του.

Έκανε βόλτες στο Παρίσι, στην Place Vendome ενώ κατάτη διάρκεια της βόλτας τους, ο Σάκης δεν δίστασε να πάρει την κιθάρα από έναν τραγουδιστή, που ήταν στο δρόμο και να αρχίσει να τραγουδά. Φυσικά, η καλή του ήταν εκεί να απαθανατήσει τη στιγμή.

Όπως θα δείτε στο βίντεο που δημοσίευσε ο Σάκης στο instastory του, τραγουδά και όλοι οι πεζοί γυρνούν και τον κοιτούν!
 youweekly.gr

Γιώργος Καπουτζίδης για το bullying: «Δολοφονίες που τις βαφτίζουμε αυτοκτονίες»

Γιώργος Καπουτζίδης για το bullying: «Δολοφονίες που τις βαφτίζουμε αυτοκτονίες»

Το ραπ τραγούδι για το bullying του 15χρονου Γιώργου Θωμόπουλου από την Πάτρα στην εκπομπή «Ελλάδα έχεις ταλέντο», έγινε η αφορμή για ένα συγκινητικό ξέσπασμα που κριτή του τάλεντ σόου, Γιώργου Καπουτζίδη.

«Ήρθες εδώ και είπες ένα τραγούδι για το bullying το οποίο γίνεται στο σχολείο και το οποίο το έχουμε λίγο σαν λεξούλα και δεν το έχουμε αναλύσει ποτέ. Και έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχουν γονείς, οι οποίοι ντρέπονται επειδή το παιδί τους είναι πολύ χοντρό ή επειδή το παιδί τους είναι γκέι, επειδή το αγόρι τους είναι θηλυπρεπές ή επειδή το κορίτσι τους είναι πιο ανδροπρεπές. Ντρέπονται, δεν ξέρω για ποιον άλλο λόγο… Και ήθελα να 'ξερα, οι γονείς των παιδιών που ασκούν bullying στα αδύναμα παιδιά, δεν ντρέπονται; Γιατί θα έπρεπε να ντρέπονται.

Φέρνεις ένα παιδί στον κόσμο και δεν ασχολείσαι με το πώς θα το στείλεις στο σχολείο; Δεν θα του πεις ότι “αγόρι μου ή κορίτσι μου, δεν θα προσβάλλεις ποτέ και δεν θα θίξεις ποτέ και δεν θα κάνεις ποτέ κακό σε ένα παιδί επειδή σου φαίνεται διαφορετικό, πιο αδύναμο” ή δεν ξέρω τι; Θα έπρεπε να ντρέπονται αυτοί οι γονείς. Και θα 'πρεπε να ακούσουν αυτό το τραγούδι και θα 'πρεπε να ασχοληθούν με τα παιδιά τους και θα 'πρεπε να πουν στα παιδιά τους ότι τα άλλα τα παιδιά στο σχολείο οφείλουν να τα σέβονται.

Έχω ακούσει κάτι ανοησίες του στυλ ότι “αυτό το παιδί έχει δύο άντρες για γονείς ή δύο γυναίκες για γονείς και, εντάξει, θα περάσει πολύ δύσκολα στο σχολείο”. Και άρα ποια είναι η λύση; Να μην το στείλουμε στο σχολείο; Η λύση είναι οι γονείς των άλλων παιδιών να πιάσουν τα παιδιά τους και να τους πουν “τον μικρό Γιαννάκη ή τη μικρή Κατερίνα δεν θα τους ενοχλήσεις ποτέ επειδή σου φαίνεται περίεργο που έχει δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες”».

Στη συνέχεια ο κριτής μίλησε και για τη δική του εμπειρία: «Είμαι φορτισμένος γιατί θεωρώ ότι είναι μια μάστιγα αυτή της κοινωνίας. Έχουνε γίνει δολοφονίες και τις βαφτίζουμε αυτοκτονίες, έχουν γίνει αυτοκτονίες και τις κρύβουμε και λέμε ότι κάπου γλίστρησε. Λοιπόν, εγώ είμαι ένα παιδί διαφορετικό που, ωστόσο, δεν είχα υποστεί bullying. Είχα μια πολύ δυνατή προσωπικότητα και δεν μπόρεσε να μου ασκήσει κάποιος bullying. Ωστόσο, υπάρχουνε παιδιά που έχουν περάσει αυτή την κατάσταση και εξακολουθούν να την περνάνε. Το τραγούδι αυτό που έγραψες είναι πάρα πολύ σημαντικό, οφείλει να ακουστεί, να το ακούσουν οι γονείς αυτών των παιδιών που ασκούν bullying. Να 'σαι καλά αγόρι μου».

Δείτε στη συνέχεια το βίντεο με το τραγούδι του 15χρονου Γιώργου και (από το 6:37 και μετά) όσα είπε ο Γιώργος Καπουτζίδης.

   

Lindsay Lohan: Με κόκκινο φόρεμα της φωτιάς στo opening του club με το όνομά της

Lindsay Lohan: Με κόκκινο φόρεμα της φωτιάς στo opening του club με το όνομά της

 

Η Lindsay Lohan μετά τις καλοκαιρινές της διακοπές στο νησί των Ανέμων, έκανε μια στάση στην πρωτεύουσα προκειμένου να παραβρεθεί στo opening του μαγαζιού που διατηρεί στο κέντρο της Αθήνας. Το κορίτσι των ατέλειωτων πάρτι έχει αδυναμία στη χώρα μας μιας και οι επιχειρηματικές της δραστηριότητες εδώ διαδέχονται η μία την άλλη. Η Αμερικανίδα ηθοποιός μάλιστα, κατά την διάρκεια της διαμονής της στη Μύκονο, έκανε και τα γυρίσματα του reality που πρωταγωνιστεί με θέμα τη ζωής της.

Το βράδυ του Σαββάτου ο φωτογραφικός φακός του TLIFE, απαθανάτισε την ξανθιά καλλονή στο night club της, να διασκεδάζει με την συντροφιά καλών της φίλων. Η Lindsay φορώντας ένα εντυπωσιακό κόκκινο φόρεμα και με κατακόκκινο κραγιόν παρέμεινε στο νυχτερινό μαγαζί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

tlife.gr 

Xριστόφορος Παπακαλιάτης: Αποκαλύπτει πρώτη φορά τι θα δούμε στη νέα του ταινία

Xριστόφορος Παπακαλιάτης: Αποκαλύπτει πρώτη φορά τι θα δούμε στη νέα του ταινία

Η προηγούμενη ταινία του έκανε ρεκόρ εισιτηρίων και πέρασε τα ελληνικά σύνορα. Λίγο πριν φύγει ξανά για LA, ο δημιουργός, Χριστόφορος Παπακαλιάτης, αποκαλύπτει στο People το επόμενο κινηματογραφικό του πρότζεκτ.

Όταν θα κυκλοφορήσει το τεύχος θα έχεις ήδη επιστρέψει στο Λος Άντζελες, μάλιστα από όσο έχω ακούσει ολοκληρώνεις το σενάριο της νέας κινηματογραφικής σου ταινίας. Βρίσκεσαι σε διαδικασίες να οργανώσεις την παραγωγή της;

Είμαι ένα στάδιο πριν από αυτό. Είμαι στην φάση που τελείωσα το σενάριο και αρχίζει η προσαρμογή του και οι όποιες αλλαγές και διορθώσεις. Αμέσως μετά αρχίζει το κομμάτι της προετοιμασίας και παραγωγής. Άρα έχω ακόμα λίγο δρόμο μπροστά μου.

Μπορείς να μας δώσεις μια ιδέα για τη θεματική της νέας ταινίας ή είναι ακόμα πολύ νωρίς;

Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Είναι μια πολύ σκληρή και την ίδια στιγμή πολύ γλυκιά ιστορία που έχει να κάνει με πολλά από αυτά που ζούμε σήμερα όλοι μας στον κόσμο αυτό. Στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι ένα αρκετά σύνθετο σενάριο και λόγο πλοκής έχει πάρα πολλούς ρόλους διαφορετικών ηλικιών και πολλά παιδιά. Φαντάσου ο κεντρικός πρωταγωνιστής είναι 6 χρονών.

Θα σε δούμε σε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους;

Ναι μάλλον. Υπάρχει ένας ρόλος που νομίζω τελικά θέλω να τον παίξω εγώ.

Μετά την προβολή της ταινίας Ένας Άλλος Κόσμος και στις ΗΠΑ και τη θερμή της υποδοχή και από το διεθνές κοινό έχεις agents στο LA, την UTA. Θα σε βοηθήσει αυτό να έχεις καλύτερη πρόσβαση σε ξένους ηθοποιούς και θα διευρύνει τις επιλογές σου για το που θα κάνεις γυρίσματα ή σε ποιες χώρες θα κάνεις διανομή;



Η δουλεία ενός τέτοιου γραφείου είναι να βοηθάει και να αναλαμβάνει ένα σενάριο να υλοποιηθεί. Το λεγόμενο packaging που αφορά σε συμπαραγωγούς, χρηματοδότες, διανομή, πιθανούς συνδυασμούς ηθοποιών κτλ κτλ. Όταν η UTA είδε το Worlds apart και μου ζήτησε να συνεργαστούμε εγώ τους παρουσίασα τις ιδέες μου για τα σενάρια που ήθελα να γράψω και αφού συμφωνήσαμε στο συγκεκριμένο, περιμένουν να το έχουν στα χέρια τους, ώστε να αρχίσουμε την διαδικασία. Γενικότερα αυτά τα γραφεία λειτουργούν σαν μια προστατευτική ομπρέλα απέναντι στην ζούγκλα που είναι μια τόσο μεγάλη αγορά.

















Πως θα αντιδρούσες αν είχες μια πρόταση να παίξεις μόνο ως ηθοποιός σε μια ξένη παραγωγή;

Αν ήταν κάτι στο οποίο θα μπορούσα να αντεπεξέλθω και κάτι που θα μου άρεσε, ναι θα έλεγα φυσικά. Γιατί όχι; Απλά δεν ήταν ποτέ η βασική μου προτεραιότητα αυτή στην Αμερική. Στην Αμερική έμεινα λόγω της προβολής της ταινίας εκεί και επειδή προέκυψαν ραντεβού -μέσα από τα οποία και κάποιες προτάσεις.

Έχεις βρεθεί σε ένα τέτοιο δίλημμα με κάποια πρόταση που σου κίνησε το ενδιαφέρον;

Όχι. Μέσα μου ήξερα ότι ήθελα να γράψω το δικό μου σενάριο. Απλά μου πήρε λίγο καιρό μέχρι να καταλήξω.

Η νέα ταινία θα είναι στην ίδια λογική –ένα μέρος στα ελληνικά, ένα μέρος στα αγγλικά;

Αυτή τη φορά κατά 80% θα είναι στα Αγγλικά. Είναι μια ιστορία που μπορεί να λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα αλλά ο πρωταγωνιστής είναι ξένος.

Έχεις κάνει κάποιες συζητήσεις με ξένους και Έλληνες ηθοποιούς για τη νέα σου ταινία ή ακόμα βρίσκεσαι σε πιο πρώιμο στάδιο;

Όχι ακόμα. Έχω στο μυαλό μου ποιοι θέλω ιδανικά να είναι οι πρωταγωνιστές, αλλά δεν έχω μπει ακόμα σε αυτή τη διαδικασία.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.
πηγή

Τα πρώτα «Last Christmas» χωρίς τον Τζορτζ Μάικλ

Τα πρώτα «Last Christmas» χωρίς τον Τζορτζ Μάικλ

Η ψηλή φιγούρα με το μαύρο πέτσινο, το αξύριστο μούσι-σε μια εποχή που η ποπ δεν άντεχε τίποτα περισσότερο από παιδικά μουτράκια-και το σταυρό-σκουλαρίκι στο αυτί έμοιαζε σαν να έχει βγει, εκεί στα τέλη των 80'ς από ένα βιβλίο του μέλλοντος που το σταρ σύστεμ δεν είχε εφεύρει ακόμα.
Γιατί ο Κυριάκος Παναγιώτου, το αγόρι που μεγάλωσε σε ένα μικροαστικό προάστιο του Λονδίνου με εστιάτορα πατέρα και μάνα χορεύτρια και νοικοκυρά, δεν έμοιαζε με κανένα από όσα είχαν περάσει από το σύστημα των αστέρων: ήταν ο πρώτος που συνδύαζε τσαμπουκά με χαβανέζικα πουκάμισα τραγουδώντας ταυτόχρονα για το βιαστικό σεξ και τα βαθιά αισθήματα αλλά και που ένιωθε πιο βολικά στις κουζίνες των ελληνικών εστιατορίων από ο,τι στα κλειστά και επίσημα πάρτι. Οι σαμπάνιες δεν ήταν του γούστου του, ούτε οι γκλαμουράτες εκδοχές που συνοδεύουν τις ιστορίες των αστέρων. Αν το καλοσκεφτείς ο Κυριάκος ήταν ένας από εμάς, όχι μόνο των ελληνόπουλων που έβρισκαν στα λόγια του μια χαμένη 'μπέσα' και μια 'μαγκιά' που είχαν τα παιδιά από τα λαϊκά προάστια, αλλά όλων των ανυπότακτων τέκνων του κόσμου.
Και πράγματι έτσι ήταν: τα έβαλε με τους ατζέντηδες που τον πολέμησαν, με τους δημοσιογράφους, με τη βρετανική και την αμερικανική κυβέρνηση, την μουσική βιομηχανία και την ίδια του την εταιρία την Sony που έβαζε πάντα όρους στο σύστημα προώθησης σε έναν άνθρωπο που δεν κατάλαβε ποτέ τίποτα λιγότερο από την πολυτραγουδισμένη από τον ίδιο λέξη ελευθερία. Δεν φοβήθηκε να παραδεχτεί ότι ήταν γκέι ή εξαρτημένος από τα ναρκωτικά και ακόμα και όταν τον έπιασαν να επιδίδεται σε ανώνυμο σεξ σε τουαλέτες του Λος Άντζελες, απάντησε καταλλήλως αφιερώνοντας έναν ολόκληρο δίσκο-και ένα αξεπέραστο βίντεο κλιπ, το “Outside”-στο συμβάν. Πριν από λίγα χρόνια και κόντρα σε κάθε ψυχρό κανόνα που επιβάλλει μια απρόσωπη συναυλία, στην εμφάνισή του στο Ολυμπιακό Στάδιο το 2007 βγήκε κρατώντας την ελληνική σημαία και ομολογώντας με τρεμάμενη φωνή ότι αυτή η βραδιά ήταν γι αυτόν όνειρο ζωής.

Δεν προσποιούνταν. Έλεγε αλήθεια όπως κάθε φορά που υπέγραφε ως the signing Greek θέλοντας να υπερτονίσει την καταγωγή του ακόμα και για όλους όσοι την αντιμετώπιζαν πάντα με καχυποψία. Στο άκουσμα άλλωστε και μόνο του μπουζουκιού και ενώπιον ενός δημοσιογράφου που του έπαιρνε συνέντευξη μέσα σε λιμουζίνα όπου ο Τζορτζ κάνοντας ζάπινγκ έπεσε πάνω σε ελληνικό σταθμό είχε δηλώσει πως «αυτή είναι η μουσική των δικών μου ανθρώπων. Μου θυμίζει τους ελληνικούς γάμους που πήγαινα ως παιδί. Ήμουν πολύ υπερήφανος για τον μπαμπά μου σε αυτά τα γλέντια, γιατί χόρευε με γεμάτα ποτήρια πάνω στο κεφάλι του καλύτερα από όλους».
Σύμβολο του σεξ Η εμβληματική και κυρίαρχη εικόνα του Ελληνοκύπριου πατέρα του-”που ήταν πάντοτε απών γιατί δούλευε μέχρι τα ξημερώματα στο εστιατόριο” τον συνόδευε μέχρι τον θάνατό του.
“Ευτυχώς όμως μπροστά μου δεν έδειξε καμία απογοήτευση από το γεγονός ότι ήμουν γκέι ή κάποιο σημάδι ομοφοβίας” είχε ομολογήσει σε συνέντευξή του στο GQ. “Σίγουρα ένιωθε άσχημα και ξέρω πως ήταν δύσκολο γι αυτόν αλλά δεν άφησε ποτέ να φανεί τίποτα και του είμαι ευγνώμων γι αυτό. Και μπορεί να μην του χάρισα εγγόνια αλλά το γεγονός ότι τα κατάφερα καλά στην καριέρα μου ήταν για αυτόν μεγάλη παρηγοριά”. 

Ωστόσο δεν έπαψε να συγκρούεται μαζί του σε μια απόλυτη διάσταση χαρακτήρων, κάτι που δεν συνέβαινε με τη μητέρα του με την οποία ήταν εξαιρετικά δεμένος. Την απώλειά της δεν την ξεπέρασε ποτέ: δεν είναι τυχαίο ότι ομολόγησε ανοιχτά πως ήταν γκέι μετά τον θάνατό της από καρκίνο το 1997. Γιατί μπορεί η δεκαετία του 90 να του χάρισε την επιτυχία μιας αδιανόητης σόλο καριέρας μετά το εκρηκτικό Faith και το δίσκο-μανιφέστο Listen Without Prejudice Vol 1 (σ.σ. ακούστε χωρίς προκαταλήψεις) αλλά ταυτόχρονα του επιφύλασσε μια σειρά από προσωπικές τραγωδίες: το 1991 πεθαίνει ο βραζιλιάνος σύντροφός του Ανσέλμο Φελέπα τον οποίο γνωρίζει σε μια συναυλία και έξι χρόνια αργότερα φεύγει από καρκίνο η μητέρα του. Επίσης σκοτώνεται σε τροχαίο μια κολλητή του φίλη και χάνει ξαφνικά το σκυλί του από πνιγμό. “Τα πάντα γύρω μου θύμιζαν θάνατο, πίστευα ότι ο θάνατος με έχει πιάσει από το λαιμό και περίμενα πότε θα ξαναχτυπήσει” είχε πει σε συνέντευξή του στο BBC. Μια αίσθηση που πότισε με παραπάνω δόσεις συναισθηματικής ειλικρίνειας πολλές από τις ερμηνείες του.
Ο θλιμμένος τόνος που κάνει τόσο αυθεντικά αληθινό το Jesus to a Child έχει να κάνει με το ότι το αφιερώνει στον χαμένο εραστή του και τα δάκρυα που ενίοτε αφήνει να κυλήσουν στα βίντεο είναι απολύτως πραγματικά. Ωστόσο ήταν αδιανόητο για έναν πιτσιρικά, όπως ήταν ο ίδιος όταν πρωτοέγινε διάσημος στα 20 του, να καταλαβαίνει τι σημαίνει σχέση από συμφέρον και να γράφει στίχους όπως το”Everything she wants”-ή μοναξιά και χωρισμός-βλέπε “Careless Whisper” και “Last Christmas” και να προωθεί ένα μικρομέγαλο, κάπως θλιμμένο προφίλ σε μια ποπ βιομηχανία που ήξερε μόνο από ψεύτικα χαμόγελα. “Νιώθω μόνο ανασφαλής όταν πιάνω το χέρι σου και σε οδηγώ στην πίστα” λέει στην εισαγωγή του 'Careless Whisper' και το εννοεί. Αλλά με τον ίδιο τρόπο που δεν φοβόταν να δείξει την πιο ευάλωτη πλευρά μιας τρυφερής πλευράς που δεν άντεξε πραγματικά τη διασημότητα, με την ίδια πρωτόγονη ορμή αφέθηκε στον αισθησιασμό. 

Αν άλλωστε κάτι απογείωσε τον Τζορτζ Μάικλ και τον έφερε στην πρώτη γραμμή, σε σχέση με τον ακαταμάχητο τότε ανταγωνιστή του Σάιμον Λε Μπον και όλα τα ωραία αγόρια της εποχής του, ήταν η αδιανόητη αισθαντικότητα του: ήξερε καλά τα σεξουαλικά υπονοούμενα που αφήνει το ελληνοπρεπές δασύτριχο στήθος σε συνδυασμό με ένα λάγνο βλέμμα ή τα γυρισμένα στο φακό καλοσχηματισμένα οπίσθια. Σε εποχές όπου το σεξ δεν υπήρχε ούτε καν στις ακατάλληλες ταινίες και το 9 1/2 βδομάδες δεν είχε καν βγει στις αίθουσες, ο Τζορτζ Μάικλ κυκλοφορούσε το “I want your sex” με ένα βίντεο που δεν προωθούσε τίποτα άλλο από τη χημεία των εραστών και τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα. Ούτε αιώνιες αγάπες, ούτε έρωτες.
“Ήξερα καλά ότι τα τραγούδια αυτά τα ακούνε έφηβες και παιδιά σε ευαίσθητες ηλικίες” είχε απαντήσει αργότερα σε ερώτηση για το αν είχε επίγνωση ότι ήταν σύμβολο του σεξ. “Με αυτό τον τρόπο ήθελα να τους απενοχοποιήσω σε σχέση με τη σεξουαλικότητά τους και να τους κάνω να τολμήσουν να την εκφράσουν χωρίς προκατάληψη”. Ήξερε επίσης ότι τα υγρά όνειρα με τα οποία ήταν ποτισμένη και η δική του εφηβεία αφού είχε παραδεχτεί ότι ονειρευόταν ομαδικά όργια με μπέιμπι σίτερ και με την καθηγήτριά του των μαθηματικών στο σχολείο, δεν έπρεπε να καταπιέζονται από τις μικροαστικές εμμονές που στιγμάτισαν το σπιτικό του. “Δεν έγινα γκέι για να υιοθετήσω παιδί. Ζω χαοτική ζωή και καπνίζω τζόιντς” είχε δηλώσει αργότερα εξηγώντας γιατί απέχει κατά πολύ από το πρότυπο που θα ήθελαν οι γονείς για τα παιδιά τους-ακόμα και από το ιδανικό ποπ αστέρι που θα βόλευε τη μουσική βιομηχανία. Αλλά είχε πλήρη συνείδηση ότι δεν χωράει στην προβλέψιμη ατζέντα: σε εποχές που τα 80'ς ζούσαν μόνο με πολύχρωμα ρούχα, εκρηκτικά πάρτι και χιτς που χόρευαν στα τεράστια κλαμπ ,εκείνος τολμούσε να κάνει μια μοναχική υπέροχη μπαλάντα όπως το “A different corner” φορώντας μόνο λευκά με ένα μίνιμαλ ντεκόρ και ξυπόλητος! Ίσως να είναι και αυτός που καθιέρωσε τα βίντεοκλιπ ως μέσα προώθησης ή ως έργα τέχνης κάτι που έφτασε στην αποθέωσή του με το Freedom το 90-το βίντεοκλιπ που ξεσήκωσε όλες τις ηλικίες από τις καρέκλες και τις έκανε να χορέψουν μαζί με μοντέλα πρώτου μεγέθους. 

Όχι μόνο δεν φοβήθηκε τις θεϊκές του ανταγωνίστριες αλλά τις ανέδειξε όσο κανείς βάζοντας σε ένα μόνο βίντεο-τη Λίντα Ευαγγελίστα, τη Σίντι Κρόφορντ, την Κρίστι Τέρλινγκτον, τη Ναόμι Κάμπελ και την Τατιάνα Πάτιτζ. Ο ίδιος μάλιστα δεν εμφανιζόταν πουθενά στο βίντεο αφήνοντάς τες να ερμηνεύουν μόνες και ανενόχλητες λόγια απόλυτης ελευθερίας και σεξουαλικότητας. Η δεκαετία του 90 είχε βρει στο πρόσωπο του Τζορτζ Μάικλ τον απόλυτο εκφραστή της: ο φόβος του aids είχε μείνει πίσω, ο χώρος της μόδας έβγαζε ινδάλματα και ο ίδιος μπορούσε πια να απολαύσει τους καρπούς μιας ένδοξης σόλο καριέρας. Αλλά το αυτοκαταστροφικό κομμάτι που φαινόταν να θεριεύει κι η αγωνία της απώλειας χτύπησε ξανά: αμέσως μετά τον θάνατο της μητέρας του και ενώ η προσωπική του ζωή είχε βρει τον ιδανικό σύντροφο στο πρόσωπο του επιχειρηματία Κένι Γκος-ο οποίος έμεινε στο πλευρό του πάνω από μια δεκαετία-άρχισε ο νέος κύκλος των συγκρούσεων. Ήταν τότε που τα έβαλε με την εταιρεία του Sony μπλέκοντας σε ένα φαύλο κύκλο δικαστικών αναμετρήσεων από τις οποίες βγήκε χαμένος και το όνομά του άρχισε να συνοδεύει μια ιστορία διαρκών σεξουαλικών σκανδάλων.
Στα τέλη της δεκαετίας όχι μόνο τον πιάνουν στις τουαλέτες του Λος Άντζελες αλλά τον συλλαμβάνουν να επιδίδεται σε τυχαίες συνευρέσεις σε πάρκα του Λονδίνου. Συλλαμβάνεται και καταδικάζεται χαρίζοντας παχυλούς τίτλους στα εξώφυλλα των ταμπλόιντ. “Δεν είχα ποτέ πρόβλημα να παραδεχτώ ότι μου αρέσει το 'ψωνιστήρι'” είχε ομολογήσει σε συνέντευξή του στο Chanel 4. “Δεν μπορείς να ντρέπεσαι για μια κατάσταση αν δεν την θεωρείς ντροπιαστική-και εγώ σίγουρα δεν τη θεωρώ. Πρέπει να λέω την αλήθεια για την σεξουαλικότητά μου στους νέους γκέι-εδικά εγώ που βρίσκομαι στη μουσική βιομηχανία εδώ και 25 χρόνια”. Έκτοτε θα μπει μέσα του το σαράκι της πολιτικής στράτευσης στην αρχή μέσω του ακτιβισμού υπέρ των γκέι δικαιωμάτων και λίγο αργότερα σε αυτή των πολιτικών αντιπαραθέσεων-και πάλι με εκρηκτικά αποτελέσματα. Τα πάντα στη ζωή του γίνονται βαρβαρότητα και πάλι. 

Από την άνοδο στην πτώσηΣτις αρχές της νέας χιλιετίας τα βάζει με το καθεστώς: τον Μπλερ, τον Μπους και τον κατασκευασμένο πόλεμο στο Ιράκ. Το νέο του χιτ Shoot the Dog παρομοιάζει τους κορυφαίους πολιτικούς του πλανήτη με γελοίες μαριονέτες και ξεφτισμένα καρτούν: ο,τι πιο πολιτικό ενδεχομένως έχει κυκλοφορήσει ποτέ στην άτρωτη σε στρατευμένα κρεσέντο ποπ βιομηχανία. Το καθεστώς τον περιθωριοποιεί και ο ίδιος στρέφει τη χρυσή τρομπέτα του-αυτή που είχε λανσάρει εμβληματικά στο Careless Wisper -στα σκοτεινά δωμάτια όπου κατοικούν μόνο οι δαίμονές του. Μια σειρά από ατυχείς δηλώσεις, καταχρήσεις, ναρκωτικά και πάλι καταχρήσεις επανέρχονται καθημερινά στα εξώφυλλα των εφημερίδων και έκτακτες ανακοινώσεις για τις εξαρτήσεις του προβάλλονται καθημερινά στην τηλεόραση ανάμεσα σε διαφημίσεις για πλαστικές τροφές, σερβιέτες και συνταγές γρήγορης κατανάλωσης. Ο Τζορτζ Μάικλ γίνεται αναλώσιμος με τον ίδιο τρόπο που το αστέρι του μοιάζει να σβήνει από τον λαμπερό χάρτη.
Αλλά σίγουρα ο ίδιος δεν έχει τελειώσει. Μέσα σε έναν χρόνο επιστρέφει δριμύτερος, με ένα όμορφο κούρεμα και ελαφρύ μούσι και το πιο αξεπέραστο ίσως άλμπουμ της καριέρας του μετά το εμβληματικό Ladies and Gentlemen, το Patience. Οι τίτλοι των δίσκων πάντα δηλώνουν κάτι από τη συναισθηματική ή πνευματική του κατάσταση και η Υπομονή-”patience”-ήταν πάντα το δυνατό χαρτί του. Είναι κάτι που έμαθε από τη μητέρα του η οποία πίστευε πάντα στις ικανότητές του αλλά και από μια εσωτερική φωνή που του μάθαινε τις υψηλές τεχνικές της επιβίωσης. Τις επόμενες δυο χρονιές απογειώνεται και αποφασίζει να επιστρέψει με παγκόσμια περιοδεία και δυο συγκλονιστικές sold out συναυλίες στο Γουέμπλει που ξανανοίγει για χάρη του. 

Επειδή είχα την τύχη να παραβρεθώ τη μια βράδια-και αργότερα στα παρασκήνια-σε αυτό το εμβληματικό come back θυμάμαι τον κόσμο να παραληρεί και μητέρες-παλαιότερες φαν- να αγκαλιάζονται με τις κόρες τους και να κλαίνε. Το κοινό του είχε παραδοθεί ολοκληρωτικά, τα αστέρια έλαμπαν για χάρη του, η ζέστη έκανε γλυκά τα αισθήματα και ο Τζορτζ Μάικλ κρατούσε ακόμα τα σκήπτρα της ποπ χωρίς να ξέρει πού να τα δώσει. Οι ανοιχτές πληγές όμως έβγαζαν πια μονάχα πύον και ήταν πολύ βαριές για να επουλωθούν. Τον επόμενο καιρό θα τον περάσει παλεύοντας μάταια με την έμπνευση που τον έχει αφήσει μακριά και μια κατάθλιψη που τελικά θα τον συνθλίψει. Μάταια οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να καταλάβουν τι στο καλό τον βασανίζει και γιατί δεν απολαμβάνει ποτέ την δόξα: “Αυτός είμαι, δεν μπορώ να είμαι κάτι άλλο” απαντά. “Και δεν ντρέπομαι για κανένα από τα λάθη μου παρά μόνο που κάποιοι άνθρωποι κινδύνεψαν εξαιτίας μου”.
Το τελευταίο κεφάλαιοΕνδεχομένως ανάμεσα σε αυτούς να είναι και εκείνος που τον κατήγγειλε για σεξουαλική παρενόχληση σε κυριλέ πάρκο στο Λονδίνο-με τον ίδιο τον ερμηνευτή να επιμένει ότι του την είχαν στημένη. Ακόμα μια καταδίκη σε αναγκαστική εργασία, κάποιοι μήνες φυλάκιση και νέος κύκλος βασανιστικών τίτλων και δημοσιευμάτων. Αλλά ο ίδιος αντί να ζητήσει συγγνώμη επιτίθεται και αντί να σιωπήσει απαντά. Όχι όπως πρέπει αλλά εμφανώς μεθυσμένος στους τηλεοπτικούς δέκτες και με ένα τσιγαριλίκι στο χέρι. Το όριο ανάμεσα στην παραδοχή του σφάλματος και στη δημόσια επιτέλεσή του έχει πια χαθεί και ο ίδιος δεν ξέρει πια πού να σταματήσει.
Η ανάγκη του να ξεπεράσει το όνειδος παραδεχόμενος τα λάθη του τον έχει κάνει πλέον εριστικό-ενδεχομένως και δικαιολογημένα αφού παπαράτσι και δημοσιογράφοι παραμονεύουν πια παντού. Μια αρρωστημένη φαν στέκεται για μέρες έξω από το σπίτι του, τρυπώνει στον κήπο του και παρότι συλλαμβάνεται από την αστυνομία, επιστρέφει μετά από κάποιες μέρες για να αυνανιστεί δημόσια έξω από την πόρτα του. Κάποιοι άλλοι παραβιάζουν την εξώπορτα για να του αφήσουν μικρά δώρα και να του κλέψουν τα εσώρουχα. Και ο ίδιος-τραγική ειρωνεία-απλώς αναζητά κάποιες στιγμές ανωνυμίας και καθημερινότητας τρώγοντας στα εστιατόρια της γειτονιάς και κάνοντας τα ψώνια του από τον τοπικό μπακάλη-ο οποίος τον αναγνωρίζει παρά τα τεράστια μαύρα γυαλιά. Όταν όμως αφήνεται στις πληγές ο άνθρωπος επιστρέφει πάντα με έναν αρχαιοελληνικό τρόπο-έστω και αν χρειαστεί να βγάλει ο ίδιος τα μάτια του ή να απαρνηθεί, όπως ο Οιδίποδας το βασίλειό του. Για τον Τζορτζ αυτό συμβαίνει όταν αναγκάζεται να συμβιβαστεί με την εταιρεία του και να γυρίσει απογυμνωμένος βασιλιάς στη λογική των επιβεβλημένων εμφανίσεων. 

Αναγκάζεται στα πλαίσια της προώθησης του νέου του άλμπουμ Symphonia να βγει στην τηλεόραση όπου οι δημοσιογράφοι τον ρωτάνε ξανά και ξανά για το παράνομο σεξ και για τις καταχρήσεις. Ανακρίνουν τους γείτονες που παραδέχονται ότι τον βλέπουν συχνά πυκνά πιωμένο, τον φωτογραφίζουν τύφλα έξω από κεντρικές παμπ. Σε μια από τις νυχτερινές εξορμήσεις του πέφτει σε μια βιτρίνα γειτονικού καταστήματος και την κάνει γυαλιά καρφιά. Η περιοδεία του επίσης πάει στράφι όταν ο ίδιος κινδυνεύει σοβαρά από πνευμονία και επιστρέφοντας στο σπίτι του ξαναρχίζει τα ναρκωτικά. Τον πάνε σηκωτό σε κέντρο αποτοξίνωσης στην Ελβετία-στο πιο ακριβό με το μηνιαίο κόστος νοσηλείας να ξεπερνά τις 220 χιλιάδες ευρώ-όπου το μόνο που εξασφαλίζεται πραγματικά είναι η εχεμύθεια.
Οι τραγικοί ήρωες μοιάζουν μπροστά του πλέον καρικατούρες και το δράμα του αρχίζει να καταγράφεται δίπλα σε αυτό των καταραμένων αστέρων. Ακόμα όμως κι όταν όλοι τον είχαν συμβολικά και κυριολεκτικά τελειωμένο ο Κυριάκος Παναγιώτου είχε ήδη έτοιμη την επόμενη έκπληξη. Τα σχέδια για νέο άλμπουμ το οποίο είχε στα σκαριά με τον παραγωγό της Μπιγιονσέ έμεινε όμως αυτή τη φορά μόνο στα σχέδια -μαζί για έναν καλύτερο βίο παρέα με το νέο του σύντροφο. Ο κομμωτής διασημοτήτων Φαντί Φαουάζ με τον οποίο πόζαρε σε χαρούμενες φωτογραφίες από διακοπές παίρνει όρκο πως όλα φαίνονταν τελευταία να πήγαιναν καλύτερα για τον Μάικλ που χαιρόταν για το νέο δίσκο-ακόμα και για τις γιορτές των Χριστουγέννων. 

 «Υποτίθεται ότι θα πηγαίναμε για χριστουγεννιάτικο γεύμα. Πέρασα από το σπίτι του, στο Γκόρινγκ-ον-Τέιμς, για να τον ξυπνήσω αλλά είχε ήδη φύγει. Ακόμη δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι συνέβη» δήλωσε ο σύντροφός του. «Ο Τζορτζ ανυπομονούσε να έρθουν τα Χριστούγεννα, όπως κι εγώ. Τώρα τα πάντα διαλύθηκαν. Θέλω ο κόσμος να τον θυμάται όπως ήταν, ένα υπέροχο άτομο» δήλωνε αργότερα σαν να ήξερε πως ο προσωπικός, καθημερινός και απόλυτα γήινος Κυριάκος Παναγιώτου ήταν ακριβώς ο ίδιος με τον επιθετικό, ασυμβίβαστο και ενίοτε παράφορο Τζορτζ Μάικλ, δυο αντικρουόμενες αλλά απόλυτα αληθινές εκδοχές του ίδιου εαυτού που δεν χώρεσε στην μεγάλη εικόνα που έστησε ο ίδιος για τον εαυτό του. Ο κόσμος στον οποίο κατοικεί και τώρα εκεί ψηλά δεν έχει διαχωριστικές γραμμές ούτε όρια και έτσι θα θυμόμαστε τον Μάικλ, τον Τζορτζ ή τον δικό μας Κυριάκο Παναγιώτου για πάντα: σαν ένα αγόρι που τα έδωσε όλα για την ελευθερία που πάντα τραγουδούσε και για τα όνειρα που θα βγαίνουν πάντα αληθινά. 

Σάκης Ρουβάς: Επαγγελματικό τέλος μετά από δέκα χρόνια

Σάκης Ρουβάς: Επαγγελματικό τέλος μετά από δέκα χρόνια

Τέλος σε μία επαγγελματική συμπόρευση που διήρκεσε δέκα χρόνια δίνει ο Σάκης Ρουβάς.

Ο Σάκης Ρουβάς ολοκληρώνει τον κύκλο μίας δεκαετούς επαγγελματικής συνεργασίας.

Ο κορυφαίος Έλληνας σταρ κάνει γνωστό ότι τερματίζει τη συμπόρευση με την εταιρεία δημοσία σχέσεων που τον είχε αναλάβει τα τελευταία δέκα χρόνια και είχε σταθεί αρωγός σε πολλές ενέργειες στις οποίες είχε συμμετάσχει.

Η λύσης της συνεργασίας των δύο πλευρών ανακοινώθηκε με μία δημοσίευση του Σάκη Ρουβά στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, που απαριθμεί πάνω από μισό εκατομμύριο μέλη.

Η επιστολή του Σάκη Ρουβά

«Αθήνα 19 Οκτωβρίου 2017

Μετά από 10 χρόνια επαγγελματικής συμπόρευσης με τον κύριο Κωνσταντίνο
Κάφιρη και την “PROGRESSIVE” κλείνει ένας κύκλος μιας εξαιρετικά επιτυχημένης συνεργασίας.

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον ίδιο καθώς και όλους τους συνεργάτες της ομάδας της “PROGRESSIVE” που με τόση αγάπη φροντίδα και προσωπική εργασία ήταν πάντα δίπλα μου.

Σας ευχαριστώ για όλα,
Σάκης Ρουβάς»

Παράλληλα, ο «Απόλυτος Έρωτας» Sakis βρίσκεται για δεύτερη χρονιά ανάμεσα στους τέσσερις coaches στο «The Voice of Greece» και σχεδιάζει τις χειμερινές εμφανίσεις του.

Εδώ και αρκετό καιρό, διαδίδεται ότι θα ανέβει ξανά στη σκηνή του «Estate», έπειτα από την περυσινή και άκρως επιτυχημένη σεζόν μαζί με την Πάολα και την Τάμτα στο «Κέντρο Αθηνών», στο «talk of the town» σχήμα της πρωτεύουσας.

( hit-channel.com )

Η ελληνική επιγραφή στον τάφο του Τζιμ Μόρισον: «Κατά τον δαίμονα εαυτού»

Η ελληνική επιγραφή στον τάφο του Τζιμ Μόρισον: «Κατά τον δαίμονα εαυτού»

Στις 3 Ιουλίου του 1971 πέθανε ο ποιητής της ροκ που άφησε πίσω του μία ασύγκριτη υστεροφημία. Το όνομά του ήταν Τζιμ Μόρισον....

Βρισκόταν στο Παρίσι από τον Μάρτιο μαζί με τη φίλη του, Πάμελα Κούρσον. Είχε πάει στη Γαλλία για να απομακρυνθεί απ’ τα φώτα της δημοσιότητας και το ένταλμα σύλληψης που είχε εκδοθεί για αυτόν στις Η.Π.Α, όπου τον κατηγορούσαν για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Ο Μόρισον ένιωθε την ανάγκη να ανασυνταχθεί και να ασχοληθεί αποκλειστικά με την ποίηση την οποία είχε παραμελήσει και ήθελε να αφοσιωθεί. Έτσι επέλεξε να ζήσει στην πόλη των τεχνών και των γραμμάτων. Κάθε μέρα περπατούσε ατελείωτες ώρες στους δρόμους του Παρισιού και επισκεπτόταν τα στέκια όπου σύχναζαν προσωπικότητες των τεχνών και της διανόησης. Θαύμαζε τον Όσκαρ Γουάιλντ που είχε πεθάνει στο Παρίσι και η σωρός του βρισκόταν στο ίδιο νεκροταφείο που επρόκειτο να ταφεί και ο ίδιος.

Η έμπνευση όμως που τόσο επιθυμούσε δεν ερχόταν. Η αλλαγή του τόπου διαμονής δεν τον βοήθησε όσο περίμενε. Η απογοήτευση τον αποδιοργάνωσε και συνέχισε να πίνει μέχρι τελικής πτώσεως. Η καθημερινή του κατανάλωση μπορεί να έφτανε και τα δύο μπουκάλια ουίσκι. Αγαπούσε ιδιαίτερα το αλκοόλ και την κοκαΐνη, αλλά αντιμετώπιζε την ηρωΐνη με μεγάλη επιφύλαξη. Μάλιστα συγκρούονταν συχνά με τη φίλη του, Πάμελα Κούρσον, επειδή αυτή έκανε συχνά χρήση ηρωίνης. Έτσι περνούσε τις μέρες του ο Μόρισον στο Παρίσι και η 2α Ιουλίου, δεν διέφερε σημαντικά. Τον επισκέφτηκε ο φίλος του απ’ το πανεπιστήμιο, Αλέν Ρενέ και πήγαν για έναν ακόμη περίπατο στην πόλη. Ο Ρενέ παρατήρησε ότι ο Μόρισον φαινόταν ανήσυχος και χλωμός, ενώ τον έπιαναν συχνά κρίσεις λόξιγκα....

Σταμάτησαν σε ένα εστιατόριο για φαγητό, αλλά ο τραγουδιστής δεν αισθανόταν καλά. Είχαν υπάρξει και κάποιες περιπτώσεις τους τελευταίους μήνες όπου ο Μόρισον έκανε κάποιες αιμοπτύσεις. Φαίνεται ότι οι καταχρήσεις είχαν προκαλέσει σοβαρές βλάβες στον οργανισμό του. Λίγο μετά τις έξι το απόγευμα, ο φίλος του αποχώρησε και ο Μόρισον έμεινε μόνος του. Δεν του άρεσε η μοναξιά, αν και βρισκόταν στο Παρίσι όπου ταξίδεψε ώστε να απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Συναντήθηκε με την Πάμελα και συνέχισαν τη βόλτα τους, πριν να επιστρέψουν στο διαμέρισμά τους.

Ήταν η τελευταία νύχτα που θα περνούσαν μαζί. Εκείνο το βράδυ, ο Μόρισον και η Πάμελα δοκίμασαν ηρωίνη, ενώ παρακολουθούσαν ερασιτεχνικά βίντεο από παλιότερες διακοπές τους. Έκαναν τακτικά διαλείμματα για περισσότερα ναρκωτικά, μέχρι που αποκοιμήθηκαν. Η Πάμελα ξύπνησε τη νύχτα από το βήχα του Μόρισον. Βρισκόταν στη μπανιέρα και έφτυνε αίμα. Όταν πέρασε η κρίση, η Πάμελα τον ρώτησε αν ήθελε να καλέσουν γιατρό, αλλά ο τραγουδιστής ένιωθε καλύτερα και της είπε να συνεχίσει τον ύπνο της. Η Πάμελα τον άφησε, χωρίς να ξέρει ότι αυτές ήταν οι τελευταίες του στιγμές. Όταν ξύπνησε, στις 6 το πρωί της 3η Ιουλίου του 1971, ο Τζιμ Μόρισον ήταν νεκρός στη μπανιέρα. Ήταν μόλις 27 χρόνων. Ετάφη με ταχύτατες διαδικασίες στο νεκροταφείο «Pere Lachaise» του Παρισίου....

Πάνω στον τάφο υπάρχει η ελληνική επιγραφή: «Κατά τον δαίμονα εαυτού». Είναι οι κατάλληλες λέξεις για να περιγράψουν έναν άνθρωπο που στη σύντομη ζωή του έκανε μόνο ότι του υπαγόρευε η συνείδησή του. Ακολουθούσε τις δικές του αρχές και δεν έπραττε με βάση τις επιταγές της κοινωνίας. Επειδή τάφηκε γρήγορα χωρίς να τον προλάβουν οι συγγενείς και οι φίλοι, με κλειστό φέρετρο, πολλοί υποστήριζαν ότι ήταν ένα τρικ. Ένας τρόπος για να εξαφανίσει το παρελθόν του και να κάνει μια νέα αρχή.

Ο τάφος του Τζιμ Μόρισον με την ελληνική γραφή.«Πράττω κατά του δαίμονα εαυτού» σημαίνει «Πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδηση μου θεωρεί»...

Δεν αποδείχθηκε ποτέ τίποτα, ούτε καν υπήρξαν σχετικές ενδείξεις που να ανατρέπουν την επίσημη εκδοχή του τέλους του. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η μουσική των Doors και οι στίχοι του δεν πέθαναν ποτέ… This is the end, my only friend, the end It hurts to set you free But you’ll never follow me The end of laughter and soft lies The end of nights we tried to die ...

mixanitouxronou