BREAKING NEWS
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα υγεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα υγεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πλησιάζουμε το απόλυτο χάπι αδυνατίσματος; Φυσική ορμόνη στα οστά κόβει την όρεξη







Μια ορμόνη που εκκρίνεται από τα κύτταρα των οστών, μπορεί να καταστείλει την όρεξη και να μειώσει την ποσότητα της τροφής. Αυτό ανακάλυψαν Ελληνίδες ερευνήτριες στις ΗΠΑ, μετά από πειράματα σε ποντίκια. Η ανακάλυψη, που διευρύνει τη μικρή γκάμα των γνωστών ορμονών που προέρχονται από τα οστά, φέρνει στο φως έναν άγνωστο έως τώρα βιολογικό μηχανισμό ρύθμισης της όρεξης.

Μελλοντικά η εν λόγω ορμόνη (λιποκαλίνη 2) θα μπορούσε να αξιοποιηθεί κατάλληλα για τον έλεγχο της παχυσαρκίας στο μέλλον, τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 και άλλων μεταβολικών διαταραχών.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Σταυρούλα Κουστένη και τη συνεργάτιδά της ερευνήτρια Ιωάννα Μόσιαλου του Τμήματος Φυσιολογίας και Κυτταρικής Βιοφυσικής του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature».





Όπως δήλωσε η Κουστένη, «τα τελευταία χρόνια μελέτες δικές μας και άλλες έδειξαν ότι τα οστά αποτελούν όργανο του ενδοκρινικού συστήματος και παράγουν ορμόνες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, την ισορροπία της γλυκόζης, τη λειτουργία των νεφρών και την ανδρική γονιμότητα. Τα ευρήματά μας προσθέτουν σε αυτό τον κατάλογο μία κρίσιμη νέα λειτουργία των ορμονών των οστών, την καταστολή της όρεξης, πράγμα που μπορεί να ανοίξει μια τελείως νέα προσέγγιση στη θεραπεία των μεταβολικών διαταραχών».

Έως τώρα -αρχής γενομένης από το 2007- είχε ανακαλυφθεί ότι τα οστά εκκρίνουν τουλάχιστον δύο ορμόνες, τη FGF23 και την οστεοκαλσίνη. Το 2010 η Κουστένη ανακάλυψε ότι η απενεργοποίηση ενός γονιδίου (FOXO1) στους οστεοβλάστες, δηλαδή στα κύτταρα από όπου δημιουργούνται τα οστά, έκανε τα ποντίκια να τρώνε λιγότερο, να είναι πιο αδύνατα και να έχουν καλύτερα επίπεδα σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα τους.

Αυτή τη φορά, οι ερευνήτριες ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν άλλη μια ορμόνη των οστών, τη λιποκαλίνη 2 (LCN2), μια πρωτεΐνη που εκκρίνεται από τους οστεοβλάστες. Η συγκεκριμένη ορμόνη επεμβαίνει στον μεταβολισμό, καθώς εμπλέκεται στην έκκριση της ινσουλίνης και βελτιώνει την αντοχή στη γλυκόζη, όπως έδειξαν οι μελέτες στα πειραματόζωα.

Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι η ορμόνη LCN2 μπορεί να διασχίσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να εισχωρήσει στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Στη συνέχεια -μέσω των κατάλληλων νευρώνων- ενεργοποιεί έναν γνωστό μηχανισμό (βιολογικό ‘μονοπάτι’) καταστολής της όρεξης, με συνέπεια να μειώνεται η πρόσληψη της τροφής και έτσι να παρατηρείται απώλεια βάρους τόσο στα πειραματόζωα με φυσιολογικό βάρος, όσο και στα παχύσαρκα.

«Η ελπίδα μας είναι ότι η λιποκαλίνη 2 μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα στους ανθρώπους και ότι τα ευρήματά μας θα είναι δυνατό να μεταφραστούν στην ανάπτυξη θεραπειών για την παχυσαρκία και άλλες μεταβολικές διαταραχές», δήλωσε η κ. Κουστένη.

Οι πρώτες ενδείξεις στους ανθρώπους είναι όντως ενθαρρυντικές. Σε μια ανάλυση ασθενών με διαβήτη τύπου 2, η ερευνητική ομάδα βρήκε ότι τα επίπεδα της εν λόγω ορμόνης στο αίμα τους ήταν αντιστρόφως ανάλογη με το βάρος τους και το επίπεδο της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (μια ένδειξη για το επίπεδο του σακχάρου σε βάθος χρόνου).

«Με άλλα λόγια, οι ασθενείς με υψηλότερα επίπεδα λιποκαλίνης 2 είχαν χαμηλότερο βάρος και καλύτερη ισορροπία γλυκόζης», δήλωσε η Ελληνίδα φυσιολόγος, η οποία γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Βρετανία και τελικά μετακινήθηκε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ το 2006.

Προς το παρόν, παραμένει πάντως ασαφές γιατί τα οστά μπορεί να εμπλέκονται στη μείωση της όρεξης. Πιθανώς η εν λόγω ορμόνη να βοηθά στη διατήρηση της οστικής μάζας και της σκελετικής ανάπτυξης.



(iatropedia)



Γυναικολογία: Εξελίχθηκε το Τεστ ΠΑΠ, ανακαλύφθηκαν οι τύποι του HPV




Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, οργανώθηκε Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Η Σύγχρονη Παθολογία Τραχήλου Στην Υπηρεσία Της Γυναίκας του 21ου Αιώνα» με τη συμμετοχή διακεκριμένων Ελλήνων ειδικών επιστημόνων.

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας. Και αυτό γιατί στις περισσότερες χώρες του κόσμου δεν υπάρχουν οργανωμένα προγράμματα πρόληψης.

Είναι γνωστό ότι το συμβατικό Παπ Τεστ, που εφαρμόζεται διεθνώς ήδη εδώ και πολλές δεκαετίες αποτελεί τη μέχρι σήμερα αποτελεσματικότερη ασπίδα σωτηρίας των γυναικών από τη μάστιγα του καρκίνου τραχήλου μήτρας, όταν εφαρμόζεται σε ένα οργανωμένο πρόγραμμα πληθυσμικού ελέγχου.


Εξήντα (60) χρόνια μετά την εισαγωγή του Παπ Τεστ από έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες-ιατρούς του 20ου αιώνα, Γεώργιο Παπανικολάου, ήρθε η αναμενόμενη σύγχρονη μετεξέλιξη του, η Κυτταρολογία Υγρής Φάσης (LBC). Όπως τόνισε ο κύριος Π. Καρακίτσος, η Κυτταρολογία Υγρής Φάσης συμβάλλει ακόμα περισσότερο στον έλεγχο αυτής της νόσου, κυρίως σε χώρες, που εφαρμόζουν οργανωμένα προγράμματα πληθυσμικού ελέγχου, αυξάνοντας δραστικά την ευαισθησία και την ειδικότητα της μεθόδου, περιορίζοντας έτσι τα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα σε ποσοστό κάτω του 10%.

Τα τελευταία χρόνια ο νομπελίστας Hzur Hausen τεκμηρίωσε τον ρόλο ορισμένων τύπων του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), δηλαδή των ογκογόνων τύπων, στη γένεση του καρκίνου τραχήλου μήτρας ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην πρόληψή του.

Η ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας επέτρεψε την ανάπτυξη ποικίλων τεχνικών ανίχνευσης του γενετικού υλικού του HPV, με καινοτόμες τεχνικές Μοριακής Βιολογίας, οι οποίες χρησιμοποιούνται τόσο στη διάγνωση όσο και την παρακολούθηση των γυναικών. Κάθε μία από αυτές τις μεθόδους εμφανίζει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ουσιαστικά, μέχρι σήμερα καμία μέθοδος δεν έχει τύχει της καθολικής αποδοχής από τους εξειδικευμένους επιστήμονες σε θέματα παθολογίας τραχήλου επειδή δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουν τις γυναίκες εκείνες που διατρέχουν πραγματικό κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου τραχήλου μήτρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η λήψη της θεραπευτικής απόφασης με βάση αυτά τα τεστ να ενέχει τον κίνδυνο για άσκοπες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως τόνισε ο κύριος Ε. Μπιλιράκης.

Όπως ανέφερε ο καθηγητής Π. Καρακίτσος μελέτες σε χώρες με μακροχρόνια και αξιόπιστα προγράμματα πληθυσμικού ελέγχου επιβεβαίωσαν ότι Τεστ που ανιχνεύουν το DNA των ογκογόνων τύπων του HPV υποδηλώνουν απλά την παρουσία του ιού και όχι υποχρεωτικά την ενεργοποίησή του, απαραίτητο στάδιο για την ανάπτυξη καρκίνου τραχήλου μήτρας. Επιπλέον, τα τεστ αυτά δεν ανιχνεύουν την πιο σοβαρή μορφή HPV λοίμωξης που οδηγεί σε καρκίνο με αποτέλεσμα σε ένα ποσοστό 5%-30% περιπτώσεων αρχικού σταδίου καρκίνου τραχήλου μήτρας να είναι αρνητικά.

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα Έλληνες ειδικοί επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια Αθηνών, Ιωαννίνων και Θεσσαλονίκης ίδρυσαν την Ελληνική Ακαδημαϊκή Ομάδα Μελετών Παθολογίας Τραχήλου (HeCPA Group) και σε συνεργασία με διεθνή κέντρα του εξωτερικού συμμετείχαν σε μελέτες διερεύνησης της κλινικής σημασίας καινοτόμων τεστ.

Τα αποτελέσματα των ερευνών της ομάδας συμφωνούν με εκείνα των πλέον σύγχρονων διεθνών μελετών σύμφωνα με τις οποίες η ανίχνευση της έκφρασης του mRNA των ιών υψηλού κινδύνου αποτελεί:

α) την πλέον αξιόπιστη προσέγγιση για την ανίχνευση των γυναικών που βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου τραχήλου μήτρας
β) την πλέον ασφαλή και οικονομικά συμφέρουσα πολιτική για την πρόληψη καρκίνου τραχήλου μήτρας, όταν συνδυάζεται με το Τεστ Κυτταρολογίας Υγρής Φάσης (co-testing).

Όπως τόνισε ο καθηγητής Ι. Παναγιωτίδης οι νεότερες επικουρικές τεχνικές και μέθοδοι αποτελούν σήμερα αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης ορθής παθολογοανατομικής διάγνωσης αλλοιώσεων τραχήλου μήτρας (τόσο σε βιοπτικό υλικό, όσο και σε εγχειρητικά παρασκευάσματα), η οποία καθοδηγεί το γυναικολόγο ως προς τους περαιτέρω θεραπευτικούς χειρισμούς, βάσει των διεθνώς ισχυόντων σχετικών αλγορίθμων. Στην εισήγηση του ανέλυσε τη σημασία της ανίχνευσης του mRNA των υψηλού κινδύνου τύπων HPV τόσο στη διάγνωση, όσο και στον καθορισμό προγνωστικών παραμέτρων σε ιστικά δείγματα.

Σήμερα λοιπόν διαθέτουμε τεστ που μας επιτρέπουν να διαχειριστούμε την κάθε γυναίκα εξατομικευμένα, όπως τόνισε ο καθηγητής Ε. Παρασκευαίδης. Η εξατομικευμένη διαχείριση θεωρείται σήμερα απαραίτητη διότι είναι γνωστό μετά βεβαιότητας ότι ένα μικρό μονό ποσοστό των προκαρκινικών αλλοιώσεων, ακόμα και των πιο σοβαρών, εξελίσσεται σε διηθητικό καρκίνο. Επιπλέον είναι σήμερα παγκοσμίως αποδεκτό (και από πρωτοποριακή ερευνά του HeCPA Group κατά την τελευταία δεκαετια), ότι οι σύγχρονες συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας των προκαρκινικών βλαβών, κυρίως οι αφαιρετικές, μπορεί να προκαλέσουν στο μέλλον σε στατιστικά αυξημένα ποσοστά, μακροπρόθεσμες μαιευτικές επιπτώσεις όπως προωρότητα, αποβολές δευτέρου τριμήνου ακόμα και προγεννητική θνησιμότητα. Είναι λοιπόν προφανές εκ των ανωτέρω ότι όπου είναι προβλέψιμη η μη επιδείνωση (άρα υποστροφή) μιας αλλοίωσης ,θα πρέπει τότε να αποφεύγεται η επέμβαση εφόσον η αλλοίωση θα υποστρέψει από μόνη της. Άρα είναι επιτακτική η ανάγκη αναγνώρισης σε ποιες γυναίκες μια υπάρχουσα αλλοίωση θα επιδεινωθεί έτσι ώστε μόνο σε αυτές να εφαρμόζεται η θεραπευτική παρέμβαση. Έτσι θα αποφεύγεται ένας μεγάλος αριθμός άσκοπων επεμβάσεων και των ανεπιθύμητων επιπτώσεων που αυτές μπορεί να προκαλέσουν όπως εξηγήθηκε προηγουμένως.

Η ελληνική ακαδημαϊκή ομάδα μελετών στο χώρο της παθολογίας τραχήλου κατάφερε την τελευταία δεκαετια να αναπτύξει έναν αλγόριθμο εξατομίκευσης κίνδυνου, ο οποίος προβλέπει και διακρίνει με εξαιρετική αξιοπιστία τις περιπτώσεις εκείνες που θα επιδεινωθούν και συνεπώς χρήζουν θεραπείας, από εκείνες που θα υφεθουν και συνεπώς δεν χρήζουν επέμβασης αλλά απλής παρακολούθησης έως ότου υπάρξει πλήρης ύφεση και αυτόματη ίαση. Ο αλγόριθμος αυτός που εφαρμόστηκε σε περίπου 20,000 γυναίκες, αξιοποιεί τα ίχνη που αφήνει η HPV λοίμωξη –απαραίτητη προϋπόθεση για τη τραχηλική καρκινογένεση- σε συνδυασμό με την κυτταρολογία και την κολποσκόπηση.

Έτσι δημιουργήθηκαν 3 κύριες κατηγορίες κινδύνου –παρόμοιες ενός φωτεινού σηματοδότη- της κόκκινης ομάδας, που έχει αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης και συνεπώς πρέπει να θεραπευτεί, της πράσινης ομάδας που δεν έχει κίνδυνο και μπορεί να επιστρέψει στον έλεγχο ρουτίνας και στη πορτοκαλή ομάδα που έχει ένα μικρό σχετικά κίνδυνο και πρέπει να παρακολουθείται με μια ενδιάμεση συχνότητα. Τα τελευταία χρονιά έχει προστεθεί στη φαρέτρα των HPV βιοδεικτων και ένα πακέτο χαρακτηριστικών του τρόπου ζωής-αριθμού σεξουαλικών σχέσεων, καπνίσματος, χρήσης προφυλακτικού, HPV εμβολιασμού κλπ-το λεγόμενο life-style cervical pathology risk. Από τον ερευνητικό αυτόν άξονα έχει προκύψει πληθώρα δημοσιεύσεων στα καλυτέρα ιατρικά περιοδικά καθώς και σωρεία βραβεύσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο καθηγητής Π. Καρακίτσος ανέφερε επίσης ότι τα συγκριτικά αποτελέσματα σε ένα δείγμα 1.000 γυναικών από την Ελληνική εμπειρία συνάδουν με εκείνα του δείγματος 100.000 γυναικών από την παγκόσμια βιβλιογραφία.

Ο κύριος Ε. Μπιλιράκης επισήμανε ότι η εφαρμογή του mRNA Test σε συνδυασμό με την Κυτταρολογία Υγρής Φάσης είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια των γυναικολόγων διότι α) επιτρέπει την ταυτοποίηση των γυναικών που βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου τραχήλου μήτρας και β) μειώνει την ψυχολογική επιβάρυνση των γυναικών, στις οποίες ανακοινώνεται ένα παθολογικό εύρημα είτε στο Παπ Τεστ, είτε στον έλεγχο με HPV DNA Test και που στην κολποσκόπηση ή και βιοψία δεν ανιχνεύεται σοβαρού βαθμού βλάβη.
Επίσης ο Καθηγητής Ε.Παρασκευαίδης τόνισε ότι η εφαρμογή της συγκεκριμένης εξέτασης είναι ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα για την ορθολογιστική αντιμετώπιση νέων γυναικών με προκαρκινικές αλλοιώσεις επειδή επιτρέπει την αποφυγή άσκοπων χειρουργικών επεμβάσεων, που μπορεί να οδηγήσουν σε μαιευτικές επιπλοκές, όπως η προωρότητα.

Σήμερα και η Ελληνίδα είναι δυνατόν να επωφεληθεί από την εφαρμογή εξειδικευμένων εξετάσεων για την εξατομικευμένη διαχείριση του προβλήματος, με όλα τα σύγχρονα διαγνωστικά εργαλεία, που προαναφέρθηκαν, το mRNA test και την Κυτταρολογία Υγρής Φάσης, τα οποία είναι στην υπηρεσία της.



(iatropedia)

Υπό ανάπτυξη τεστ που θα «μυρίζει» στα ούρα τον καρκίνο του προστάτη και μπορεί να μειώσει τις περιττές βιοψίες






Επιστήμονες στις ΗΠΑ αναπτύσσουν ένα νέο χημικό τεστ που μπορεί να «μυρίσει» τον καρκίνο του προστάτη στα ούρα. Το τεστ μπορεί μελλοντικά να μειώσει τις επεμβατικές βιοψίες που γίνονται χωρίς λόγο σε αρκετούς άνδρες.

Η βιοψία διενεργείται με μια βελόνα που εισχωρεί μέσω του πέους στον προστατικό αδένα προκειμένου να ληφθεί ιστός προς εξέταση. Χιλιάδες άνδρες αναγκάζονται να υποβληθούν σε αυτή την καθόλου ευχάριστη διαδικασία, όταν στις εξετάσεις αίματος έχουν υψηλό PSA (μια πρωτεΐνη που λέγεται ειδικό προαταστικό αντιγόνο), αλλά τελικά μαθαίνουν ότι δεν έχουν καρκίνο. Εκτιμάται ότι περίπου το 60% των βιοψιών του προστάτη είναι περιττές, γι’ αυτό οι επιστήμονες αναζητούν τρόπο να περιορίσουν τις βιοψίες.


Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μανγκιλάλ Αγκαργουάλ του Πανεπιστημίου Ιντιάνα-Πέρντιου Ιντιανάπολις, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας στο Σαν Φρανσίσκο, ανακοίνωσαν ότι, μελετώντας δείγματα ούρων από 100 ασθενείς, εντόπισαν εκείνα τα χημικά μόρια (οργανικές πτητικές ουσίες) που ευθύνονται για τη διακριτή οσμή του καρκίνου του προστάτη στα ούρα των ασθενών. Οι ουσίες αυτές ανιχνεύονται περίπου στο 90% των ασθενών, αλλά καθόλου σε όσους δεν έχουν καρκίνο του προστάτη.

Το 2014, οι ίδιοι ερευνητές είχαν δείξει στο περιοδικό ουρολογίας «Journal of Urology» ότι ένας εκπαιδευμένος σκύλος μπορεί να ανιχνεύσει με τη μύτη του τον καρκίνο του προστάτη με ακρίβεια άνω του 97%. Όπως είπαν, «αν οι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν τον καρκίνο του προστάτη, τότε κι εμείς μπορούμε να το κάνουμε».

Οι επιστήμονες σχεδιάζουν μεγάλες κλινικές δοκιμές της νέας μεθόδου, ελπίζοντας ότι σε λίγα χρόνια ένα αξιόπιστο τεστ θα είναι έτοιμο για ευρεία χρήση από τους γιατρούς αλλά και τους ίδιους τους ασθενείς. Έως τότε, δείγματα ούρων θα πρέπει να στέλνονται σε εργαστήριο για ανάλυση. Ο πρωταρχικός στόχος των ερευνητών είναι να αναπτύξουν έναν αισθητήρα που θα «μυρίζει» τα ούρα του ασθενούς στο ιατρείο του ουρολόγου.

Ο καρκίνος του προστάτη είναι μία από τις συχνότερες μορφές καρκίνου στους άνδρες. Όσο πιο έγκαιρα γίνεται η διάγνωσή του, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση για τον ασθενή.

Εμφυτεύματα μαστού και καρκίνος




Καθησυχαστικός εμφανίζεται σε συνέντευξη του ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόπουλος,

μετά τον σάλο που ξέσπασε πρόσφατα στις ΗΠΑ, για τη συσχέτιση εμφυτευμάτων στήθους με μία σπάνια μορφή καρκίνου, από την οποία έχουν χάσει τη ζωή τους 9 γυναίκες, ενώ έχουν νοσήσει 384, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία από τις επίσημες αρχές.

Πρόκειται για το αναπλαστικό μεγαλοκυτταρικό λέμφωμα για το οποίο ο κ. Φιλόπουλος τονίζει ότι η αναλογία και η συχνότητα του είναι εξαιρετικά σπάνια και δεν θα πρέπει να θορυβηθούν οι γυναίκες που φέρουν ενθέματα. «Τα εμφυτεύματα αυτά χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο, έχουν περάσει από ελέγχους για την αντοχή τους όσον αφορά την πρόκληση οποιασδήποτε πιθανής βλάβης στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά παρόλα αυτά υπήρχαν εδώ και μερικά χρόνια κάποιες ενδείξεις, ότι μία σπάνια μορφή λεμφώματος μπορεί να σχετίζεται με αυτά. Τα ενθέματα που φαίνεται να συνδέονται περισσότερο με αυτή τη νόσο είναι εκείνα τα οποία έχουν μία σαγρέ επιφάνεια. Τα ενθέματα αυτά είναι από σιλικόνη και μπορεί να έχουν μέσα είτε νερό είτε γέλη σιλικόνης»


Διερευνάται ο λόγος που προκλήθηκε η νόσος


Πώς όμως συσχετίζεται η συγκεκριμένη κακοήθεια με αυτά τα ενθέματα; Ο Διευθυντής Κλινικής Μαστού του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» απαντά ότι ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί ο λόγος που προκλήθηκε η νόσος. «Δεν έχει σχέση με τη σιλικόνη αυτή καθεαυτή, ούτε πρόκειται περί διαφυγής της σιλικόνης. Απλώς φαίνεται αντίδραση του οργανισμού απέναντι σε αυτή την πρόσθεση, που έχει γίνει στο σώμα. Και για να το εξηγήσουμε: Εμείς μετά από αυτές τις επεμβάσεις παρακολουθούμε τις γυναίκες αν κάνουν συρρίκνωση της κάψας. Ο οργανισμός όταν υπάρχει ένα ξένο σώμα μέσα του, τείνει να το περιχαρακώνει, να σχηματίζει δηλαδή μία κάψα. Αυτή η κάψα πολλές φορές δημιουργεί προβλήματα, γιατί πονάει τη γυναίκα, γιατί κάνει συρρικνώσεις και πολλές φορές κάνει και γρουμπούλια. Σε κάποιες περιπτώσεις που υπήρχαν αυτά τα γρουμπούλια, φάνηκε ότι ήταν αυτή η νόσος».

Όχι αβασάνιστα προσθετική

Όπως αναφέρει ο κ. Φιλόπουλος ένα ποσοστό γυναικών υποβάλλεται σε αυτή την επέμβαση, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. «Απλώς επειδή έχουν μία εικόνα του σώματος τους, που δεν τους αρέσει. Εκεί είναι και θέμα γιατρού πώς θα το χειριστεί και θα πείσει την γυναίκα ότι δεν χρειάζεται να ανέβει στο χειρουργικό τραπέζι. Από την άλλη μεριά αν υπάρχουν προβλήματα αισθητικά, πτωτικού στήθους ή πολύ μικρού στήθους, τότε η προσθετική και την ποιότητα ζωής βελτιώνει, και τη γυναίκα την κάνει να αισθάνεται καλύτερα. Σε ένα χειρουργείο πάντα υπάρχουν κίνδυνοι, ακόμα και να δημιουργηθεί μία φλεγμονή. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να δημιουργείται πανικός. Άλλωστε και οι ακτινοβολίες μπορεί να δημιουργήσουν καρκίνο, αλλά δεν έχουμε σταματήσει να κάνουμε διαγνωστικές εξετάσεις. Οι γυναίκες πρέπει να είναι λεπτομερώς ενημερωμένες από τον γιατρό τους ή τον χειρουργό τους για τα υπέρ και τα κατά πριν προχωρήσουν σε μία τέτοια επέμβαση».

Συνέπεια στον έλεγχο σε κάθε περίπτωση

Σε ερώτηση για το αν οι γυναίκες που φέρουν ενθέματα χρήζουν περαιτέρω ελέγχου από τις υπόλοιπες, ο κ. Φιλόπουλος επισημαίνει ότι απλά ο τεχνολόγος που θα κάνει τη μαστογραφία τους θα πρέπει να είναι ενήμερος, γιατί θέλει ιδιαίτερη τεχνική για να φανεί σωστά το στήθος. «Εκείνο που πρέπει να τονίσουμε στις γυναίκες αυτές είναι ότι θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά ως είθισται και όπως τους συμβουλεύουν οι γιατροί τους, και μάλιστα υπάρχει και η σύσταση του FDA σε γυναίκες που έχουν κάνει προσθετική με τα ενθέματα που έχουν τη σαγρέ την επιφάνεια, να κάνουν μαγνητική μαστογραφία τρία χρόνια μετά την τοποθέτηση τους, και να την επαναλαμβάνουν, όποτε κρίνει ο γιατρός».

(ΑΠΕΜΠΕ)

Ελπίδες τεκνοποίησης για όλα τα υπογόνιμα ζευγάρια




«Απόλυτα εφικτή η τεκνοποίηση, σε κάθε περίπτωση υπογόνιμων ζευγαριών, αρκεί αυτά να ακολουθήσουν την ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή», είναι το αισιόδοξο μήνυμα του μαιευτήρα χειρουργού-γυναικολόγου δρ Νικολάου Σκαρτάδου, με αφορμή τα συνεχώς αυξητικά διαπιστούμενα περιστατικά υπογονιμότητας που παρουσιάζονται στην ελληνική κοινωνία.

Η οικονομική κρίση, το άγχος, αλλά και το στρες που χαρακτηρίζουν πολλά νέα ζευγάρια σήμερα, σε συνδυασμό με την κακή διατροφή και την αποχή από το σεξ, συντείνουν δραματικά στην εμφάνιση των κρουσμάτων υπογονιμότητας, η οποία είναι «μοιρασμένη» εξίσου και στα δύο φύλα, γεγονός που όπως επισημαίνει ο δρ Σκαρτάδος «απαιτεί την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο συντρόφων στο θεραπευτικό σχήμα που θα ακολουθηθεί».

«Αυτό που έχει σημασία», συνεχίζει, «είναι το ζευγάρι να μην απογοητεύεται από τις πρώτες προσπάθειες τεκνοποίησης, γιατί σύμφωνα με τις έρευνες χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος τακτικών, ελεύθερων σεξουαλικών επαφών για τη σύλληψη, η οποία ανέρχεται περίπου στο 20% κατά μήνα ή στο 70% μετά τουλάχιστον ένα έτος τακτικών επαφών».


Σύμφωνα με κλινικές μελέτες των τελευταίων χρόνων, διαπιστώνεται ότι η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών των ζευγαριών έχει μειωθεί κατακόρυφα και πολλές φορές περιορίζεται μόνο στην περίοδο των γόνιμων ημερών, γεγονός που από μόνο του δεν «αυξάνει» την πιθανότητα τεκνοποίησης.

Η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας, εφόσον βεβαίως διαπιστωθεί με διεξοδικό και λεπτομερή διαγνωστικό έλεγχος των δύο συντρόφων μπορεί όχι μόνο να αποκαλύψει το αίτιο του προβλήματος, αλλά και να απαλλάξει το ζευγάρι από το υψηλό κόστος της εξωσωματικής γονιμοποίησης, εστιάζοντας τόσο στις ιδιαίτερες συνθήκες και τους μηχανισμούς της κύησης, όσο και στις περιβαλλοντικές συνθήκες που ενδεχόμενα εμποδίζουν το ζευγάρι στο να οδηγηθεί χωρίς άγχος στην τεκνοποίηση.



(iatropedia)

Ρεκόρ καισαρικών στην Ελλάδα




Γίνονται τέσσερις φορές περισσότερες από τον παγκόσμιο μέσο όρο

Στοιχεία, που καταδεικνύουν ότι η συχνότητα των καισαρικών τομών στην χώρα μας βρίσκεται σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από τα αποδεκτά σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, δημοσιοποίησε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, αναδεικνύοντας ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα που δημιουργεί «θύματα», επιφέρει πλήγμα στο ΕΣΥ και εκθέτει την Ελλάδα και την επιστημονική κοινότητα.

Σύμφωνα με το πόρισμα του ελληνικού παραρτήματος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στο σύνολο των γεννήσεων, το 56,8% είναι καισαρικές.


Αυτό συνιστά για την Ελλάδα, αυξημένη συχνότητα καισαρικών τομών πολύ πάνω από τα αποδεκτά ποσοστά: Το φυσιολογικό ποσοστό καισαρικών τομών, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, είναι το 15%. Οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπερβαίνουν το φυσιολογικό ποσοστό αυτό, κατά το διπλάσιο, φθάνοντας το 30% σε καισαρικές, στο σύνολο των τοκετών. Η Ελλάδα, υπερβαίνει στο διπλάσιο και την διπλάσια υπέρβαση των χωρών της ΕΕ, εκτινάσσοντας περίπου στο 60% το ποσοστό των καισαρικών στο σύνολο των γεννήσεων.

Το γεγονός αυτό, όπως τόνισε ο υπουργός Υγείας, εκθέτει την χώρα μας και την επιστημονική κοινότητα, εκθέτει τις επίτοκες σε αυξημένο κίνδυνο (λόγω της χειρουργικής πράξης που υφίστανται), επιβαρύνει το Σύστημα Υγείας (καθώς η αποζημίωση για χειρουργική πράξη καισαρικής είναι κατά 66% υψηλότερη από τον φυσιολογικό τοκετό).

Με αιτιολόγηση οι ιατρικές πράξεις

Απαντώντας στην ερώτηση, που έθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Δημαράς για το θέμα, ο Ανδρέας Ξανθός, περιέγραψε ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης και ανακοίνωσε ένα πλέγμα μέτρων για την άμβλυνση του φαινομένου με καμπάνια ενημέρωσης, αλλά και ελεγκτικούς μηχανισμούς όπως και αιτιολόγηση των ιατρικών πράξεων.

«Η καισαρική εμφανίζεται σαν μια πιο βολική επιλογή και για τον γιατρό και την επίτοκο» εξήγησε ο Ανδρ. Ξανθός και μίλησε για «ιατρικοποίηση» μιας φυσιολογικής διαδικασίας, όπως είναι η γέννα.

Περιγράφοντας τους λόγους εκτίναξης των ποσοστών των καισαρικών τομών στη χώρας μας, ο υπουργός Υγείας, αναφέρθηκε τόσο στους λόγους που το «επιλέγουν» οι γιατροί όσο και στους λόγους που το αποφασίζουν οι έγκυοι.

Ανέφερε, ότι από την πλευρά των γιατρών προκρίνεται η λύση της καισαρικής, λόγω του ότι ο τοκετός γίνεται προγραμματισμένα τοκετού (κι έτσι υπάρχει διευκόλυνση διευθέτησης του χρόνου εργασίας τους, οι περισσότερες καισαρικές γίνονται εντός του ωραρίου των ιατρών), λόγω της επιλογής «αμυντικής ιατρικής» (για την αποφυγή δηλαδή ανεπιθύμητων επιπλοκών κατά τον τοκετό για τα οποία δεν υπάρχει πλέον επαρκής εκπαίδευση και την αποφυγή μηνύσεων κ.λπ.) λόγω της διασφάλισης αυξημένης αμοιβής, ακόμη λόγω της διασφάλισης της παρουσίας του γιατρού που παρακολούθησε την γυναίκα κατά την εγκυμοσύνη, αλλά και λόγω της ανεπαρκούς εκπαίδευσης σε φυσιολογικό τοκετό.

Από την πλευρά των γυναικών υπάρχει η πεποίθηση μιας πιο ανώδυνης και ασφαλούς εμπειρίας, δίδεται η δυνατότητα να γεννήσουν στο νοσοκομείο που βρίσκεται ο γιατρός της επιλογής τους, ενώ υπάρχει αύξηση περιπτώσεων κυοφορίας σε μεγάλες ηλικίες και εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου κι επίσης η ενημέρωση για τα πλεονεκτήματα του φυσιολογικού τοκετού είναι ανεπαρκής.

Έτσι, ο υπουργός Υγείας ανακοίνωσε ότι στο προσεχές διάστημα θα προχωρήσουν πολιτικές παρέμβασης και προς τον επιστημονικό κόσμο και προς την κοινωνία. «Αποδείχθηκε -είπε ο Ανδρέας Ξανθός- ότι όπου τηρούνται οι οδηγίες και υπάρχει και εμπειρία, το ποσοστό των καισαρικών πέφτει», και επικαλέστηκε το Μαιευτήριο Αλεξάνδρα, στο οποίο το ποσοστό των γεννήσεων με καισαρική είναι μειωμένο κατά 10%.

Όπως επίσης είπε, ευθύνη της Πολιτείας είναι να υπάρξουν μηχανισμοί ελέγχου και αξιολόγησης της ποιότητας των υπηρεσιών, αλλαγή κουλτούρας στους υγειονομικούς και την κοινωνία και προσέθεσε πως πλέον υπάρχει ανάγκη αιτιολόγησης (με ιατρικά κριτήρια) των αυξημένων ποσοστών γεννήσεων με καισαρική τομή. Εξάλλου, στις ευθύνες του Εθνικού Συστήματος Υγείας και των Επιστημονικών Εταιρειών, ο υπουργός συμπεριέλαβε την συστηματική καταγραφή των δεδομένων που αφορούν τις εγκυμοσύνες, την συγκριτική αξιολόγηση μαιευτικών κλινικών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και της ανάπτυξης μηχανισμών ελέγχου της διαφθοράς και της οικονομικής εκμετάλλευσης του ασθενή.

Ο Ανδρέας Ξανθός, ενημέρωσε ότι το υπουργείο Υγείας πρόκειται να δημοσιοποιήσει το πόρισμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και θα προχωρήσει σε καμπάνια ενημέρωσης για το θέμα.

(huffingtonpost)

Έλληνες επιστήμονες καταπολέμησαν τη νόσο Πάρκινσον σε πειραματόζωα



 

Έλληνες επιστήμονες ανακάλυψαν μια ουσία με την οποία πέτυχαν να θεραπεύσουν σε σημαντικό βαθμό πειραματόζωα (ποντίκια) που έπασχαν από το αντίστοιχο της νόσου Πάρκινσον

Αν και σε προκλινικό ακόμη στάδιο, η ανακάλυψη μπορεί μελλοντικά να αποτελέσει μια θεραπευτική οδό για τη συγκεκριμένη νευροεκφυλιστική πάθηση, από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ερευνητή Δημήτρη Βασιλάτη του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).



στατευτική όσο και συμπτωματική- θεραπεία, η οποία αφενός θα εμποδίζει την επιδείνωση της νόσου και αφετέρου θα απαλύνει τα συμπτώματα.

Ο κ. Βασιλάτης εξήγησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τη σημασία και τους στόχους της έρευνάς του:

Ερ.: Τι ακριβώς είναι αυτό που πέτυχε η ερευνητική ομάδα σας;

Απ.: Η ερευνητική μου ομάδα στις ΗΠΑ, σε συνεργασία με το τμήμα νευρολογίας του Baylor College of Medicine, ήταν η πρώτη που ανακάλυψε μεταλλάξεις, οι οποίες καταστέλλουν το γονίδιο Nurr1 σε ασθενείς με νόσο Πάρκινσον. Η έρευνα του εργαστηρίου μου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκε στην απάντηση του ερωτήματος εάν η ενεργοποίηση του Nurr1 μπορεί να είναι θεραπευτική σε ζωικά μοντέλα της νόσου Πάρκινσον. Επειδή στους ντοπαμινεργικούς νευρώνες το Nurr1 δημιουργεί ετεροδιμερή με το RXRα, αποφασίσαμε να στοχεύσουμε χημικά το Nurr1:RXRα.

Σε συνεργασία με τον δρα Δημοσθένη Φωκά του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ανακαλύψαμε διάφορες χημικές ενώσεις, μεταξύ των οποίων το BRF110, το οποίο ενεργοποιεί επιλεκτικά το Nurr1:RXRα. Στο εργαστήριό μου στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, με τον συνεργάτη μου δρα Αθανάσιο Σπαθή, δείξαμε ότι το BRF110 όχι μόνον έχει τη δυνατότητα να προστατεύσει ντοπαμινεργικούς νευρώνες από τον εκφυλισμό αλλά και να βελτιώσει τα συμπτώματα ζωικών μοντέλων της νόσου Πάρκινσον.

Ερ.: Ποια είναι η σημασία της ανακάλυψής σας σε σχέση με άλλες έρευνες που γίνονται διεθνώς σχετικά με τη νόσο Πάρκινσον;

Απ.: Ο σταδιακός εκφυλισμός των ντοπαμινεργικών νευρώνων που χαρακτηρίζει την νόσο Πάρκινσον, οδηγεί στην έλλειψη ντοπαμίνης η οποία είναι υπεύθυνη για τα κινητικά συμπτώματα της νόσου. Οι υπάρχουσες φαρμακευτικές αγωγές αναπληρώνουν την έλλειψη ντοπαμίνης και βελτιώνουν τα κινητικά συμπτώματα των ασθενών.

Όμως δεν σταματούν τον εκφυλισμό των νευρώνων και η μακροχρόνια χρήση τους προξενεί δυσκινησίες, που αναιρούν την ευεργετική τους δράση. Οι δε προσπάθειες ανακάλυψης νευροπροστατευτικών παραγόντων προσκρούουν στην αξιόπιστη αξιολόγησή τους σε κλινικές δοκιμές εν μέρει λόγω της αδυναμίας τους να προσφέρουν βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών.

Τα πειράματά μας δείχνουν ότι η ενεργοποίηση του Nurr1 μέσω του BRF110 σε προ-κλινικά ζωικά μοντέλα είναι ταυτόχρονα και νευροπροστατευτική αλλά και αναπληρώνει την έλλειψη ντοπαμίνης, βελτιώνοντας άμεσα τα συμπτώματά τους. Επιπλέον, η μακροχρόνια χρήση του BRF110 δεν προξενεί δυσκινησίες.

Ερ.: Ποια θα είναι τα επόμενα ερευνητικά βήματά σας; Πόσο πιθανό είναι να υπάρξουν τελικά κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους και σε πόσα περίπου χρόνια;

Απ.: Τα ερωτήματα που απορρέουν από τα πειράματά μας, είναι πολλά και η έρευνα που απαιτείται, είναι πολυδιάστατη, περιλαμβάνοντας βασική και μεταφραστική έρευνα. Η ανακάλυψη φαρμάκων είναι μακρόχρονη και πολυσταδιακή διαδικασία και εμείς βρισκόμαστε στο προ-κλινικό στάδιο.

Θα θέλαμε να είμαστε οι πρώτοι που θα αξιολογούσαν ενεργοποιητές/αγωνιστές του Nurr1 σε κλινικές δοκιμές. Προς αυτήν την κατεύθυνση, συνεργαστήκαμε με τον Δρα Jens Schwamborn από το Centre for Systems Biomedicine του Πανεπιστημίου του Λουξεμβούργου και αξιολογήσαμε το BRF110 σε ντοπαμινεργικούς νευρώνες προερχόμενους από βλαστοκύτταρα ασθενούς με νόσο Πάρκινσον, με πολύ θετικά αποτελέσματα.

Τα επόμενα στάδια περιλαμβάνουν τη βελτίωση των υπαρχουσών χημικών ενώσεων σε υποψήφια κλινικά μόρια, τα οποία θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στα επόμενα δύο με τρία χρόνια.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Αμερικανοί επιστήμονες: Τα φρούτα καθοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη του εγκεφάλου




Ο όγκος και οι επιδόσεις του εγκεφάλου του σύγχρονου ανθρώπου είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς εξελικτικής διαδικασίας

ένα από τα κρίσιμα στάδια της οποίας υπήρξε η «ανακάλυψη» των φρούτων, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύεται σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Ecology & Evolution.

Αφού κατάλαβαν πού φυτρώνουν τα φρούτα και πώς μπορούν να τα φάνε, ορισμένα πρωτεύοντα έκαναν «αναπτυξιακό άλμα» όσον αφορά την αύξηση του μεγέθους του εγκεφάλου τους, υποστηρίζουν Αμερικανοί επιστήμονες.


«Χάρη σ’ αυτό αναπτύξαμε τους εγκεφάλους μας με τον απίστευτο όγκο», είπε η Άλεξ Ντικάσιεν, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και εκ των συντακτών του άρθρου.

Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό οι επιστήμονες μελέτησαν τα αγαπημένα φαγητά περισσότερων από 140 πρωτευόντων. Παρατήρησαν έτσι ότι όσα προτιμούσαν τα φρούτα είχαν εγκεφάλους κατά 25% μεγαλύτερους από εκείνα που περιορίζονταν σε μια δίαιτα με φύλλα.

Τα συμπεράσματα αυτά θέτουν υπό αμφισβήτηση μια θεωρία της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με την οποία αυτό που συνέβαλε στην αύξηση του μεγέθους του εγκεφάλου ήταν οι «κοινωνικές σχέσεις» οι οποίες στα πρωτεύοντα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες. Για να έχει ένα ζώο κοινωνικές σχέσεις, να επιβιώνει και να αναπαράγεται χρειάζεται να κατανοεί το περιβάλλον του και τα άλλα πρωτεύοντα, κάτι που οδηγεί σε ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Η Ντικάσιεν δεν απέρριψε αυτήν τη θεωρία, όμως δήλωσε βέβαιη ότι ο καθοριστικός παράγοντας ήταν η εισαγωγή στη δίαιτα των φρούτων, μιας πηγής ζάχαρης και ενέργειας που δεν δίνουν τα απλά φύλλα. Η ανάπτυξη του εγκεφάλου ίσως είναι αναγκαία για την επιβίωση αλλά έχει και σημαντικό μεταβολικό κόστος: χρειάζεται μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας, την οποία θα πρέπει από κάπου να λάβει ο οργανισμός.

«Λένε ότι ο εγκέφαλος είναι το 2% του σωματικού βάρους μας αλλά καταναλώνει το 25% της ενέργειάς μας», υπενθύμισε.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Πρόγραμμα υπολογιστή κάνει διαγνώσεις καρκίνου πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων




Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα πρόγραμμα υπολογιστή που, αναλύοντας δείγμα αίματος από έναν ασθενή

μπορεί να διαγνώσει όχι μόνο αν υπάρχει καρκίνος αλλά και σε ποια περιοχή του σώματος έχει αναπτυχθεί, προτού καν εμφανισθούν τα πρώτα συμπτώματα.

Το λογισμικό ανιχνεύει το καρκινικό DNA που κυκλοφορεί στο αίμα ενός ασθενούς και στη συνέχεια χρησιμοποιεί μια μεγάλη βάση δεδομένων από διαφορετικά είδη καρκίνων για να εκτιμήσει από ποιό σημείο του σώματος προέρχεται το DNA του καρκίνου. Κάθε όγκος, ανάλογα με το σημείο της προέλευσής του, αφήνει ένα διαφορετικό μοριακό «αποτύπωμα» και αυτό ακριβώς μπορεί να διακρίνει ο υπολογιστής.


Το γενετικό υλικό από τα κύτταρα του όγκου καταλήγει στην κυκλοφορία του αίματος από τα πρώτα κιόλας στάδια του καρκίνου, συνεπώς η νέα μέθοδος επιτρέπει την έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Εκτιμάται ότι περίπου στο 90% των περιπτώσεων καρκίνου, αν η διάγνωση γίνει έγκαιρα, ο ασθενής θα ζήσει τουλάχιστον πέντε ακόμη χρόνια, ποσοστό που πέφτει στο 15% για τις διαγνώσεις με καθυστέρηση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζάσμιν Τσου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Λος ‘Αντζελες (UCLA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Genome Biology», δοκίμασαν το πρόγραμμα του υπολογιστή με την ονομασία CancerLocator σε δείγματα αίματος από 29 ασθενείς με καρκίνο του ήπατος, 12 με καρκίνο των πνευμόνων και πέντε με καρκίνο του μαστού.

Το νέο πρόγραμμα είχε ποσοστό επιτυχίας γύρω στο 80% στις διαγνώσεις, ενώ έδωσε ψευδώς θετικό αποτέλεσμα σε ποσοστό κάτω του 1%.

«Η μη επεμβατική διάγνωση του καρκίνου είναι σημαντική, καθώς όσο νωρίτερα διαγιγνώσκεται ο καρκίνος, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες του ασθενούς να καταπολεμήσει τη νόσο», δήλωσε η δρ Τσου. Όπως είπε, η νέα τεχνική βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα, αλλά τα δυνητικά οφέλη για τους ασθενείς είναι τεράστια.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Έλκη στο στόμα και συμπτώματα






Τις περισσότερες φορές τα έλκη στο στόμα είναι δυνατόν να υποχωρήσουν χωρίς θεραπεία μέσα σε μερικές ημέρες. Στην περίπτωση όμως που επιμολυνθούν, τότε η επούλωσή τους αργεί πολύ περισσότερο.

Οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα έλκη είναι κυρίως το άγχος, η έλλειψη βιταμινών, όπως σίδηρος και B12, αλλά και γαστρεντερικές διαταραχές.

Πιο συγκεκριμένα, ο πιο συχνός τύπος του στοματικού ελέγχου είναι οι λεγόμενες άφθες οι οποίες «φουντώνουν» κυρίως από το έντονο άγχος. Συνήθως υποχωρούν σχεδόν πάντα μέσα σε 2-3 εβδομάδες χωρίς θεραπεία. Η κύρια αιτία που προκαλεί τις άφθες δεν είναι γνωστή, όμως έχει γίνει γνωστό ότι η εκδήλωσή τους σχετίζεται με το αυξημένο στρες.

Επίσης, τα επίμονα στοματικά έλκη, ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται με τη μόνιμη κούραση και την απώλεια βάρους, μπορεί να αποτελούν ένδειξη για δυσανεξία στη γλουτένη.

Άλλη επιστημονική μελέτη έδειξε ότι τα έλκη στο στόμα μπορεί, ακόμη, να υποδεικνύουν νόσο του Crohn, η οποία οφείλεται σε φλεγμονή του εντέρου.

Θα πρέπει να παρακολουθείτε τα έλκη στο στόμα σας, έτσι ώστε αν επιμένουν για διάστημα μεγαλύτερο των τριών εβδομάδων, να συμβουλευτείτε το γιατρό σας και να κάνετε περαιτέρω εξετάσεις, οι οποίες θα αναδείξουν πιθανώς κάποιες σχετιζόμενες σωματικές βλάβες που χρήζουν ειδικής θεραπείας. 




Εντυπωσιακή ανακάλυψη σχετικά με το «βιολογικό ρολόι» του ανθρώπου




Το ανθρώπινο βιολογικό «ρολόι» επιδρά με τέτοιο τρόπο στα τραύματα και στις πληγές,

που όσα γίνονται το πρωί θεραπεύονται πολύ πιο γρήγορα από όσα συμβαίνουν στη διάρκεια της νύχτας.

Η ταχύτητα επούλωσης των τραυμάτων που γίνονται από το πρωί έως το απόγευμα, είναι περίπου 60% μεγαλύτερη, έναντι των νυχτερινών, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, την πρώτη που δείχνει ότι το εσωτερικό «ρολόι» μας ρυθμίζει τη διαδικασία αποκατάστασης των τραυμάτων από τα κύτταρα του δέρματος.


Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νεντ Χόιλ του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών στο Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», ανέφεραν ότι το νέο εύρημα -εφόσον επιβεβαιωθεί με μεγαλύτερες μελέτες- μπορεί να έχει επιπτώσεις στον χρόνο διενέργειας διαφόρων ιατρικών πράξεων όπως οι χειρουργικές επεμβάσεις. Επιπλέον, ανοίγει νέους δρόμους για την ανάπτυξη φαρμάκων που θα διευκολύνουν την επούλωση των πληγών.

Το βιολογικό ρολόι ή κιρκάδιος ρυθμός ρυθμίζει σχεδόν κάθε κύτταρο του ανθρωπίνου σώματος, στο πλαίσιο ενός 24ωρου κύκλου, που αφορά τον ύπνο και το ξύπνημα, την έκκριση διαφόρων ορμονών, τον μεταβολισμό κ.α. Προηγούμενα πειράματα σε ζώα και σε εργαστηριακές καλλιέργειες ανθρωπίνων κυττάρων είχαν δείξει ότι στη διάρκεια της μέρας οι πληγές του δέρματος θεραπεύονται με σχεδόν διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με τις πληγές που έχουν γίνει το βράδυ.

Τώρα, επιβεβαιώνεται ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και στους ανθρώπους, όπως έδειξε η μελέτη 118 ασθενών με εγκαύματα. Τα βραδινά εγκαύματα χρειάσθηκαν κατά μέσο όρο 60% περισσότερο χρόνο για να επουλωθούν, σε σχέση με τα πρωινά.

Τα τραύματα που είχαν γίνει μεταξύ 8 το βράδυ και οκτώ το πρωί, χρειάσθηκαν κατά μέσο όρο 28 μέρες για να κλείσουν, έναντι μόνο 17 ημερών για τα τραύματα που είχαν γίνει ανάμεσα στις 8 το πρωί και στις οκτώ το βράδυ.

Αναλυτικότερα, η σχέση μεταξύ του χρόνου του τραυματισμού και της χρονικής διάρκειας της επούλωσης είχε ως εξής: μεσάνυχτα έως 4 το βράδυ: 39 μέρες (ο πιο αργός ρυθμός αποθεραπείας), 4 το βράδυ έως 8 το πρωί 31 μέρες, 8 το πρωί έως 12 το μεσημέρι 15 μέρες (ο ταχύτερος ρυθμός), 12 το μεσημέρι έως 4 το απόγευμα 20 μέρες, 4 το απόγευμα έως 8 το βράδυ 16 μέρες και οκτώ το βράδυ έως μεσάνυχτα 23 μέρες.

Η βασική αιτία γι’ αυτή τη διαφορά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ότι τη μέρα τα κύτταρα του δέρματος που αναλαμβάνουν την επούλωση, κινούνται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα στο σημείο της πληγής, από ό,τι κάνουν τα ίδια κύτταρα τη νύχτα. Το πρωί είναι πιο δραστήριες οι πρωτεΐνες (ιδίως η ακτίνη) που εμπλέκονται στην αποκατάσταση των τραυμάτων. Επίσης τη μέρα υπάρχει περισσότερο διαθέσιμο κολλαγόνο -η βασική δομική πρωτεΐνη του δέρματος- για να εναποτεθεί στην περιοχή της πληγής.

Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι για εξελικτικούς λόγους το ανθρώπινο σώμα έχει αποκτήσει την ικανότητα ταχύτερης αυτο-ίασης στη διάρκεια της μέρας, όταν υπάρχει φως, καθώς τότε ήταν ανέκαθεν πιθανότερο να συμβεί ένα τραύμα (π.χ. από κάποιο ζώο). Το ταχύτερο κλείσιμο μιας πληγής μειώνει την πιθανότητα αυτή να μολυνθεί σοβαρά ή να αφήσει κάποιο μόνιμο σημάδι.




Έρευνα γενετικής αποκαλύπτει χαρακτηριστικά μεγαλύτερης διάρκειας ζωής




Οι επιστήμονες σκάβουν βαθύτερα στα μυστικά της μακροζωίας.

Μια μεγάλη μελέτη της γενετικής, με βάση τη ανθρώπινη μακροζωία υπογραμμίζει την επίδραση του DNA στις επιλογές του τρόπου ζωής, και πώς αυτές οι επιρροές με τη σειρά τους, σχετίζονται με τη μακροζωία.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, εξέτασαν και ανέλυσαν μέσα από 25 πληθυσμιακές μελέτες, γενετικά δεδομένα σε περισσότερους από 600.000 άντρες και γυναίκες από τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία, και συνέκριναν τα αποτελέσματα με τη διάρκεια ζωής των γονέων τους. Αυτές οι συσχετίσεις μακροζωίας, που δημοσιεύθηκαν στο τεύχος 13 Οκτωβρίου 2017 του περιοδικού Nature Communications, περιελάμβαναν τα εξής:
* Νοημοσύνη.
Κάθε χρόνος εκπαίδευσης που ξεφεύγει από το επίπεδο της ​​λυκειακής εκπαίδευσης, προσθέτει 11 μήνες στην αναμενόμενη διάρκεια ζωής σας. Άλλες μελέτες έχουν επίσης διαπιστώσει αυξημένη μακροζωία μεταξύ των ατόμων που έχουν τουλάχιστον ένα έτος στο πανεπιστήμιο. Αν και δεν υπάρχει άμεση αιτία και αποτέλεσμα, οι ερευνητές υποψιάζονται ότι τα άτομα με μεγαλύτερη εκπαίδευση έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής και είναι λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουν σε επικίνδυνες και ανθυγιεινές δραστηριότητες.
* Κάπνισμα (σταματήστε τη συνήθεια αν το κάνετε).
Σε αυτή τη μελέτη, το κάπνισμα και άλλα γνωρίσματα που σχετίζονται με τον καρκίνο του πνεύμονα, ήταν έντονα συνδεδεμένα με μια σύντομη ζωή. Όταν σταματήσετε το κάπνισμα, η αναμενόμενη διάρκεια ζωής σας με την πάροδο του χρόνου επιστρέφει στου μη καπνιστή.
* Ανοιχτόμυαλοι.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι ήταν περίεργοι και είχαν την τάση εξερεύνησης νέων εμπειριών, είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο από όσους ήταν πιο προσεκτικοί.
* Αυξημένη χοληστερόλη HDL.
Η HDL είναι η «υγιής» ή προστατευτική μορφή της χοληστερόλης που ταξιδεύει μέσα από το αίμα, και μεταφέρει λίπος μακριά από την καρδιά σας. Στη μελέτη αυτή, οι ερευνητές αναγνώρισαν γενετικές διαφορές στα άτομα που επηρεάζονται από τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα. Τρία πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να αυξήσετε τα επίπεδα HDL , είναι να χάσετε βάρος, να ασκείστε περισσότερο, και να ελλατώσετε ή να σταματήσετε το κάπνισμα. Η διατροφή σας θα πρέπει να είναι πλούσια σε ωμέγα-λιπαρά οξέα από λιπαρά ψάρια, καρύδια, και προϊόντα λιναρόσπορου.Τα εμπλουτισμένα τρόφιμα είναι αποδεδειγμένο ότι αυξάνουν την HDL.
Οι ερευνητές έδωσαν επίσης έμφαση στους παράγοντες που είναι πιθανότερο να συντομεύσουν τη ζωή σας. Αυτά περιλαμβάνουν την ευπάθεια στη στεφανιαία νόσο, το κάπνισμα, τον καρκίνο του πνεύμονα, την αντίσταση στην ινσουλίνη και το υπερβολικό σωματικό λίπος. Για παράδειγμα, εκτιμούν ότι η διάρκεια ζωής του καπνίσματος, μπορεί να ελλατώσει κατά επτά χρόνια τη ζωή σας, και ότι κάθε αύξηση μάζας του σώματος, μπορεί να μειώσει τη διάρκεια ζωής σας κατά επτά μήνες. Κάθε κιλό σωματικού βάρους που χάνετε, μπορεί να αυξήσετε τη διάρκεια ζωής σας κατά δύο μήνες.
Επιπλέον, οι ερευνητές βρήκαν συσχετισμούς μεταξύ ορισμένων χαρακτηριστικών μακροζωίας και παραγόντων, που επιμηκύνουν ή συντομεύουν τη ζωή σας. Για παράδειγμα, η τριτοβάθμια εκπαίδευση συνδέεται με τη διακοπή του καπνίσματος και η αυξημένη σωματική μάζα, συσχετίζεται με τη στεφανιαία νόσο. 



Πώς η γνώμη των άλλων επηρεάζει την ψυχολογία μας;




Έχεις ποτέ αναλογιστεί πόσο χρόνο και ενέργεια σπαταλάς καθημερινά για να κάνεις κάτι που απλά πιστεύεις πως θα βελτιώσει την εικόνα σου στα μάτια των τρίτων; Ακόμα και αν πολλοί ούτε καν το συνειδητοποιούν, ειδικά στη σύγχρονη εποχή, σχεδόν όλοι έχουν μπει στην παγίδα να διαμορφώνουν μεγάλο μέρος της ζωής τους με βάση τη γνώμη των άλλων.


Όμως, οι ψυχολόγοι εξηγούν πως αυτό είναι ένα τραγικό λάθος και πως η γνώμη των άλλων κανονικά δεν θα πρέπει να επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό την ψυχολογία μας και σίγουρα δεν θα πρέπει να ορίζει τη ζωή μας.

Σε ένα βαθμό είναι στη φύση μας να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των άλλων.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσεις είναι πως οι άνθρωποι είμαστε από τη φύση μας κοινωνικά όντα και αυτό σημαίνει πως από την ώρα που γεννιόμαστε έχουμε την έμφυτη ανάγκη να ενταχθούμε στο κοινωνικό σύνολο και στις υποομάδες του (στο σχολείο, στην οικογένεια, στις παρέες κ.ο.κ.) .

Παράλληλα ο κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη να αποκτήσει ταυτότητα, και αυτή διαμορφώνεται σταδιακά και από όσα ακούμε από τρίτους για εμάς, θετικά ή αρνητικά. Όπως εξηγούν οι ψυχολόγοι με αυτή τη διαδικασία (τη διαρκή είσπραξη αντιδράσεων από τους γύρω μας) χτίζεται η λεγόμενη «αυτοεικόνα» μας.

Δηλαδή, σταδιακά μαθαίνουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό που οι άλλοι βλέπουν σε εμάς (σοβαροί, καλοντυμένοι, ευγενικοί, καλοί μαθητές, ντροπαλοί, αστείοι…) και αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε αυτές τις εντυπώσεις.

Πότε αρχίζουν τα προβλήματα;

Εκεί όμως, κάπου ανάμεσα στην ανάγκη για ένταξη στο κοινωνικό σύνολο και τήρηση των κοινωνικών προτύπων και στον φόβο να μην φερθούμε έξω από νόρμες που ίσως «στραπατσαρίσουν» την εικόνα μας προς τους τρίτους, αρχίζει συχνά να δημιουργείται μια προβληματική κατάσταση.

Ερωτήματα όπως «αρέσω στους άλλους», «μήπως αν πω αυτό που θέλω με παρεξηγήσουν;», ακόμα και «αυτό το ντύσιμο θα μοιάζει στους άλλους περίεργο» αρχίζουν να βασανίζουν το μυαλό κάποιων σε τέτοιο βαθμό που σε πολλές περιπτώσεις, βλέπουμε άτομα ξαφνικά να βιώνουν έντονο άγχος, ή ακόμα και να εκδηλώνουν κρίσεις πανικού.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η εμμονή κάποιου με τη γνώμη των τρίτων επηρεάζεται συχνά από πολλούς παράγοντες: από κοινωνικούς (σε κάποιες κοινωνίες και κουλτούρες οι κοινωνικές επιταγές είναι πολύ αυστηρές οπότε το «τι θα πει ο κόσμος» επικρατεί σε κάθε φάση της ζωής ενός ατόμου) μέχρι οικογενειακούς ακόμα και ιδιοσυγκρασιακούς (κάποια άτομα έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στη γνώμη των τρίτων, ενώ άλλοι είναι από τη φύση τους πιο αδιάφοροι).

Ωστόσο στη σύγχρονη εποχή των social media, όπου η εικόνα κυριαρχεί, οι ψυχολόγοι παρατηρούν μια έξαρση των περιστατικών άγχους και εμφάνισης στρες, ακόμα και κατάθλιψης που σχετίζονται με τη δημόσια εικόνα ενός ατόμου και τα σχόλια που έχει εισπράξει μέσω social media (όπως συμβαίνει με το cyber bullying) από τρίτους. Το εντυπωσιακό δε είναι πως συχνά αυτά τα σχόλια προέρχονται από αγνώστους (ειδικά στο Διαδίκτυο) και ούτε καν από τον κοινωνικό περίγυρο ενός ατόμου.

Τι πρέπει όμως να κάνεις για να μάθεις να μην επηρεάζεσαι από τη γνώμη των άλλων;
Να θυμάσαι πως κανείς δεν είναι τέλειος: Όπως σημειώνουν οι ψυχολόγοι πρέπει να μάθεις στον εαυτό σου να μπορεί να κάνει λάθη γιατί αυτό είναι ανθρώπινο. Τονίζουν πως τα όποια «ψεγάδια» είναι απλά φυσιολογικά. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας και ο καθένας έχει τις ατέλειές του. Γιατί να φοβάσαι ότι θα εκτεθείς; Αποδέξου αυτά στα οποία δεν είσαι πολύ καλός – κάποια από αυτά μπορείς να τα βελτιώσεις, κάποια όχι.

Αυτό σημαίνει βέβαια πως πρέπει να αποδεχτείς πως και οι άλλοι δεν είναι τέλειοι, άρα ακόμα και αν κάποιος είναι επικριτικός απέναντί σου, να σκέφτεσαι πως και αυτός (όποιος και αν είναι) έχει ελαττώματα και ατέλειες. Έτσι θα μειώσεις την «αξία» της κριτικής του.
Να αγαπήσεις τον εαυτό του και τη μοναδικότητά του: Η ιστορία έχει δείξει πως οι άνθρωποι που τόλμησαν να μην ενταχθούν απόλυτα στις κοινωνικές νόρμες και ακολούθησαν το δικό τους στιλ, τη φωνή της καρδιάς τους και γενικά δεν έγιναν δέσμιοι στερεοτύπων τελικά δοξάστηκαν. Άρα να θυμάσαι πως το να διαφέρεις δεν είναι ελάττωμα, είναι το μυστικό της μοναδικότητάς σου.

Εάν και εσείς τείνετε να στηρίζετε την ευτυχία σας, αλλά και το πώς θα ζήσετε τη ζωή σας στη γνώμη των άλλων ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε. Σταματώντας να σκέφτεστε για κάθε τι «τι θα πει ο κόσμος» θα νιώσετε μια τεράστια ελευθερία, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά, αφού το άγχος θα σταματήσει να σας κυριεύει και θα μπορέσετε να δείτε τη ζωή με πιο ξεκάθαρη οπτική.

Προσλήψεις ναυαγοσωστών στον Δήμο Βόλβης

Προσλήψεις ναυαγοσωστών στον Δήμο Βόλβης

Ο Δήμος Βόλβης έπειτα από την 84/2018 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ανακοινώνει ότι θα προσλάβει προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου συνολικού αριθμού δέκα (10) ατόμων, για ναυαγοσωστική κάλυψη ακτών Δήμου Βόλβης,

Οι προσλήψεις αφορούν τα κάτωθι αντίστοιχα ειδικά τυπικά προσόντα και την χρονική περίοδο:

Ναυαγοσώστες 10 προσλήψεις για 3 μήνες

ΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ
-Οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν ηλικία από 18 έως 45 ετών .
-Να έχουν την υγεία και τη φυσική καταλληλότητα που τους επιτρέπει την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης που επιλέγουν.
-Να μην έχουν κώλυμα κατά το άρθρο 169 του Ν.3584/07 . -Πτυχίο ή Δίπλωμα ή Πιστοποιητικό Ναυαγοσώστη, αναγνωρισμένης ναυαγοσωστικής σχολής από οικεία Λιμενική Αρχή ή Άδεια Ναυαγοσώστη, εκδιδόμενη από Λιμενική Αρχή.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Οι ενδιαφερόμενοι μαζί με την αίτησή τους πρέπει να υποβάλουν υποχρεωτικώς εκτός από τα ανωτέρω δικαιολογητικά προσόντων και τα ακόλουθα:
1. Φωτοαντίγραφο των δύο όψεων της αστυνομικής τους ταυτότητας.
2. Άδεια Ναυαγοσώστη
3. Υπεύθυνη δήλωση ότι «πληρούν τα γενικά προσόντα διορισμού που προβλέπονται για τους μόνιμους υπαλλήλους του πρώτου μέρους του Ν. 3584/07 και ότι έχουν την υγεία και τη φυσική καταλληλότητα που τους επιτρέπει την εκτέλεση των καθηκόντων τους»
4. Υπεύθυνη δήλωση του Ν.1599/1986 στην οποία να δηλώνουν αν το αμέσως προηγούμενο δωδεκάμηνο που συμπληρώνεται κατά την τελευταία ημέρα της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων έχουν απασχοληθεί σε δημόσια υπηρεσία ή νομικό πρόσωπο του άρθρου 14 παρ. 1 του Ν. 2190/1994 με την ιδιότητα του εποχιακού υπαλλήλου ή για κάλυψη περιοδικών ή πρόσκαιρων αναγκών, ή όχι.
Προθεσμία και τόπος υποβολής αιτήσεων
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλουν την αίτησή τους και τα δικαιολογητικά στα γραφεία του Δήμου Βόλβης (Σταυρός Θεσσαλονίκης, Τ.Κ. 57014) κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες έως και τις 25 Μαΐου 2018 και ώρα 12:00.

dikaiologitika.gr


Ερωτήσεις και απαντήσεις για την ιλαρά: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε




Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο – Πόσο μας καλύπτουν τα εμβόλια – Ποιοι επιβάλλεται και ποιοι απαγορεύεται να εμβολιαστούν

Τι πρέπει να κάνω αν νοσήσω – Ποιες είναι οι επιπλοκές της ασθένειας και άλλες χρήσιμες απαντήσεις.

Με την ιλαρά σε έξαρση στην χώρα μας, πολλοί είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν για την ασθένεια βασικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα το πώς εκδηλώνεται, ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο να «κολλήσουν», πώς μεταδίδεται.


Ακολουθούν χρήσιμες απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις που έχει ο καθένας σχετικά με την θανατηφόρα ασθένεια, από την οποία κινδυνεύουν περισσότερο τα παιδιά .

1. Πόσο συχνό νόσημα είναι η ιλαρά;

Η ιλαρά παγκόσμια είναι μια από τις κύριες αιτίες θανάτου στα μικρά παιδιά, παρόλο που υπάρχει ένα ασφαλές και αποδοτικό εμβόλιο.Το 2015 σημειώθηκαν 134.200 θάνατοι από ιλαρά παγκοσμίως.
Συμβαίνουν περίπου 367 θάνατοι κάθε μέρα ή 15 θάνατοι κάθε ώρα.
Ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς οδήγησε σε μείωση κατά 79% των θανάτων από ιλαρά μεταξύ του 2000 και του 2015 παγκοσμίως.
Το 2016, περίπου το 85% των παιδιών του κόσμου έλαβε μία δόση εμβολίου κατά της ιλαράς κατά τα πρώτα γενέθλιά τους μέσω συνήθων υπηρεσιών υγείας – από 73% που έλαβε το 2000.
Κατά την περίοδο 2000-2015, ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς εμπόδισε περίπου 20,3 εκατομμύρια θανάτους, που καθιστούν το εμβόλιο ιλαράς μία από τις καλύτερες αγορές στη δημόσια υγεία.

2. Τι ακριβώς είναι και τι επιπλοκές παρουσιάζει;

Η ιλαρά είναι ένα πολύ σοβαρό εξανθηματικό νόσημα. Οφείλεται στον ιό της ιλαράς. Εμφανίζεται με υψηλό πυρετό, επιπεφυκίτιδα, καταρροϊκά, διάρροιες, χαρακτηριστικό εξάνθημα, κακουχία κλπ. Είναι πολύ μεταδοτική. Σχεδόν όλοι που θα έρθουν σε επαφή με πάσχοντα και δεν έχουν κάνει εμβόλιο, ή δεν έχουν περάσει την ιλαρά, θα κολλήσουν.

3. Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;

Κινδυνεύουν περισσότερο τα βρέφη, τα παιδιά που είναι μικρότερα των 5 ετών και όσοι είναι μεγαλύτεροι των 20 ετών.

4. Κάνει επιπλοκές;

Έχει συχνές και σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο την ζωή ή να χρειαστεί νοσηλεία στο νοσοκομείο.
Πνευμονία 2 στα 20 παιδιά
Εγκεφαλίτιδα 1 στα 1000 παιδιά
Ωτίτιδα
Μόνιμη τύφλωση από κερατίτιδα του οφθαλμού ή βλάβη του οπτικού νεύρου
Κώφωση αποτέλεσμα βλάβης του ακουστικού νεύρου
Βλάβη του ανοσοποιητικού συστήματος που χρειάζεται τρία χρόνια για να αποκατασταθεί. Στο διάστημα αυτό είσαστε επιρρεπείς να κολλήσετε λοιμώξεις, ακόμα και για αυτές που είχατε πριν ανοσία.
Υποξεία σκληρυντική πανεγκεφαλίτιδα (πολύ σοβαρή βλάβη του εγκεφάλου) 1 στα 100.000 παιδιά, που συμβαίνει 7-10 ή και περισσότερα χρόνια μετά που κάποιο παιδί θα περάσει την ιλαρά και θα είναι καλά στο μεσοδιάστημα αυτό.
Θάνατοι 1-3 στα 1.000-5.000 παιδιά

5. Θα γίνω καλά αν αρρωστήσω από την ιλαρά;

Τα περισσότερα άτομα θα γίνουν εντελώς καλά.
Δεν υπάρχει φάρμακο παρά μόνο υποστηρικτική θεραπεία αν νοσήσετε από ιλαρά.
Κάποια άτομα θα παρουσιάσουν πολύ σοβαρές επιπλοκές.

6. Υπάρχει εμβόλιο για την ιλαρά;

Το εμβόλιο της ιλαράς κυκλοφορεί στο εμπόριο σε μία σύριγγα μαζί με την ερυθρά και την παρωτίτιδα. Στην χώρα μας δύο εταιρείες εισάγουν τέτοια εμβόλια, με την εμπορική ονομασία PRIORIX, και MMR-VaxPro. To PRIORIX κυκλοφορεί επίσης μαζί με της ανεμοβλογιάς με την εμπορική ονομασία PRIORIX-Tetra.

Το εμβόλιο την περίοδο αυτή, των αυξημένων κρουσμάτων, γίνεται στην ηλικία του ενός έτους. Μια δεύτερη δόση γίνεται τρεις μήνες μετά την πρώτη.
Όσα παιδιά έχουν κάνει την πρώτη δόση και ο παιδίατρος έχει συστήσει να επαναληφθεί στην ηλικία των 4-5 ετών, να συνεννοηθούν για να την κάνουν νωρίτερα. Όσοι ενήλικες ή και παιδιά μεγαλύτερα των 5 ετών έχουν κάνει μία μόνο δόση, να κάνουν και μία δεύτερη άμεσα.

Όσοι ενήλικες δεν έχουν κάνει καμία δόση και δεν έχουν περάσει την ιλαρά, να φροντίσουν να εμβολιαστούν με δύο δόσεις, ιδίως αν ζουν σε περιβάλλον που υπάρχει κίνδυνος να μεταδώσουν την νόσο και σε άλλους (σχολεία, στρατώνες, ιδρύματα κλπ).

Το εμβόλιο και οι δόσεις που έχουν γίνει είναι γραμμένες στο βιβλιάριο υγείας που είχαν από παιδιά. Ας το αναζητήσουν και στην περίπτωση που δεν το έχουν ας ρωτήσουν τους γονείς τους.

7. Είναι ασφαλές και αποτελεσματικό το εμβόλιο;

Το εμβόλιο είναι ασφαλές και αποτελεσματικό σε ποσοστό 93-100% με την δεύτερη δόση.
Η εμφάνιση αυτισμού μετά από εμβολιασμό για ιλαρά έχει μετά βεβαιότητας αποδειχτεί, μέσα από πολλές και μεγάλες ερευνητικές εργασίες ανά τον κόσμο, ΜΥΘΟΣ.
Όσα παιδιά ή ενήλικες έχουν κάνει το εμβόλιο ή έχουν περάσει την ιλαρά δεν κινδυνεύουν να κολλήσουν.
Το εμβόλιο είναι ο μοναδικός τρόπος για να μην κολλήσουμε και νοσήσουμε από ιλαρά.

8. Σε ποιους δεν γίνεται το εμβόλιο;

Σε εγκυμονούσες. Μπορούν να το κάνουν μετά τον τοκετό.
Αν μια γυναίκα εμβολιαστεί με το εμβόλιο για την ιλαρά δεν πρέπει να μείνει έγκυος για τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες.
Σε όλους αυτούς που παρουσίασαν μια απειλητική για την ζωή αλλεργική αντίδραση σε προηγούμενη δόση του ΜΜR, ή σε εμβόλια που περιέχουν νεομυκίνη, ή σε άλλο συστατικό που περιέχεται στο εμβόλιο MMR. Ενημερώστε τον γιατρό αν έχετε αλλεργίες.
Σε όλους αυτούς που είναι άρρωστοι από κάποιο νόσημα κατά την ώρα του εμβολιασμού. Αναβάλετε τον εμβολιασμό για όταν θα είστε καλά.

Ενημερώστε τον γιατρό σας για αυτόν που πρόκειται να εμβολιαστεί ότι:
Εμβολιάστηκε με κάποιο άλλο εμβόλιο πριν από 4 εβδομάδες.
Έχει προβλήματα με το ανοσοποιητικό σύστημα ή παίρνει φάρμακα που το επηρεάζουν πχ κορτιζόνη.
Έχει οποιαδήποτε μορφή καρκίνου.
Παίρνει θεραπεία με ακτινοβολίες ή φάρμακα.
Μεταγγίσθηκε πρόσφατα ή πήρε άλλα παράγωγα αίματος.
Είχε κάποια φορά στην ζωή του χαμηλά αιμοπετάλια.

Ελέγξτε με τον παιδίατρό σας:
Εάν υπάρχει στο ίδιο το παιδί, ή έχει ένα γονιό, αδελφό ή αδελφή με ιστορικό σπασμών.
Έχει ένα γονιό, αδελφό ή αδελφή με ιστορικό προβλήματος από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Είχε κάποια φορά στην ζωή του χαμηλά αιμοπετάλια ή άλλη διαταραχή του αίματος.
Πρόσφατα μεταγγίσθηκε ή έλαβε παράγωγα αίματος.
Αν είναι κορίτσι, μήπως είναι έγκυος.
Αν έχει πυρετό ή κάποιο άλλο νόσημα την ημέρα που είναι να εμβολιαστεί πρέπει να αναβάλετε τον εμβολιασμό μέχρις ότου γίνει καλά. Τα παιδιά που έχουν κάποια ελαφριά ίωση (πχ συνάχι, βήχα κλπ), χωρίς πυρετό, μπορείτε να τα εμβολιάσετε.

9. Έχω έρθει σε επαφή με κάποιον που έχει ιλαρά. Τι πρέπει να κάνω;

Καλέστε αμέσως το γιατρό σας και ενημερώστε τον. Ο γιατρός σας μπορεί να καθορίσει αν έχετε ανοσία στην ιλαρά με βάση τα εμβόλια, την ηλικία ή τον εργαστηριακό έλεγχο. Θα σας κατευθύνει για το τι πρέπει να κάνετε , αν χρειαστεί, για να μην θέσετε σε κίνδυνο άλλα άτομα.

Εάν δεν είστε άνοσοι στην ιλαρά, το εμβόλιο MMR ή ένα φάρμακο που ονομάζεται ανοσοσφαιρίνη μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης ιλαράς. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει και να σας παρακολουθήσει για σημεία και συμπτώματα ιλαράς.

Εάν δεν κάνετε το MMR ή ανοσοσφαιρίνη, θα πρέπει να παραμείνετε μακριά από μέρη όπου υπάρχουν ευαίσθητοι άνθρωποι (όπως το σχολείο, το νοσοκομείο ή η παιδική φροντίδα) μέχρι ο γιατρός σας να πει ότι είναι εντάξει να επιστρέψετε. Αυτό θα βοηθήσει να διασφαλίσετε ότι δεν θα το μεταδώσετε την ιλαρά σε άλλους.

10. Προστατεύομαι από την ιλαρά;

Προστατεύεστε από την ιλαρά, εάν έχετε γραπτή τεκμηρίωση (αρχεία) που να δείχνει τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω:
Έχετε κάνει δύο δόσεις εμβολίου για την ιλαρά και είστε παιδί που πάει στο σχολείο, ενήλικας ο οποίος βρίσκεται σε περιβάλλον που έχει υψηλό κίνδυνο για τη μετάδοση της ιλαράς, συμπεριλαμβανομένων των φοιτητών που φοιτούν σε Πανεπιστήμια, το προσωπικό σε τμήματα υγειονομικής περίθαλψης και τους διεθνείς ταξιδιώτες.
Έχετε κάνει μία δόση εμβολίου για την ιλαρά, αλλά είστε παιδί προσχολικής ηλικίας που δεν πάει παιδικό σταθμό, ή ενήλικας αλλά δεν είστε σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου για την μετάδοση της ιλαράς.
Είσαστε απόλυτα βέβαιοι ότι περάσατε ιλαρά κάποια στιγμή στην ζωής σας.
Κάνατε αντισώματα για την ιλαρά σε εργαστήριο και βρέθηκε ότι έχετε ανοσία στην ιλαρά.
Γεννηθήκατε πριν από το 1957.

11. Τι πρέπει να κάνω εάν δεν είμαι σίγουρος ότι δεν έχω ανοσία στην ιλαρά;

Εάν δεν είστε σίγουροι αν έχετε ανοσία στην ιλαρά, θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσετε να βρείτε τα αρχεία εμβολιασμών στο βιβλιάριο υγείας που είχατε από μωρό, ή ότι την έχετε περάσει. Εάν δεν έχετε γραπτή τεκμηρίωση για ανοσία στην ιλαρά, θα πρέπει να εμβολιαστείτε με εμβόλιο ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς (MMR). Μια άλλη επιλογή είναι να ελέγξετε με εξέταση αίματος σε εργαστήριο εάν έχετε αντισώματα για την νόσο.

Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν χρειαστεί να κάνετε μία επί πλέον δόση εμβολίου MMR, εάν ήδη έχετε ανοσία στην ιλαρά (ή παρωτίτιδα ή ερυθρά) και δεν το γνωρίζετε.

12. Νομίζω ότι έχω ιλαρά. Τι πρέπει να κάνω;

Καλέστε αμέσως το γιατρό σας και ενημερώστε τον για τα συμπτώματά σας. Ο γιατρός σας μπορεί να καθορίσει εάν έχετε ανοσία στην ιλαρά με βάση το ιστορικό εμβολιασμών σας ή αν είχατε ιλαρά κατά το παρελθόν.
Επί αμφιβολιών, αν αυτό χρειαστεί, μπορεί να σας συστήσει να κάνετε εργαστηριακό έλεγχο για να δει αν έχετε ανοσία στην ιλαρά για να μην βάλετε σε κίνδυνο άλλους ασθενείς και ιατρικό προσωπικό.

13. Ο γιατρός μου είπε ότι έχω ιλαρά. Τι πρέπει να κάνω;

Εάν έχετε ιλαρά, πρέπει να μείνετε στο σπίτι για τέσσερις ημέρες αφού βγάλετε το εξάνθημα. Η διαμονή στο σπίτι είναι ένας σημαντικός τρόπος να μην εξαπλωθεί η ιλαρά στους άλλους ανθρώπους. Συζητήστε με το γιατρό σας πότε είναι ασφαλές να επιστρέψει το παιδί στο σχολείο ή εσείς στην εργασία σας.

Πρέπει επίσης να:
Καλύψτε το στόμα και τη μύτη σας με έναν χαρτομάντιλο όταν βήχετε ή φτερνίζετε και στην συνέχεια πετάξτε το χρησιμοποιημένο χαρτομάντιλο στο δοχείο απορριμμάτων. Εάν δεν έχετε χαρτομάντιλο, βήξτε ή φτερνιστείτε στο μανίκι ή στον αγκώνα σας. Όχι στα χέρια σας.
Πλύνετε συχνά τα χέρια σας με σαπούνι και νερό.
Αποφύγετε να μοιράζεστε ποτά ή σκεύη φαγητού.
Απολυμάνετε συχνά αγγιζόμενες επιφάνειες, όπως παιχνίδια, πόμολα, τραπέζια κλπ.
Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν ανησυχείτε για τα συμπτώματά σας.

14. Πόσο αποτελεσματικό είναι το εμβόλιο ιλαράς;

Το εμβόλιο ιλαράς είναι πολύ αποτελεσματικό. Μια δόση εμβολίου ιλαράς είναι περίπου 93% αποτελεσματική στην πρόληψη της ιλαράς αν εκτεθείτε στον ιό. Δύο δόσεις είναι περίπου 97% αποτελεσματικές.

15. Μπορώ να κολλήσω ιλαρά εάν είμαι πλήρως εμβολιασμένος;

Πολύ λίγοι άνθρωποι – περίπου τρεις στους 100 – που κάνουν δύο δόσεις εμβολίου ιλαράς θα κολλήσουν ιλαρά, αν εκτεθούν στον ιό. Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι γιατί. Πιθανόν το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν ανταποκρίθηκε όπως θα έπρεπε στο εμβόλιο. Τα καλά όμως νέα είναι ότι, οι πλήρως εμβολιασμένοι άνθρωποι που θα νοσήσουν από ιλαρά είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν μια ηπιότερη πορεία νόσου και είναι λιγότερο πιθανό να μεταδώσουν την ασθένεια σε άλλους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων αυτών που δεν μπορούν να εμβολιαστούν επειδή είναι μικρότεροι των 12 μηνών, ή έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

16. Χρειάζομαι αναμνηστική δόση;

Όχι. Θεωρούμε ότι τα άτομα που έλαβαν δύο δόσεις εμβολίου κατά της ιλαράς ως παιδιά, σύμφωνα με το πρόγραμμα εμβολιασμού, προστατεύονται για όλη την ζωή τους και δεν χρειάζονται αναμνηστική δόση.
Οι ενήλικες χρειάζονται τουλάχιστον μία δόση εμβολίου ιλαράς, εκτός εάν έχουν αποδεικτικά στοιχεία ανοσίας. Οι ενήλικες που πρόκειται να είναι σε περιβάλλον που παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο για τη μετάδοση της ιλαράς, θα πρέπει να βεβαιώνονται ότι έκαναν δύο δόσεις με απόσταση τουλάχιστον 28 ημέρες μεταξύ τους η μία από την άλλη. Σε αυτούς περιλαμβάνονται φοιτητές σε τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα, υγειονομικό προσωπικό και διεθνείς ταξιδιώτες.
Εάν δεν είστε σίγουροι αν έχετε εμβολιαστεί, μιλήστε με το γιατρό σας.

17. Από πού προέρχονται οι περιπτώσεις ιλαράς που εμφανίζονται στην χώρα μας;

Οι ταξιδιώτες μπορούν να κουβαλήσουν την ιλαρά από οποιαδήποτε χώρα στην οποία εξακολουθεί να εμφανίζεται η ασθένεια ή όπου εμφανίζονται εστίες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, της Αφρικής, της Ασίας και του Ειρηνικού. Σε παγκόσμιο επίπεδο, κάθε χρόνο έχουμε 36 περιπτώσεις ιλαράς ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού. Περίπου 134.200 πεθαίνουν.

Η πρόσφατη αύξηση των κρουσμάτων στην χώρα μας οφείλετε στην επιδημική έξαρση που υπήρξε τους τελευταίου μήνες στην Ευρώπη, σε πολύ κοντινές μας χώρες, όπως η Ιταλία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και άλλες. Προφανώς πολλές περιπτώσεις ιλαράς εισήλθαν στην χώρα μας από τις χώρες αυτές.

18. Γιατί προέκυψε και στην χώρα μας τόσο μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;

Πολλοί γονείς παρασυρόμενοι από τις αναρτήσεις στο διαδίκτυο που έκαναν αντιεμβολιαστές, ότι δηλαδή το εμβόλιο για την ιλαρά προκαλεί αυτισμό, φοβήθηκαν και δεν εμβολίαζαν τα παιδιά τους.
Επίσης πληθυσμοί όπως οι Ρομά, δεν εμβολιάζουν συστηματικά τα παιδιά τους . Πρόσφυγες και μετανάστες που τα τελευταία λίγα χρόνια έχουμε στην χώρα μας, σε κάποιο ποσοστό είναι ανεμβολίαστοι.

Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα ένα μέρος του πληθυσμού να παραμένει ευάλωτο στην ιλαρά. Ταξιδιώτες από άλλες χώρες ή και ανεμβολίαστοι χωρίς ανοσία στην ιλαρά Έλληνες, έφεραν την ιλαρά και την μετέδωσαν στον ανεμβολίαστο και επίνοσο αυτό πληθυσμό.

Ευτυχώς για την χώρα μας τα περισσότερα παιδιά είναι εμβολιασμένα για την ιλαρά και έτσι η νόσος δεν πήρε μεγάλες διαστάσεις, όπως αυτό έγινε στην γειτονική μας Ιταλία και Ρουμανία.

19. Η ιλαρά είναι ανησυχητικό νόσημα για την χώρα μας;

Ναι. Δεδομένου ότι η ιλαρά εξακολουθεί να είναι κοινή σε πολλές χώρες, οι ταξιδιώτες θα συνεχίσουν να φέρνουν την ασθένεια αυτή στην Ελλάδα. Η ιλαρά είναι εξαιρετικά μεταδοτική, οπότε όποιος δεν προστατεύεται από την ιλαρά είναι σε κίνδυνο να κολλήσει την ασθένεια. Άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί για οποιονδήποτε λόγο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αρνούνται τον εμβολιασμό, κινδυνεύουν να μολυνθούν από την ιλαρά και να την μεταδώσουν και σε άλλους.

20. Μπορεί η ιλαρά να συνεχίσει να υφίσταται στην χώρα μας;

Ναι, η ιλαρά θα μπορούσε να γίνει ενδημική (μόνιμη παρουσία μιας νόσου σε μια περιοχή), ειδικά εάν μειωθούν τα επίπεδα κάλυψης εμβολιασμού για την ιλαρά. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν οι άνθρωποι ξεχνούν να εμβολιαστούν έγκαιρα, δεν γνωρίζουν ότι χρειάζονται δεύτερη δόση εμβολίου (αυτό είναι συχνότερο στους ενήλικες) ή να απορρίπτουν εμβόλια για θρησκευτικούς, φιλοσοφικούς ή προσωπικούς λόγους.

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που αρνούνται τα εμβόλια τείνουν να ομαδοποιούνται στις κοινότητες. Όταν η ιλαρά φτάνει σε κοινότητες με θύλακες μη εμβολιασμένων ανθρώπων, είναι πιθανότερο να εμφανιστούν εστίες. Αυτές οι κοινότητες δυσκολεύουν τον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου. Και αυτές οι κοινότητες μας καθιστούν ευάλωτους στο να συνεχίσει να υπάρχει ο ιός στη χώρα μας.

Η υψηλή κάλυψη του εμβολίου κατά της ιλαράς και η ταχεία ανταπόκριση από την δημόσια υγεία, έχουν ζωτική σημασία για την πρόληψη και τον έλεγχο των κρουσμάτων ιλαράς και των επιδημιών.

21. Θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε εντελώς από την ιλαρά;

Ναι, είναι δυνατό. Το πρώτο βήμα είναι η εξάλειψη της ιλαράς από κάθε χώρα και περιοχή του κόσμου. Μόλις συμβεί αυτό, δεν θα υπάρχει τόπος από τον οποίο μπορεί να εξαπλωθεί η ιλαρά.

Όλα τα κράτη μέλη στις έξι περιοχές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας δεσμεύτηκαν να εξαλείψουν την ιλαρά μέχρι το έτος 2020.

22. Τι είναι ο ιός ιλαράς άγριου τύπου;

Όταν ένα μη εμβολιασμένο άτομο έχει ιλαρά, ο ιός ιλαράς αγρίου τύπου προκαλεί τη μόλυνση. Οι επιστήμονες διαιρούν τους άγριου-τύπου ιούς ιλαράς σε γενετικές ομάδες που ονομάζονται γονότυποι. Από τους 24 γνωστούς γονότυπους, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) απαριθμεί 11 γονότυπους που είναι γνωστό ότι κυκλοφορούν σήμερα και που παρατηρούνται συνήθως: Β2, Β3, D4, D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, G3, H1.

Πηγή: childrencare.gr



Αυξάνονται τα περιστατικά HIV στη μέση ηλικία




Αυξάνεται συνεχώς στην Ευρώπη, κατά τα τελευταία 12 χρόνια, το ποσοστό των νέων περιστατικών του ιού HIV,

που αφορούν άτομα της μέσης και άνω ηλικίας, σύμφωνα με μια νέα έρευνα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC). Η τάση αυτή καταγράφεται και στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία.

Περίπου μία στις έξι νέες περιπτώσεις διάγνωσης του ιού (17,3%) γίνονται σε ανθρώπους άνω των 50 ετών. Οι πενηντάρηδες και άνω είναι πλέον πιθανότερο από ό,τι οι νεότεροι (15 έως 49 ετών) να διαγνωσθούν με προχωρημένο HIV, που συχνά τους έχει μεταδοθεί μέσω ετεροφυλόφιλης σεξουαλικής επαφής.


Οι ερευνητές του ευρωπαϊκού ΚΕΕΛΠΝΟ, με επικεφαλής τη δρα Λάρα Ταβόσκι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet», ανέφεραν ότι από το 2004 έως σήμερα το ποσοστό διαγνώσεων σε μεσήλικες και άνω έχει αυξηθεί σημαντικά σε 16 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα, ιδίως δε στη Γερμανία (μέση ετήσια αύξηση 8,1%). Τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων άνω των 50 ετών με HIV καταγράφονται σε Εσθονία και Λετονία (7,5 και 7,2 νέα περιστατικά ανά 100.000 άτομα αντίστοιχα).

Αλλά και τα ποσοστά αύξησης των νέων περιστατικών HIV μεταξύ νεότερων ατόμων εμφανίζουν σημαντική αύξηση σε 12 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων επίσης στην Ελλάδα. Η μελέτη επισημαίνει ότι στην Ευρώπη, σε όλες τις ηλικίες, σχεδόν οι μισές νέες διαγνώσεις του ιού HIV (το 47%) γίνονται με καθυστέρηση, σε προχωρημένο πλέον στάδιο της λοίμωξης, ιδίως στις περιπτώσεις των πιο μεγάλης ηλικίας ανθρώπων, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου για τους τελευταίους.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν μια νέα κατεύθυνση προς την οποία εξελίσσεται η επιδημία του HIV, πιθανώς επειδή οι μεγαλύτεροι άνθρωποι δεν έχουν επαρκή ενημέρωση για τον ιό και πώς αυτός μεταδίδεται, με συνέπεια να σχηματίζουν εσφαλμένες αντιλήψεις για τον κίνδυνο που διατρέχουν. Υπάρχει ξεκάθαρη ανάγκη να προσφέρουμε ολοκληρωμένα προγράμματα πρόληψης του HIV, που θα περιλαμβάνουν ενημέρωση, πρόσβαση σε προφυλακτικά και καλύτερες ευκαιρίες τεστ και θεραπείας, ειδικά για τους μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη», δήλωσε η Ταβόσκι.

Μεταξύ 2004-2015, στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (συν Ισλανδία, Νορβηγία και Λιχτενστάιν) διαγνώσθηκαν με HIV 54.102 άνθρωποι άνω των 50 ετών (2,6 ανά 100.000), έναντι 312.501 περιστατικών μεταξύ ατόμων 15 έως 49 ετών (11,4 ανά 100.000).

Ενώ ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης των νέων περιστατικών έχει διαχρονικά μείνει σταθερός μεταξύ των νεότερων ατόμων, εμφανίζει αύξηση 2,1% στους ανθρώπους άνω των 50 ετών πανευρωπαϊκά, από 2,1 ανά 100.000 το 2004 σε 2,5 ανά 100.000 το 2015. Έτσι, το 2015 οι 5.076 από τις συνολικά 29.419 νέες περιπτώσεις HIV (ποσοστό 17,3%) αφορούσαν άτομα άνω των 50.

Η μετάδοση του ιού μέσω ένεσης για χρήση ναρκωτικών εμφανίζει διαχρονικά αύξηση στις μεγαλύτερες ηλικίες και μείωση στις μικρότερες. Η μόλυνση μέσω σεξ μεταξύ ανδρών αυξάνει σε όλες τις ηλικίες. Η μετάδοση μέσω ετεροφυλόφιλου σεξ μειώνεται στους νεότερους, αλλά παραμένει σταθερή στους άνω των 50 ετών.




Έρευνα: Κάντε παρέα με χαρούμενους ανθρώπους, η ευτυχία είναι μεταδοτική!




Μήπως κάνετε παρέα με τους «λάθος» ανθρώπους;

Ο καθένας από εμάς γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει για ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή. Αλλά απ’ ο,τι φαίνεται και σύμφωνα με έρευνες η ευτυχία μπορεί, στην πραγματικότητα, να είναι μεταδοτική!

Ίσως αυτό να μην αποτελεί μία καινούρια είδηση, αλλά σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Royal Society Open Science, οι φίλοι μας μπορούν να μας μεταδώσουν τόσο την καλή τους, όσο και την κακή τους διάθεση.

Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να κάνετε παρέα με φίλους σας που δε διανύουν μία ευτυχισμένη περίοδο ή είναι απαισιόδοξοι, καθώς σε μία τέτοια περίπτωση μπορείτε να κάνετε εσείς την αλλαγή στη ζωή τους, κάνοντας πράγματα που θα τους δώσουν χαρά.
Η νέα αυτή μελέτη προστίθεται σε προηγούμενες μελέτες που αναφέρουν ότι τόσο η ευτυχία όσο και η λύπη αλλά και διάφορες συνήθειες ή συμπεριφορές, όπως το κάπνισμα, το ποτό, η παχυσαρκία, τα είδη γυμναστικής μέχρι και η ικανότητα συγκέντρωσης, μπορούν να μεταδοθούν τόσο μέσω των social media όσο και μέσα από την ίδια τη ζωή.

Η διαφορά με αυτή την έρευνα έγκειται στο γεγονός ότι ενώ προηγούμενες μελέτες έχουν εξετάσει τα δεδομένα φιλίας σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, αυτή η έρευνα αναλύει τη φιλία σε σχέση με τις κοινωνικές αλλαγές και τις αλλαγές στη διάθεση που σημειώθηκαν με την πάροδο του χρόνου.

Η μελέτη αυτή εξέτασε 2.194 μαθητές γυμνασίου και λυκείου που συμμετείχαν σε συνεδρίες για την κατάθλιψη. Τα παιδιά αυτά, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις που αφορούσαν τους καλύτερους τους φίλους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά των οποίων οι φίλοι υπέφεραν από κακές διαθέσεις, ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν, και αυτοί, κάποια κακή διάθεση, ενώ οι πιθανότητες, να βελτιωθεί η διάθεση τους, ήταν ελάχιστες ακόμα και για ένα χρόνο μετά.

Αντίθετα, όταν τα παιδιά έκαναν παρέα με πιο ευτυχισμένα παιδιά, η διάθεσή τους ήταν πιο πιθανό να βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Επίσης, ορισμένα συμπτώματα που μπορεί να σχετίζονται με την κατάθλιψη, όπως η αδυναμία, η κούραση και η απώλεια ενδιαφέροντος, φάνηκαν να ακολουθούν το παραπάνω πρότυπο, φαινόμενο που οι επιστήμονες ονομάζουν «κοινωνική μόλυνση».

Ο διδακτορικός φοιτητής, Robert Eyre, από το Πανεπιστήμιο του Warwick αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα καλά νέα από τη δουλειά μας είναι ότι ακολουθώντας τις συμβουλές, που βασίζονται σε τεκμήρια, για τη βελτίωση της διάθεσης – όπως είναι η άσκηση, ο καλός ύπνος και η διαχείριση του άγχους, μπορούν να βοηθήσουν και τους φίλους σας».

protothema

Ο κακές καιρικές συνθήκες επιδεινώνουν το χρόνιο πόνο





Ο Ιπποκράτης είχε δίκιο: Οι αλλαγές του καιρού επηρεάζουν τους χρόνιους πόνους, αποκαλύπτει έρευνα μέσω «έξυπνων» κινητών.

Οι χρόνιοι πόνοι αυξομειώνονται ανάλογα με τον καιρό, δείχνει μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη βασίσθηκε στη συλλογή και ανάλυση καθημερινών στοιχείων από 9.000 άτομα σε τρεις πόλεις, χάρη σε μια ειδική εφαρμογή που είχαν εγκαταστήσει στο «έξυπνο» κινητό τηλέφωνό τους. Έτσι, τα smartphones έρχονται να δικαιώσουν τον Ιπποκράτη, ο οποίος είχε κάνει παρόμοιες διαπιστώσεις πριν από χιλιάδες χρόνια.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντεστερ, με επικεφαλής τον καθηγητή ρευματολογίας και ψηφιακής επιδημιολογίας Γουίλ Ντίξον της Σχολής Βιολογικών Επιστημών, ανακοίνωσαν στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης τα προκαταρκτικά στοιχεία από την έρευνά τους, η οποία συνεχίζεται.

Σύμφωνα με τα πρώτα ευρήματα του προγράμματος με τον παιγνιώδη τίτλο «Cloudywith a Chance of Pain» (Νεφελώδης με Πιθανότητα Πόνου), οι πόνοι αυξάνονται κατ’ εξοχήν από τις βροχές και την έλλειψη λιακάδας. Τους μήνες που υπάρχει περισσότερη ηλιοφάνεια, υποχωρούν οι χρόνιοι πόνοι από αρθρίτιδα, μέση, ημικρανίες κ.α. Όταν όμως ο καιρός συννεφιάζει και αρχίζουν οι βροχές, οι πόνοι δυναμώνουν.

Η εφαρμογή (app) του κινητού παρακολουθεί συνεχώς τον τοπικό καιρό, ενώ επιτρέπει παράλληλα στους χρήστες να καταγράφουν τα καθημερινά συμπτώματα των πόνων τους, επιτρέποντας έτσι να συνδυάζονται σε πραγματικό χρόνοι οι πόνοι με τις μεταβολές του καιρού.

Το 80% των χρηστών δήλωσαν ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στον καιρό και στους πόνους, ενώ οι μισοί ανέφεραν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιούν την αυξομείωση των πόνων τους για να προβλέπουν τις αλλαγές του καιρού.

govastileto

Μνήμη: Πώς το Internet αλλάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο






Η αυξανόμενη εξάρτησή μας από το Διαδίκτυο και η ευκολία της πρόσβασης στους τεράστιους διαθέσιμους πόρους πληροφόρησης σε αυτό
επηρεάζει τη διαδικασία της σκέψης μας για την επίλυση προβλημάτων, την ανάκληση πληροφοριών από μνήμης και την διαδικασία μάθησης νέων αντικειμένων.

Αυτό είναι το συμπέρασμα επιστημονικής έρευνας για τις επιδράσεις του Internet στην μνήμη και τον ανθρώπινο εγκέφαλο γενικότερα. Συγκεκριμένα, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Memory, ερευνητές από το πανεπιστήμιο Santa Ceuz της Καλιφόρνιας στην Σάντα Κρουζ και από το πανεπιστήμιο Urbana Champaign του Ιλινόις, υποστηρίζουν ότι η “γνωστική εκφόρτωση”, δηλαδή η τάση να βασιζόμαστε σε πράγματα, όπως το Διαδίκτυο, ως υποστηρικτικές δομές για την μνήμη μας, αυξάνεται διαρκώς.

Εμείς μπορεί να πιστεύουμε ότι η μνήμη είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στο κεφάλι μας, αλλά, ολοένα και περισσότερο, εξαρτάται από παράγοντες έξω από αυτό. Οι επιστήμονες Benjamin Storm, Sean Stone και Aaron Benjamin, πραγματοποίησαν μια σειρά από πειράματα για να προσδιορίσουν πόσο πιθανό έχει γίνει πλέον το να αναζητήσουμε την βοήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, ή smartphone, για να απαντήσουμε σε κάποια ερώτηση. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και απάντησαν σε μερικές δύσκολες ερωτήσεις γενικών γνώσεων. Τα μέλη της πρώτης ομάδας χρησιμοποίησαν μόνο τη μνήμη τους, ενώ τα μέλη της δεύτερης χρησιμοποίησαν την διαβόητη μηχανή αναζήτησης στο Διαδίκτυο, την Google. Στην συνέχεια οι συμμετέχοντες είχαν την επιλογή να απαντήσουν σε πιο εύκολες ερωτήσεις με όποια από τις δύο μεθόδους επιθυμούσαν (από μνήμης, ή με την βοήθεια της Google).

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:

Οι συμμετέχοντες που χρησιμοποίησαν αρχικά το Διαδίκτυο για να απαντήσουν είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν εκ νέου την Google για τις επόμενες ερωτήσεις, σε σύγκριση με εκείνους που αρχικά είχαν βασιστεί μόνο στην μνήμη τους.
Οι συμμετέχοντες πέρασαν επίσης λιγότερο χρόνο να προσπαθούν να θυμηθούν από μόνοι τους κάποια πληροφορία προτού καταφύγουν στο Internet.
Μάλιστα, αποδείχτηκε ότι όχι μόνο ήταν πιο πιθανό να το κάνουν ξανά, αλλά μετά από κάθε φορά γινόταν ολοένα και πιο πιθανό να καταφύγουν στην βοήθεια του Internet πολύ πιο γρήγορα.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το 30% των συμμετεχόντων, που συμβουλεύτηκε στην πρώτη φάση του πειράματος το Internet, ούτε καν προσπάθησε να απαντήσει σε μια απλή ερώτηση από μνήμης.

Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ Benjamin Storm σχολίασε σχετικά: “Η μνήμη μας αλλάζει. Η έρευνά μας δείχνει ότι όσο περισσότερο βασιζόμαστε στο Διαδίκτυο για να υποστηρίξουμε και να επεκτείνουμε την μνήμη μας, τόσο περισσότερο εξαρτόμαστε από αυτό. Ενώ πριν θα προσπαθούσαμε περισσότερο να ανακαλέσουμε κάποια πληροφορία από μνήμης, τώρα ούτε καν κάνουμε τον κόπο να δοκιμάσουμε να θυμηθούμε κάτι από μόνοι μας. Καθώς ολοένα και περισσότερη πληροφορία γίνεται διαθέσιμη μέσω των smartphones και άλλων συναφών συσκευών, γινόμαστε σταδιακά όλο και περισσότερο εξαρτώμενοι από αυτή την τεχνολογία στην καθημερινή μας ζωή”.



Αυτή η έρευνα δείχνει, ότι η χρήση μιας συγκεκριμένης μεθόδου για την ανάκληση/εντοπισμό μιας πληροφορίας έχει σημαντική επίδραση στην πιθανότητα μελλοντικής επανάληψης της συμπεριφοράς.

Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η συμπεριφορά του ανθρώπου θα έχει περαιτέρω επιπτώσεις στην μνήμη του. Σίγουρα το Διαδίκτυο παρέχει πιο ολοκληρωμένες, αξιόπιστες και ταχύτερα προσβάσιμες πληροφορίες, σε σύγκριση με την ατελή ανθρώπινη μνήμη. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από την ακρίβεια και ορθότητα των απαντήσεων των συμμετεχόντων στην έρευνα.

Με έναν τόσο μεγάλο όγκο πληροφοριών διαθέσιμο μέσω της Google στις άκρες των δαχτύλων μας, η ανάγκη να θυμόμαστε ασήμαντα γεγονότα, στοιχεία και αριθμούς αναπόφευκτα ολοένα και μειώνεται στην καθημερινότητά μας.

iatropedia

Αυξάνονται περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου λόγω παχυσαρκίας





Η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου εκτιμά ότι τα περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθο
ύ

θα παρουσιάσουν αύξηση φέτος λόγω της αύξησης της παχυσαρκίας παγκοσμίως.

Τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού μελέτησαν οι επιστήμονες σε διάστημα 40 ετών. Σύμφωνα με τη δημοσίευση στο Journal of the National Cancer Institute, της ερευνήτριας Rebecca Siegel, της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου, η μελέτη δείχνει ότι η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού αυξάνεται μεταξύ των ατόμων που διανύουν την 3η και 4η δεκαετία της ζωής τους, ενώ μειώνεται σε παλαιότερες γενιές. Η μείωση αυτή, είναι πιθανό αποτέλεσμα της αυξημένης χρήσης του προσυμπτωματικού ελέγχου, ο οποίος αυξήθηκε από 38% το 2000 σε 59% το 2013 στους ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω.

Η ίδια ερευνήτρια δημοσίευσε πρόσφατα στο επιστημονικό έντυπο «JAMA» μια περαιτέρω μελέτη σύμφωνα με την οποία δεν αυξάνονται μόνο τα ποσοστά εμφάνισης της νόσου αλλά και οι θάνατοι από αυτήν, τόσο στους νέους στην Αμερική όσο και στους μεσήλικες. Ωστόσο, η αύξηση εμφανίζεται, τουλάχιστον προς το παρόν, να περιορίζεται σε λευκούς άνδρες και γυναίκες.

Παρόλα αυτά η Dr. Siegel τόνισε ότι οι φυλετικές διαφορές δεν συμβαδίζουν με τις τάσεις των κυριότερων παραγόντων κινδύνου της νόσου καθώς η παχυσαρκία αυξάνεται διαρκώς σε όλες τις φυλές. Μάλιστα, η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου εκτιμά ότι τα περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθού θα παρουσιάσουν αύξηση φέτος λόγω της αύξησης της παχυσαρκίας παγκοσμίως. Η κακή διατροφή και η έλλειψη άσκησης αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για πολλά είδη καρκίνων συμπεριλαμβανομένου και αυτού του παχέος εντέρου.

Το ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου στις ηλικίες 20-54 ετών μειώθηκε από 6,3 ανά 100.000 το 1970 σε 3,9 το 2004. Όμως από το 2005 και μετά, άρχισε να αυξάνεται και μέχρι το 2014 το ποσοστό έφτασε να ανέρχεται σε 4,3 ανά 100.000. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, τα ευρήματα σχετικά με την αύξηση των ποσοστών καρκίνου σε ανθρώπους νεότερων ηλικιακών ομάδων, τα οποία μάλιστα έχουν διπλασιαστεί σε ενήλικες κάτω των 55 ετών σε μόλις δύο δεκαετίες, πρέπει να αποτελέσουν το έναυσμα για διερεύνηση της ανάγκης διεξαγωγής προληπτικών εξετάσεων από μικρότερες ηλικίες.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, επειδή η νόσος δεν παρουσιάζει συμπτώματα, μόνο με προληπτικές εξετάσεις θα μπορέσει κανείς να πιστοποιήσει την ύπαρξη ή όχι καρκίνου.

Στα ελάχιστα συμπτώματα καταγράφεται η κούραση λόγω αργής αιμορραγίας των πολυπόδων ή των όγκων, που με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε αναιμία, λόγω ανεπάρκειας σιδήρου. Επίσης, ο πόνος στην κοιλιά, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από κράμπες, ναυτία ή έμετο, διότι μπορεί να αποτελούν ενδείξεις παρουσίας πολύποδα ή όγκου. Οι αλλαγές στη συνοχή, το σχήμα των κοπράνων ή στη συχνότητα αφόδευσης, καθώς και η αίσθηση ατελούς αφόδευσης είναι σημάδια που πρέπει να θορυβήσουν τον πάσχοντα, εάν αυτά επιμένουν περισσότερο από μια εβδομάδα. Και φυσικά αν δει κάποιος αίμα στην τουαλέτα, στο χαρτί, ή στα κόπρανα είναι συνήθως ένδειξη καλοήθους πάθησης, χωρίς όμως αυτό να είναι απολύτως βέβαιο.

naftemporiki